And so another cool trips starts.....

12 oktober 2017 19.30

En daar wastie dan; de Flixbus! 20 minuutjes vertraging maar mij hoor je daar niet over klagen! Heerlijk relaxt de bus in kunnen stappen die me naar Brussel brengt, dan 10 minuten lopen naar het hotel en gewoon fatsoenlijk kunnen slapen mèt, jawel, MET mijn MRA oftewel beugel voor mijn slaapapneu.

Want blijkbaar zijn wonderen de wereld nog niet uit en kreeg ik een mailje dat de beugel alweer opgehaald kon worden! En dat terwijl ze gezegd hadden dat die nooit zo snel al terug kon zijn omdat het Anna die beugels opstuurt naar een bedrijf dat ze ook weer opstuurt naar een ander bedrijf waar ze dan uiteindelijk gemaakt worden. Dan moeten ze natuurlijk ook nog retour komen en als je je dan bedenkt dat ik de beugel afgelopen maandag net voor17.00 pas in kon leveren snap je wel dat ik er niet meer op gerekend had dat die beugel mee naar Amerika kon!

Dus baalde ik enorm want, en dat had ik zo NIET verwacht; meteen na de 1e nacht zonder beugel was ik geradbraakt en had ik al meteen weer veel last van mijn apneu. Dat was vrijdagnacht en dus moest ik sowieso het hele weekend nog door voordat ik uberhaupt met het Anna zou kunnen gaan bellen. Daar werd ik niet echt vrolijker van…..

Ik werd weer wakker met de bekende lichte hoofdpijn, was weer diverse keren wakker geschrokken ‘s-nachts en uiteraard mocht ik weer vaker naar het toilet. Gevolg; lichtelijk geraadbraakt maar ja, op dat moment bijzonder weinig aan te doen…..

Om toch maar iets te proberen had ik het onderste gedeelte van de beugel in gedaan, dat was niet kapot en ik had de hoop dat dat dan toch nog iets afdeed. Maar helaas, veel hielp dat ook niet en binnen 3 nachten voelde ik de vermoeidheid alweer door mijn hele lichaam, ongelofelijk hoe snel dat ging!

Op dat moment kon ik me echt niet voorstellen hoe ik het al die jaren volgehouden heb, wat was ik moe na die 3 nachten, pfffff.

Omdat ik toch wilde gaan genieten van mijn vakantie zonder al te moe te zijn heb ik de hele zaterdagmiddag het internet afgespeurd of er wellicht iets bestond dat een beetje betaalbaar was en een beetje in de buurt kwam van zo’n persoonlijk aangemeten beugel.

Uiteindelijk vond ik iets en “gooide” ik er maar uit pure frustratie 60 euro tegenaan om een antisnurk beugel te bestellen welke je via een speciale manier zelf een beetje in vorm kunt brengen. Iets is beter dan niets immers en ik had gewoon geen zin om voor de 2e keer te moeten “dealen” met de not so funny effecten van een kapotte MRA tijdens mijn vakantie.

Om er een positief tintje aan te geven bedacht ik me dat het wel fijn zou zijn als dit extra ding toch een beetje zou helpen zodat ik een soort van reserve zou hebben voor het geval de echte MRA vervangen of gerepareerd moest worden. Want daar kun je op wachten natuurlijk, dat gaat ongetwijfeld een keer gebeuren.

Maandagmiddag voelde ik het helemaal: toen voelde ik de bekende vermoeidheid weer door mijn hele lichaam en moest ik ook weer veel moeite doen om wakker te blijven in de auto. Hoe snel kun je achteruit gaan?! Over one step forward ten staps back gesproken….

Ik hoopte dat ik dat soort van reserveding op tijd binnen zou krijgen, er was immers niet zo heel veel tijd meer. Gelukkig ging dat goed en dat kwam waarschijnlijk omdat ik dat andere ding naar het bureau liet sturen, daar was ik veel meer dan thuis.

Ondanks de vermoeidheid ben ik dinsdag toch gewoon lekker naar Bruce gegaan, dat dan weer wel ;-)

Heb overheerlijk gedanst ondanks dat ik zo moe was, en omdat het super lekker ging kreeg ik weer wat energie. Bruce was ook weer in zijn element, toch jammer dat dat menneke getrouwd is haha!

Woensdag ben ik dus die beugel gaan halen, wat was ik daar blij mee zeg! Toen ik die beugel ‘s-avonds indeed leek het alsof die beugel niet meer paste en mijn kaken scheef trok maar dat kwam waarschijnlijk om dat die beugel al langer kapot was maar dat dat niet zichtbaar was. Laat het ding wel checken als ik weer thuis ben, voorlopig scheelt het werkelijk dag en nacht qua slapen dus dan maar even scheve kaken ‘s-nachts. Als dat al zo is want ik heb ook al zitten denken dat dit wellicht gewoon weer de juiste afstelling is, zeker omdat ik zo goed slaap.

Back to right here and now en dat is in de Flixbus ;-)

Vond deze manier van vertrek ook best lekker, geen stress om thuis weg te gaan bij mun kiddos maar gewoon naar het werk gaan en vanuit daar vertrekken. Voor de beestjes ook wel zo fijn, die hadden vanochtend niks in de gaten want de koffer had ik gister al in de auto gezet dus eigenlijk was het een ochtend als iedere andere vroege dienst ochtend.

Gisteravond lagen ze wel allebei op de koffer en dan voornamelijk Diesel maar toen ik de koffer eenmaal in de auto had staan en daarna nog even een serietje keek was alles voor hunnie ook weer heel normaal.

Dus niet alleen voor mij geen stress, ook voor die kattenkoppen geen stress en iedereen die mij kent weet dat dat voor mij heel belangrijk is. Dus ja, mocht ik vaker vanaf Brussel vliegen ga ik het zeker weer op deze manier doen en ik kan het iedereen aanraden!

Oeps, en toen ging het licht in de bus uit en was het pikkedonker haha.

Ben wel blij met deze fijne chauffeur, geen kamikazepiloot maar eentje die ook gewoon op zun gemakkie rijdt, me like deze Frits ;-)

Ondertussen is het echte vakantiegevoel nog niet echt ingezonken maar dat gaat ongetwijfeld snel gebeuren. Heb een aantal mega toffe zaken om naar uit te kijken en dat begint (uiteraard) al met mun pliesievriendjes van Westminster PD komende zondag!

“mijn” Deek zie ik komende zondagnacht al, die avond heb ik uitgekozen voor mijn ride along. Zo geweldig he; ik hoef maar te mailen dan vertelt Deek mij wanneer hij dienst draait en mag ik zelf bepalen wanneer ik mee wil. Hoezo voorkeurspositie?!

Deze keer ben ik nog brutaler geweest dan anders…. Nou ja brutaal, ik heb gewoon heel netjes en beleefd vragen gesteld en tja, dan gaan er toch vaak deuren open hoor!

Heb nu gewoon vriendelijk aan Sheila gevraagd of ik deze keer een paar uur mee mocht kijken met de desk officer en de report specialist. Want die ride along is natuurlijk altijd een van de hoogtepunten van mijn trip en dat zal ook altijd zo blijven maar het werk van de desk officer en de report specialist is natuurlijk hetgeen ik thuis doe en mega interesting om daar eens mee te kijken.

Tuurlijk wist ik niet of dat zou kunnen en had ik er alleen op gehoopt want Sheila moest het eerst met de big bos “the commander” overleggen. Zo tof toen ik antwoord kreeg van haar:

ze gaan voor mij een uitzondering maken zodat ik wel mee mag kijken en dat ze alles zouden doen om het mij naar mijn zin te maken! Fanfreakin’tastic!!!

Die had ik ff niet zien aankomen en werd ik even stil van. Voel me altijd al enorm speciaal door die ride alongs maar dat dit ook nog gewoon gaat gebeuren en dan de manier waarop Sheila het schreef….. Absoluut ongelofelijk dat ze dat voor mijn persoontje allemaal willen doen en ja, daardoor voel ik me nog veel specialer als dat ik al deed! Maar goed dat ik zoveel stroopwafels en speciale kruidnoten meegenomen heb haha.

Dan werd me ook nog gewoon gevraagd wanneer ik graag mee zou willen kijken he! Dat geloof je toch allemaal niet?! Ik niet tenminste ;-)

Als ik daaraan denk dan bekruipt mij een enorm gelukzalig gevoel en kan ik niet wachten om daar te zijn om dit allemaal mee te gaan maken! Wat een special trip zal ook deze weer gaan worden!

Om daarna meteen weer down to earth te komen als ik denk aan het bezoek aan Diana en Graham…. Want dat is natuurlijk met een ontzettend dubbel gevoel, dat bezoek aan hen.

Graham was immers sinds vorig jaar al opgegeven en het is ongelofelijk dat hij er nu nog is. Ik had hen allebei een paar werken geleden aan de telefoon (Skype) en van beiden kreeg ik te horen dat ik enorm welkom was, dat ze me heel graag zouden zien en dat ze het erg fijn zouden vinden als ik ook naar hen toe zou komen.

Omdat ik zelf vorig jaar al met de gedachte gespeeld had dat te doen maar uiteindelijk niet gegaan ben was ik blij dat ik nu eigenlijk een nieuwe kans krijg om naar hunnie te gaan.

KEDENG!!!! Volgens mij zitten we in Belgenland want het wegdek is hier ietjes minder jofel dan een stukkie terug ;-)))

Anyways, ik ben toen naar de prijs voor een retourtje Napa gaan kijken en toen ik zag dat dat slechts 120 euries was heb ik de knoop doorgehakt. Ik heb geboekt en de planning is dus dat ik komende dinsdag t/m zaterdag naar Napa ga.

De planning is dus zo maar of dit alles wel door kan gaan is nog maar de vraag…..

Want wat een ellende is het in Napa zeg, met al die branden, verschrikkelijk! Tuurlijk ben ik even meteen gaan kijken of D&G ook geevacueerd waren maar toen ik een paar dagen geleden keek was dat nog niet het geval. Er waren wel wat brandhaarden bij hen in de buurt maar het was nog niet zo dat zij weg moesten.

Ik vond het toen echter al wel erg eng en heb een bericht op Diana’s Facebook gepost met de vraag of ze ok waren.

Daarop kreeg ik niet van haar maar van de dochter van Graham antwoord. Zij woont op zo’n 3 kwartier rijden van hen vandaan en schreef dat haar man op dat moment onderweg naar D&G was om te kijken hoe het met ze ging. Want ze hadden op dat moment geen elektriciteit en telefoonverbinding.

Gelukkig kwam niet veel later het bericht dat ze ok waren en dat was een hele opluchting!

Tot ik me bedacht dat Graham tegenwoordig zuurstof nodig heeft en bij ons komt daar volgens mij vaak elektra bij kijken dus ik heb gevraagd of er wellicht problemen met Graham waren maar daar heb ik tot op heden nog niks over gehoord.

Straks nog maar even kijken als ik in he hotel ben, heb hier in de bus geen internetverbinding…..

Dus ja, als dat bezoek al door kan gaan is het een bezoek met een erg dubbel gevoel; hartstikke fijn dat ik hen weer zie en dat ik daar weer mag vertoeven voor een paar dagen, van de andere kant ook erg triest omdat ik weet dat ik afscheid van Graham ga nemen want zoals ik hem de laatste keer op de foto zag en aan de phone hoorde houdt hij het nu echt niet nog een heel jaar vol…..

Anyways…… back to the here and now:

Morgenvroeg rond 7 uur loop ik op mijn gemakje terug naar het station, pak daar de rechtstreekse trein naar vliegveld Zaventem, drop de koffer want ik heb al online ingecheckt en dan ga ik op mijn gemakkie een bakkie met ontbijtje nuttigen. Wat is reizen toch leuk!!

Daarna is het om 11.00 uur “wheels up” en mag ik hopelijk met een smooth flight via New York in Denver aankomen…. Hoe tof wil je je vooruitzicht hebben?!

Nu ga ik even mun lappie weg leggen want ik begin lichtelijk misselijk te worden en dat gevoel herken ik nog van mijn kindertijd toen ik nog regelmatig wagenziek werd, not funny!!

Dat gevoel komt nu opzetten dus ciao for now folks, back later!