Het laatste weekje......

was alweer aangebroken en vandaag zou ik eerst met Sheila gaan lunchen, daarna met Zach the Report Specialist meekijken op de PD van de Westy’s en ‘s-avonds weer gezellie naar de softbal game van “the boys” van Donna gaan. Wederom een hele coole dag in het vooruitschiet dus!

Omdat ik nog steeds erg graag wandel als ik in Westminster ben heb ik de auto van Donna laten staan en ben lekker te voet naar de PD gelopen. Lekker op mijn gemakkie genoten van het overheerlijke weer daar terwijl ik ook genoot van de beweging. Het is zo makkelijk om “gewoon” de auto te pakken, die staat er toch en mag ik gebruiken zoveel ik wil maar ik zit in Nederland al meer dan genoeg in de auto/binnen terwijl ik zo ontzettend geniet van het buiten zijn.

Dus de wandelschoenen aangetrokken, wat spullekes meegenomen want ik zou niet meer naar huis gaan tussen de bedrijven door maar wat eten nadat ik bij Zach geweest was en dan naar Ray wandelen. Die woont namelijk vlakbij de PD en Donna gaat hem toch altijd ophalen so no need to walk home ;-)

Niet lang nadat ik op de PD aangekomen was kwam Sheila al naar beneden gelopen en gingen wij samen voor het eerst lunchen whoo hoo!

Want normaliter blijven we op de PD, drinken koffie en kletsen wat maar we zijn nog nooit samen weg gegaan en we hadden ons daar allebei op verheugd zo bleek. Het is een super lief mens die ook nog eens bij een toffe organisatie werkt, fijn om zulke mensen te mogen ontmoeten en nog beter te leren kennen!

We zijn naar mijn favo zaak gegaan; Sweet Tomatoes. Die zit aan de overkant van de PD en ik had zoiets van: let’s walk maar zoals iedere Amerikaan gewend is werd de auto gestart en zijn we er naar toe gereden.

Nadat we onze bordjes volgeladen hadden met salade zijn we aan “a booth” gaan zitten en hebben die overheerlijk op zitten peuzelen. Ondertussen heerlijk bijgekletst en Sheila nodigde me uit om de volgende keer naar haar huis te komen, wow! Ze vroeg of ik daar al ooit was geweest was namelijk en was zichtbaar verbaasd dat ik nog nooit bij haar thuis geweest was. Dat is dus genoteerd voor volgende keer, hoppa!

Nadat onze salades op waren zijn we de rest van het lekkers gaan bekijken en terwijl we daar van genoten werd er gekletst…..en gekletst….. Eigenlijk hadden we zo niet genoeg aan dat lunch uurtje maar ja, Sheila was nu eenmaal aan het werk en moest uiteraard weer terug.

Nu is dat werk erg flexibel want toen we terug kwamen heeft ze me wederom een tour door de PD gegeven en gingen we uiteraard weer naar de kennels om te zien of er wellicht a K9 “in da house” was. En die was er en wat voor een!

Het was gewoon de heuse Nederlandse Diesel die in de ren zat, gaaf! Ik had daar al veel over gehoord, schijnt een erg fanatieke K9 te zijn maar ik had die alleen maar op FB mogen aanschouwen. Nu zag ik het beestje dus in levende lijve al was het door de tralies heen want het was blijkbaar geen strak plan om Diesel uit de kennel te halen.

Sheila hield ook behoorlijk wat afstand maar ik ging uiteraard toch wat dichterbij kijken want ik wilde het beestje gewoon eens even goed bekijken. En een fotooke trekken, dat ook natuurlijk ;-)

Diesel keek me aan en het verbaasde Sheila en een collega van haar dat Diesel zo rustig bleef, normaliter blaft die blijkbaar enorm als je vlakbij de kennel komt. Nu niet, Diesel bleef rustig zitten terwijl ik de foto nam, niks aan de hand.

Uiteraard had ik wel wat afstand gehouden om haar “space” te respecteren, dat dan weer wel. En weer zei Sheila: “ wow, Diesel is acting so sweet at this moment, never seen this behavior before!” “It’s the most aggressive K9 in the force”!!

“Well, maybe it’s because Diesel understands the Dutch language and knows I’ll respect her space”….

Sheila vroeg mij of ik de dag erna, woensdag dus, iets te doen had want iedere woensdag is het daar blijkbaar K9 training day! Shoot, tuurlijk had ik die woensdag zo’n beetje volgepland zitten dus ging dat dit jaar niet lukken maar we spraken af dat ik de volgende keer zeker zo’n training bij mag/ga wonen, another cool vooruitzicht!

Wat ze me ook nog beloofde is te proberen of ze een ride along met Fire kan regelen, zij is immers a Volunteer Fire Fighter en heeft daar haar connecties….. Werkelijk waar ongelofelijk wat die lieve mensen allemaal willen regelen voor mij, ik sta daar iedere keer weer versteld van en voel me enorm bevoorrecht daardoor!

Nadat we dit alles besproken hadden liep ze met me mee naar Zach die me ook al zo enthousiast begroette terwijl hij me pas 1x gezien had vorige keer. Sheila ging weer terug naar haar desk en ik bleef bij Zach die schuin achter de desk officer zijn bureau heeft staan. Op die manier krijgt hij ook veel mee van hetgeen er bij de desk officer gebeurt en kunnen zij makkelijk zaken van elkaar overnemen als dat nodig is.

Bovendien is Zach ook verantwoordelijk voor het afnemen van vingerafdrukken, iets dat daar veel normaler is dan in Nederland. Zo moet iedereen die met kids gaat werken vingerprints inleveren bij de Police en ga je het systeem in cq word je gecheckt. Er zijn nog veel meer redenen waarom mensen hier vingerafdrukken moeten laten maken maar ik ben even kwijt welke.

Zach was enorm druk dus ik liep even naar de desk officer om bij te kletsen als die geen mensen aan het helpen was, deze keer kwamen er iets meer mensen zich melden dan de vorige keer. De meeste mensen kwamen voor Zach dus die mochten allemaal op hun beurt wachten. Hij had het erg druk dus wij hebben helaas niet echt veel bij kunnen kletsen but that’s life at the PD.

Tussendoor kwam Sheila nog een keer binnen gewandeld met een kadootje voor mij; ze had gewoon een super gave K9 hoodie voor mij geregeld!! Ze ging eigenlijk voor nog een T-shirt zoals ze mij vorige keer gegeven had, ook al zo gaaf maar ze verraste mij enorm met die hoodie!

Ze was naar de voorraad gegaan om zo’n T-shirt te halen toen ze die hoodies tegenkwam. Big Chief was daar ook en ze zei tegen hem: “so you’ll see me taking the hoodie instead of the T-shirt I told you about”…..

Zijn antwoord?

“You’re in charge Sheila so you take what you want”!

En dus had ik nu een T-shirt EN een hoodie, very, very cool en erg blij mee!

Terwijl ik beneden bij de PD was werden we ineens met typisch Colorado weer geconfronteerd: het werd binnen no time zwart en het begon enorm te waaien, leek wel alsof er zo noodweer zou gaan losbarsten!

Uh….I was going to walk around and walk to Ray’s house but with this weather I’m not so sure!

De lady desk officer keek op haar speciale app en zei dat er nog veel meer bad weather aan zat te komen en dat dit nog wel zo’n 1,5 uur aan zou gaan houden. Oops, dat klonk niet zo goed want dan zouden we waarschijnlijk ook niet naar softbal gaan enne, hoe zou ik dan thuiskomen?

Ze stuurde me naar boven en gaf me haar eigen badge omdat ze niet zeker wist of “mijn” badge zou werken bij Sheila. Dat was maar goed ook want die badge werkte daar inderdaad niet.

Sheila was me ook al aan het zoeken want zij had, sweet as she is, al “a ride” gezocht want die had de bui ook al zien hangen, niet alleen figuurlijk maar in dit geval dus zeer zeker ook letterlijk ;-)

We liepen samen terug naar de agentenwacht en zagen a lady cop die mij bekend voorkwam. Zij herkende mij ook en het bleek dat we elkaar een paar jaar geleden gesproken hadden. Toen Sheila vroeg of zij mij wellicht naar huis kon brengen zei ze meteen dat dat geen probleem was, ze moest alleen nog even haar spullen pakken want ze was pas net in dienst gekomen.

En zo werd ik weer eens een keer netjes thuisgebracht door een van de officers, wat een service is dat daar toch! Dat wordt weer veel stroopwafels meenemen de volgende keer haha.

Toen ik thuiskwam zou het nog wel even duren voordat het softbal gebeuren zou beginnen en gelukkig was het weer toen weer zo opgeklaard dat er wel gewoon gespeeld ging worden dus Donna en ik zijn gezellig gaan kijken naar Ray. Keith had helaas afgezegd, die had het te druk in de zaak om te komen softballen.

Donna en ik gingen zoals altijd gezellie naar Ray kijken en ook deze keer won zijn team al stonden ze eerst wel een eindje achter, beetje spannend was het wel ;-) Begin steeds meer van dat spelletje te snappen en dat maakt het nog leuker haha. Deze keer was er ook een moment dat door het goede spel van Ray’s team 3 man van de tegenpartij ineens uitgeschakeld werden, gaaf moment!

Ray zat nog helemaal vol van zijn softbal en praatte daar de hele tijd over terwijl hij naar zijn huis reed. Daarna hebben we afscheid genomen en zijn Donna en ik naar huis gereden waar we eigenlijk allebei snel ons mandje opzochten want het was niet meer zo heel vroeg en Donna mocht de volgende ochtend alweer vroeg op om Ava op te gaan halen. Omdat ik meestal naar beneden ga als hunnie naar bed gaan zodat zij niet wakker gemaakt/gehouden worden door mij heb ik dat deze keer ook gedaan. Kan mezelf wel bezig houden in dat appartement beneden ;-)