Trip to Napa....

Beetje verwarrend zag ik, het eind van het laatste blogbericht maar dat komt omdat ik in het verleden schrijf en er soms op het moment van schrijven ook iets te melden valt, hopelijk is het nog te volgen voor jullie, ikzelf snap het in elk geval nog ;-)))

Ik ga gewoon verder op het moment dat ik richting Napa vloog:

Na Security ga ik meestal richting de juiste gate, zoek een stoelleke met oplaadmogelijkheden voor mijn lappie/gsmmeke etc en als de tijd daar is om te boarden hoef ik in elk geval niet meer te zoeken.

Dat heb ik deze keer dus ook gedaan nadat ik een koffieke gepakt had uiteraard want dat is toch wel een van mijn dagelijkse gewoontes hier.

Je mocht zelf kiezen waar je ging zitten en ik ben achteraan “in the bird” gaan zitten, aan het gangpad. Daar zit ik niet vaak dus ik dacht; laat ik dat ook eens meemaken, wie weet bevalt het goed.

En dat is goed bevallen, niks mis met die plaatsen en altijd handig dat het vlakbij een van de exits is, je weet immers maar nooit en een slimme meid…. Vul zelf maar in ;-)

Ook nu vond ik de service toppie met gratis oortjes zodat je tv kon kijken of iets dergelijks. Ook kwamen ze langs met gratis snacks en drinken, very nice! Had deze keer bedacht om online tv te kijken en koos Law and Order SVU, altijd interessant!

De flight was redelijk smooth, af en toe wat bumpkes maar niks om van te schrikken, lucky me!!

Toen ik op SFO (San Francisco) aankwam na een easy peasy flight stond me de volgende uitdaging van deze trip te wachten; het vinden van BART, de trein die me naar the Ferry Building zou brengen. Vanaf daar zou ik met de boot naar Vallejo reizen waar Diana me op zou komen halen.

Dat had ze zo aangeraden omdat de bus die ik normaliter pak van Evans nu ontzettend duur is, die prijzen zijn de pan uit gestegen! Enkele reis kost nu gewoon zo’n 50 dollar, wow! De enkele trip met BART en de ferry daarentegen kost zo’n 20 dollar, wat een verschil! Ik zou dus een retour op deze manier kunnen hebben en nog minder geld kwijt zijn dan een enkele reis met die bus…..

De BART uitdaging viel alles mee; stond meteen aangegeven in de aankomsthal dus dat was a piece of cake. Toen kwam echter de kaartjes automaat……. Dat was een heel ander verhaal!

Want die automaat was uiteraard ook snel gevonden alleen de werking daarvan was ietwat afwijkend van alle automaten die ik ooit gezien had!

Heb maar geluisterd naar iemand voor mij die uitleg kreeg van een passagier die zo te horen vaker kaartjes gekocht had.

De standaard prijs stond namelijk ingesteld op 20 dollar maar dat klopte niet voor mijn reis, althans, als ik de website van BART mocht geloven. Mijn reis zou slechts 9 dollar kosten en om nu meer dan het dubbele te betalen vond ik net even iets te ver gaan…

Blijkbaar moest je “subtracten” van die prijs wat zoveel inhield als het bedrag naar beneden “klikken” met een of andere button op het apparaat. Je moest dus zelf bepalen wat je zou gaan betalen voor je ticket, weird! Mijn ticket was volgens de website bijna 9 dollar, iets van 8.80 of zo maar het apparaat kende (natuurlijk!) alleen maar hele bedragen…… 8 dollar zou te weinig zijn en 9 dollar eigenlijk nog iets teveel maar ja, beter iets teveel dan te weinig dacht ik.

En ach, wat is nu 20 cent he maar veel 20 centjes maakt een hele berg centjes dus volop winst voor BART!

Tricky en lichtelijk misleidend als je het mij vraagt. Want als je geen idee hebt hoe zoiets werkt betaal je gewoon 20 dollar voor de rit die dus eigenlijk maar zo’n 9 dollar kost. Slapend rijk worden zou ons moeke zeggen!

Uiteindelijk had ik mijn ticket dus op naar de volgende uitdaging; het vinden van de juiste BART. Want in tegenstelling tot wat op de website stond was er niemand die je iets kon vragen en zag ik ook niks van een dienstregeling waardoor ik een beetje kon inschatten of ik wel in de juiste BART zat.

Ben dus maar gewoon ingestapt in de 1e BART die aankwam en zag een ietwat ingewikkeld fotooke met allerlei verschillend gekleurde lijnen met daarnaast namen van stations. Uh….. en stoppen alle BARTS dan bij alle stations die vermeld staan, stoppen ze alleen bij stations die precies naast een gekleurd lijntje staan of uh…..

Ik had me bedacht dat ik wel zou zien waar ik terecht zou komen, tijd genoeg want de ferry zou pas over een aantal uur gaan. Probeer altijd meer dan genoeg tijd in te plannen als ik nieuwe uitdagingen aan ga, geen zin in stress tijdens de reis maar altijd wel erg in voor uitdagingen ;-)

Anyways, de BART vertrok en er werd zowat onverstaanbaar iets omgeroepen dus ik mijn ook richting het plafond gericht in de hoop dat ik er iets fatsoenlijks van kon maken. Verstond zo’n 1/3 van het bericht maar begreep wel dat er werkzaamheden waren waardoor de route veranderd was en/of de BART de gebruikelijke stations op de route niet allemaal aan deed…. Excuse me?! En tot waar gaan we vandaag dan wel komen?

Wat me ook verbaasde was de snelheid van die BART, wow, dat kreng ging hard!!

Dat vertelde het verhaal niet, althans, niet verstaanbaar dus ook nu maar gewoon achterover gehangen en de stations gevolgd op de plattegrond in de trein.

Zat ook een leuke piloot in de trein, nooit verkeerd om een leuk uitzicht te hebben haha.

Ik kwam er al snel achter dat ik gelukkig de juiste BART genomen had, enige dat nu nog onduidelijk was; stopt deze trein bij het juiste station?

Gelukkig was dat wel het geval dus ikke uitgestapt, naar boven gegaan en toen stond ik zo’n beetje midden in the big city of San Fran.

Voelde me net zo’n actrice die aankomt en dan met zo'n wazige blik om zich heen kijkt zo van: where the hell do I need to go?!

Maar Google was mijn redding, txs to mijn Amerikaanse simkaart die ik uiteraard al eerder aangeschaft had kon ik nu Googlen om te zien welke kant ik op moest lopen.

Er zijn ongetwijfeld leuke plekken in San Fran maar de plek waar ik uitgestapt was, was niet zo’n plek. Vond San Fran op dat moment maar een drukke, vieze en niet zo’n erg aantrekkelijke stad en dus wilde ik eigenlijk snel richting de haven omdat ik dacht dat het uitzicht daar toch net efkes iets anders zou zijn.

Tuurlijk vond ik de haven en the ferry building, tijd voor de volgende uitdaging: waar kan ik een kaartje kopen en vanaf welke pier vertrekt de ferry richting Vallejo?

Op zoek naar een infopunt dus maar dat bleek nog niet zo eenvoudig aangezien die totaal niet aangegeven stonden. Zoekplaatje dus oftewel; vragen aan iemand die bij een pier aan het werk was. Had me bedacht dat die persoon beslist wel zou weten waar ik naar toe zou moeten en dat was gelukkig ook zo. Want zelf had ik dat ene standje midden in de hal met allerlei standjes/winkeltjes nooitoftenever gevonden!

Bij het standje aangekomen kocht ik een kaartje en hoorde dat de eerstvolgende ferry om 13.30 uur zou vertrekken. Nice, uurtje eerder dan verwacht dus wat meer verkenningstijd in Vallejo! Want Diana zou daar rond 16.30 uur zijn en de boottrip zou iets meer dan een uurtje duren. Deze dame vertelde me gelukkig ook vanaf welke pier de juiste ferry zou vertrekken, best handig ;-)

Ik nam plaats op een “benkske” aan het water en genoot van de zeelucht en alles wat er te zien was. Had uiteraard niet ver van de juiste pier plaatsgenomen en zag dat er op een gegeven moment een manneke bij “mijn” pier ging staan rondom de tijd dat de ferry zou vertrekken. Zag ook dat er meerdere mensen iets vroegen aan dat manneke maar ik had zoiets van: het zal wel en die ferry zal zo wel komen.

Toen dat niet zo was ben ook ik maar naar dat manneke gelopen en vroeg hoe het met die 13.30 ferry zat.

Bleek die dus helemaal niet te komen en er waren bussen ingezet om mensen naar Vallejo te brengen. Uh…. Daar heb ik eigenlijk geen zin an; ik had mijn zinnen gezet op de ferry want dat is toch weer een hele andere manier om te reizen en wel ene hele gave!

Gelukkig zou er wel een ferry gaan om 14.30 uur en die heb ik uiteindelijk ook gepakt. Diana maar even teruggebeld want die had ik al wel verteld dat ik eerder zou vertrekken, iets dat nu niet meer door zou gaan en daarna nog even lekker genoten van het lekkere weer op de pier.

Ben op tijd in de rij gaan staan ook al duurde het nog wel efkes voordat de ferry uiteindelijk kwam maar ik had opgevangen dat je ook buiten kon zitten en dat leek mij wel tof. Had voorzorgsmaatregelen genomen wat zoveel betekende als een warme hoodie en mijn jas en had mijn zinnen gezet op zo’n buitenstek.

Was maar goed dat ik vooraan stond anders had ik nooit buiten kunnen zitten, die plekken zijn blijkbaar best geliefd ondanks het feit dat je soms zowat van het dek waaide!

Omdat het toch ook wel wat frisjes was buiten zette ik al snel mijn hoodie op en trok ik mijn jas aan, dat was gelukkig genoeg om het comfortabel warm te hebben daar buiten. Heb allerlei foto’s gemaakt, ook wat selfies die op zich niet totaal mislukt zijn al zeg ik het zelf ;-)

Was nog niet zo makkelijk want vaak keek ik tegen de zon in of scheen de zon op mijn schermpie waardoor ik totaal niet zag waarvan ik een foto maakte. Maar dat is het fijne van digitaal fotograferen; de echte mislukte foto’s kun je met 1 druk op de knop deleten, wat een uitvinding haha!

Was ondanks de wind toch erg blij met die buitenstek want het uitzicht was erg gaaf! Weet niet of dat op de foto’s een beetje tot uitdrukking komt maar ik heb me erg goed vermaakt in mun eentje daarop dat achterdek ;-) Nou ja, ik was uiteraard niet in mun eentje op dat achterdek maar jullie weten wat ik bedoel neem ik aan.

Eenmaal in Vallejo aangekomen zag ik op de kade Diana al snel met een leuke hond en ook zij zag mij al snel. Bleek dat ze chauffeur Rick meegenomen had, de gast waarover ik al vele verhalen gehoord heb en de meeste zijn eigenlijk niet zo heel positief! Was erg benieuwd naar zijn persoontje uiteraard en zoals vaak was het beeld dat ik me van hem gevormd had totaal anders van de werkelijkheid ;-)

Hij was lichtelijk overdreven vriendelijk, misschien was hij wat zenuwachtig. Diana had wel haar eigen auto meegenomen en dat was een gave SUV, my lucky day once again ;-)

De rit duurde niet zo lang, denk een halfuurtje of zo dus we kwamen snel in Napa aan. Ben uiteraard meteen naar Graham toegelopen die in bed lag en moet zeggen dat de 1e indruk minder slecht was dan waarop ik gerekend had.

Ik had namelijk foto’s van hem op Facebook gezien en daarop vond ik hem er erg slecht uit zien. Toen ik hem in het echies zag viel me dat dus mee en hij was ook best helder. Alhoewel later zou blijken dat hij, net als veel dementerende mensen, erg goed kan doen alsof helaas.

Omdat het beeld van Graham mij meteen terug in de tijd deed gaan naar de tijd waarin ons moeke zo begon te sukkelen met haar gezondheid heb ik mijn emoties geblokt vanaf dat moment. Want het kwam allemaal net efkes iets te dichtbij en ik wilde er voor D&G zijn, die paar dagen dat ik bij hunnie was. Dat is uiteindelijk best goed gelukt gelukkig!

We hebben wat gesnackt en later wat gegeten, gezellig bij Graham op de kamer en daarna ben ik op tijd naar mun mandje gegaan want ik was eigenlijk best moe.

Nu ga ik efkes kijken of ik wat water kan tappen en/of iets lekkers kan scoren om mee het vliegtuig in te nemen en nog een sanitair stoppie maken voordat we gaan boarden. En misschien is het ook best handig om te kijken bij welke gate ik mag zijn, ben nu zo maar ergens gaan zitten waar ik mijn spullekes kon opladen en wie weet is dat wel de compleet verkeerde gate ;-)

So folks, talk later, gotta go!