Zondag 20 mei 2018

Na een paar uurtjes kort maar goed geslapen te hebben werd ik weer wakker. Heb toen even wat rekeningen betaald want tja, ook al zit ik ver weg, die komen gewoon binnen en zullen ook gewoon betaald moeten worden….niemand anders die dat voor me doet helaas ;-)

Daarna ben ik lekker gaan douchen om goed wakker te worden en ben ik naar boven gegaan. Het was helaas wederom takkeweer dus ik heb me even op mijn mail gestort en heb tussendoor even een overheerlijke OREO Mint hot chocolate gehaald bij de 7 Eleven, wat houd ik toch van Amerika en alles wat daar te krijgen is, yammie!

Toen ik weer thuis was belde Jim af, hij kon die middag helaas niet naar Donna komen. Ik baalde daar natuurlijk wel van maar ja, hij moet zijn rekeningen ook betalen en had te horen gekregen dat hij een paar jobs gekregen had om met de Limo mensen op te gaan halen op DIA. Dat ging uiteraard voor en hij baalde er ook van maar ja, it’s business for pleasure.

Omdat hij zelf ook zo baalde opperde hij om maandagochtend vroeger naar stal te gaan en om daar te praten over alles waar we het die zondagmiddag over wilde hebben. Daarna zouden we dan ook nog even lekker gaan rijden en konden we business mét pleasure combineren. Hmmm, me like you wise guy haha! We zouden dan ook Chelsea ontmoeten die ook met paarden en PTSD victims gewerkt heeft, pretty interesting!

Toen had hij het over ene Christy die bij de Boulder Police werkte, zij was daar sergeant. Hij had haar over mij verteld toen hij haar in zijn Limo vervoerd had en volgens hem wilde ze mij recruiten?! Uh…. Dat lijkt me stug Jimboy, ze kent mij niet eens! Maar hij was zo overtuigd van dat feit dat ik dat maar even zo gelaten heb zonder me er teveel op te verheugen want tegenwoordig hoor ik op zulke momenten de wijze woorden van Dr. Phil in the back of my mind:

if it sounds too good to be true it usually is……

Bovendien zou ik toch een ride along met haar hebben en dan zou ik wel eens afwachten wat ze te zeggen had. Als ze me daadwerkelijk wilde recruiten zou zij me dat ongetwijfeld zeggen/vragen dacht ik, vond dat best verstandig van mezelf haha.

Dus no Jim today, die ging met de Limo heen en weer naar het vliegveld en Donna opperde dat we dan wel gezellie met John en Susan konden gaan eten. O yeah, let’s go! Mega gezellie, love it!

Zo gezegd zo gedaan, we zouden die avond gaan eten bij een of andere Mexicaanse tent, cool! Het bleek ook nog eens lekker te zijn en vooral weer eens heel gezellie zoals eigenlijk altijd als we met dit gezelschap zijn. Blijf het erg bijzonder vinden hoor, alle mensen die ik ontmoet heb via Diana, de goede en lieve vrienden die ik nu heb en die het tof vinden om in mijn gezelschap te verkeren en natuurlijk ook de ontmoeting met Diana zelf zo lang geleden in Calafell of all places….

Als je terug blikt klinkt dat hele verhaal absoluut wel als “meant to be”, althans, voor mij wel! Kan alleen maar hopen dat ik hier nog heel lang van mag blijven genieten en dat dit niet “the end of this story” is maar dat er nog meer toffe ontwikkelingen in het verschiet liggen, ooit, ergens…… Ik blijf gewoon dromen want soms komen dromen uit, toch? Of zijn ze bedrog zoals Marco zong maar da’s te negatief gedacht haha.

Anyways, het was dus een super gezellige en lekkere avond en ik was stuffed! Want ik had eigenlijk meer dan genoeg gehad toen Susan toch nog een nagerecht besteld had voor mij want dat was to typical Mexican dat ik het gewoon moest proberen…. Daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen, vond ik not done dus ik heb maar gewoon mee gedaan en nam me voor om de volgende dagen wat rustiger aan te doen en meer te bewegen.

Zoals ik al eerder gezegd heb is het daar altijd erg vroeg donker in vergelijking met Nederland en toen we thuis kwamen gingen Donna en Steve dan ook meteen hun mandje in. Ik ben naar beneden gegaan, heb even wat gecomputerd en nadat ik een aflevering van This is Us gekeken had ben ik gaan slapen.

Het zou morgen immers een gave en hopelijk lange ranch dag gaan worden en ik had geen zin om te moeten haasten. Bovendien had ik nog heel klein kansje dat ik wel met Adam een ride along zou kunnen doen, daar zou hij nog over terug bellen die dag. Mocht dat zo zijn zou het zeker een hele lange maar toffe dag worden dus het was zaak genoeg slaap gehad te hebben!

==================

maandag 21 mei

Nadat ik redelijk goed geslapen had ben ik naar boven gegaan waar Ava meteen van alles begon te vragen want vandaag was het “haar” dag, ze zou weer komen rijden en nu op Black!!

Maar omdat we vroeger op stal afgesproken hadden was er niet zo heel veel tijd om lang met haar te blijven kletsen. Ik legde haar uit dat we eerst zouden gaan rijden en dat zij daarna kwam rijden. Die uitleg vond ze goed genoeg dus ik was redelijk snel weg nadat ik opgestaan was.

Even met Jim gebeld of ik ook voor hem een koffieke mee moest nemen maar die zei dat hij eigenlijk nooit koffie dronk….. Really?! Why did you drink coffee last time you took me to the Light rail? Daar kreeg ik niet echt een duidelijk antwoord op en was natuurlijk helemaal niet belangrijk, ik vond het alleen een beetje vreemd ;-)

Jim vroeg mij wat ik wilde drinken want hij zou Subway meenemen voor de lunch, pretty nice bud! Hij wist nog dat ik geen beestjes eet en hij zou daar rekening mee houden, cool stuff.

Ondanks dat hij via de Subway gereden was en ik slechts een koffieke gehaald had onderweg kwamen we toch zowat tegelijk op stal aan. Ik had eerder willen zijn om de paarden alvast te poetsen en dat bleek geen overbodige luxe geweest te zijn want ze waren nogal dirty zeg maar. Helaas moest ik het nu wat sneller doen, ook geen probleem, ervaring en motivatie genoeg ;-)

Ik vroeg hem waarom de paarden eigenlijk geen bedekking in hun overkapping hadden en hij zei dat Carol, de eigenaresse van de stal, wilde dat niet. En die “Mexicaan” die de paddocks/stallen uit doet zou dan gaan mauwen. Tssss, die moet gewoon zijn werk doen, ik vond dat de paarden iets in hun stal moesten hebben maar begreep natuurlijk ook wel dat dat daar niet af te dwingen was. Bovendien, ik was inmiddels naar meer stallen geweest en had zowat nergens stalbedekking zien liggen….

Mocht ik ooit in Amerika terechtkomen denk ik dat ik toch wel ga proberen om dat voor elkaar te krijgen, dan mest ik zelf wel uit! Again, wishful thinking but what can I say, I’m a dreamer ;-)

Ik ging verder met poetsen en hij zou bij de trailer alles vast klaar zetten zodat ze daarna snel gezadeld konden worden, we’re a good team! Daar kon ik niks tegenin brengen en had daar ook helemaal geen behoefte aan trouwens.

De paarden waren zoals gezegd behoorlijk dirty want ze hadden alledrie lekker gelegen in de natte zut dus alles zat lekker vast in hun vacht. Kon ze dus niet zo glanzend krijgen als ik eerder wel voor elkaar gekregen had en had ze het liefst even gewassen maar daar was dan net weer geen tijd voor.

Want ik hoorde Jim inmiddels weer terugkomen en hij had Chelsea bij zich. Een nogal gezette jongensachtige jongedame waarvan ik in 1e instantie niet zoveel hoogte kon krijgen. Dat hoefde natuurlijk ook niet, we zouden immers gaan rijden en zij zou bij het Outdoor Center met de paarden gaan werken dus ik was erg benieuwd naar haar kunnen!

Chelsea vertelde dat ze 1,5 jaar niet gereden had en dat ze wel even zou moeten wennen. Ach meske, ik heb veel langer niet gereden so no worries ;-)

We pakten alledrie een paard en zij wilde Black maar Jim zei: that’s Colette’s horse, here’s Misty. Wow Jim, you made me feel special there, Black is my horse…..

Bij de trailer aangekomen heb ik Jim geholpen met opzadelen en was het tijd om op te stappen.

Inmiddels had ik tegen Jim gezegd dat hij Black niet meer vast hoefde te houden, die moest maar leren stil staan bij het opstappen. Normaliter loopt Black altijd weg als je op wilt stijgen en laat ik daar nou net eens een uitdaging in zien haha.

Had datzelfde lang geleden met Guutje gehad en dat was eigenlijk binnen no time opgelost, je moet gewoon rustig oefenen, niet haasten maar rustig de tijd nemen en dan komt dat meestal binnen no time goed.

Jim had daar trouwens niet eens iets tegenin gebracht maar gewoon geaccepteerd en zag later ook wel dat Black ook gewoon netjes stil kon staan tijdens het opstijgen ;-)

Chelsea probeerde op Misty te stappen, helemaal niet zo’n groot beestje maar ze kwam er niet op, nog niet eens misschien! “I need a step” hoorde ik haar zeggen en ik had zoiets van: “what”?!

Want in my book stap je gewoon op en heb je geen trapje nodig om op een quarter horse te stappen. Maar good old Jim was alweer op weg om een trapje te halen zodat Chelsea op kon stijgen en ik heb wijselijk mijn mond gehouden en zelfs niet hardop gedacht.

Uiteindelijk zat ze dan op Misty en Jim klom op Pebbles. Hij reed zonder zadel en we reden allemaal bitloos, cool!

We zijn rustig aan vertrokken en Jim bleef een beetje achter maar zei: go ahead, I’ll catch up! Dus ik had even tijd om met Chelsea te kletsen en het klonk alsof zij heel wat ervaring had met het hele gebeuren.

Dat had ik niet gedacht toen ik haar zag opstappen en eigenlijk ook niet toen ik haar zag rijden maar ik had nog steeds zoiets van: benieuwd wat jij straks laat zien dus ik heb ook toen mijn mening voor me gehouden.

Dat klinkt nu heel makkelijk but boy, wat heb ik op mijn tong moeten bijten op dat moment! Ik hoopte maar dat Jim niet achterlijk was en zelf ook zag wat ze wel of niet kon maar voor mij was het eigenlijk al duidelijk dat ze lang zoveel ervaring niet had als ze wilde doen geloven.

We kwamen weer bij Jim’s favo steile helling uit en die vond ik inmiddels ook vet gaaf! Daarna zijn we naar the Outdoor Arena gereden en op zich was Chelsea best aardig hoor, om mee te kletsen.

Bij de arena aangekomen zei Jim: you can ride Black a bit more, go ahead and do your thing! Dat liet ik me geen 2 keer zeggen, let’s go Black!

Ik ging lekker op mun gemakkie met Black aan de gang en Chelsea met Misty terwijl Jim Pebbles los liet in de arena om lekker aan de kanten te grazen.

Terwijl ik met Black aan het rijden was keek ik naar Chelsea en Misty en zag dat ze nogal wat moeite had met Misty. Beetje vreemd want Misty is eigenlijk een heel makkelijk beestje, dat had ik vorig jaar immers gemerkt. Je moest wel een beetje overtuigend zijn maar ja, dat moet je eigenlijk altijd wel met paarden en dat maakt het ook leuk.

Ik was aan het galloperen met Black toen ik ineens Jim hoorde zeggen: “Colette”!

Dus ik keek zijn kant op en zag dat hij mij aan het filmen was…. Op dat moment was ik daar niet zo heel blij mee want Black reageerde net even iets te fel maar goed, ook dat “missertje “ was vastgelegd ;-)

Het viel me wel op dat hij Chelsea niet echt veel filmde maar dat kwam misschien ook wel omdat ze niet echt veel met Misty kon doen. Ik hoorde Jim zelfs zeggen: “go on Misty, go” waarop Misty dan toch maar weer verder ging……

Ik heb niet heel erg lang gereden want Black is al op leeftijd en de paarden hebben niet heel veel conditie om in de arena gereden te worden. Bovendien had ik zelf die conditie natuurlijk ook niet want het was bij mij nog veel langer geleden dan bij Chelsea dat ik echt in de arenda gereden had.

Daarnaast was het zadel nu niet een van de zachtste zadels dus ik zei tegen Jim: “my butt hurts” waarop hij in de lach schoot natuurlijk. Ik ook wel maar dan meer als een boer met kiespijn ;-)

Ik was Black aan het afzadelen toen ik Donna aan zag komen rijden met the Princess en vond het jammer dat ik Black net afgezadeld had. Maar Jim zei: let’s get that lunch first and then Ava can ride Black”. Okay, you’re the boss Jim!

We hebben de paarden lekker in de arena laten staan zodat ook Misty en Black langs de kant konden grazen en zijn zelf aan de picknicktafel gaan zitten om de lekkere broodjes van Subway op te eten.

Donna en Ava kwamen er ook bij zitten maar Ava had natuurlijk niet zo heel veel geduld dus die vroeg al snel aan mij of we naar Black konden gaan. Tuurlijk konden we dat dus ik ben opgestaan en met haar naar Black en de andere beestjes gelopen.

De rest bleef verder lunchen en praten, Jim had waarschijnlijk nog wel wat vragen voor Chelsea en ik hoefde daar niet echt bij te zijn; Ava was nu mijn “project”.

Ik ben even naar alledrie de paarden gelopen met Ava en daarna zijn we toch weer even terug naar de tafel gelopen, ik had immers mijn broodje nog niet op en vond het zonde om dat te laten verpieteren.

De anderen waren gezellie aan het kletsen en ik hoorde Jim aan Donna vragen: “did she tell you she’s gonna be recruited by Boulder PD” ?

Tuurlijk had ik dat tegen Donna gezegd die er hetzelfde over dacht als ik maar dat zeiden we natuurlijk niet tegen Jim, het klonk veel te leuk haha.

Niet lang daarna gingen Jim en ik met Ava aan de gang en bleven Donna en Chelsea nog even kletsen. We hadden contact gehad met Meagan, Ava’s moeke die hier ook bij wilde zijn, de 1e keer dat Ava op Misty gereden had kon ze er niet bij zijn en daar baalde ze enorm van dus deze keer wilde ze er echt wel bij zijn.

We deden alles rustig aan en hebben Ava pas op Black gezet toen Meagan er was om alles op de gevoelige plaat vast te leggen ;-)

Jim pakte Black vast en ik wilde Ava op Black zetten maar die dacht daar dus heel anders over want hij begon lichtelijk te bokken waardoor Ava, heel begrijpelijk, schrok.

Ik had zoiets van: o jee, nu kan het vriezen of dooien maar ik heb Ava toch gewoon op Black gezet terwijl Jim hem stil liet staan en we zijn gaan stappen.

Ik hield Ava stevig vast terwijl ik naast Black liep en binnen no time waren zowel Black als Ava weer rustig. Black had blijkbaar in de gaten dat er een kleine muppet op zijn rug zat en paste zich meteen aan en Ava reageerde daar weer heel positief op gelukkg.
 

Want ik zou het super vervelend vinden als ze daardoor schrik gekregen zou hebben, het was juist mijn bedoeling om rustig aan met haar iedere keer een stapje verder te gaan.

Ava had ook nu weer de tijd van haar leven en ik baalde enorm dat ik niet vaker met haar zou kunnen werken maar wil dat een volgende keer zeker wel weer oppakken en vaker. Net zoals ik dan met Donna wil gaan werken en nu ik weet dat Jim mij volledig vertrouwd en ik daar zelf aan de gang kan/mag kan niks of niemand mij meer tegenhouden!

Nadat we een tijdje met Ava rondgelopen hadden was het tijd om weer terug naar stal te rijden. Donna had ondertussen Chelsea alweer teruggebracht naar haar auto want die moest op tijd terug zijn en wij hadden langer op Meagan gewacht dan verwacht omdat het nogal druk op de weg geweest was.

We hebben nog wel even heel wat worteltjes aan alle drie de paarden gegeven en hoewel Ava zei dat ze die zelf aan hunnie wilde geven trok ze toch iedere keer haar handje terug, dat ging allemaal net iets te snel voor haar.

Niet erg, ze stond er immers wel bij en zoiets moet je niet pushen, dat komt tzt vanzelf als we wat meer tijd door kunnen brengen met de paarden.

Toen was het echt tijd om weer terug naar stal te gaan alhoewel ik natuurlijk nog wel uren daar had kunnen blijven maar ja, dat ging nu eenmaal niet helaas.

Op de terugweg zei ik tegen Jim dat we nu nog geen serieus gesprek gehad hadden over zijn project en dat de tijd toch wel een beetje begon te dringen. Hij had het zelf ook nog redelijk druk en ik had ook nog wel wat dingen gepland voor de komende dagen dussss……

Dus opnieuw een afspraak gemaakt, nu voor de woensdagochtend. We zouden dan weer op stal “meeten”, beeldmateriaal etc uitwisselen tussen onze gsm’s en daarna weer lekker gaan rijden. Ook zouden we de paarden dan een keer lekker wassen want het zou een hele mooie dag worden en dan konden ze lekker in het zonneke drogen. Hij zou dan tot 14 uur tijd hebben die dag en dat kwam mij heel goed uit want ik zou om 17 uur de ride along met Christy van de Boulder PD hebben.

We hebben de paarden verzorgd, alles opgeruimd en toen zijn we ieder weer onze eigen weg gegaan.

Toen ik thuis kwam was Keith er en omdat ik dat een toffe gast vind was dat een leuke verrassing. Hij stond in de keuken super enthousiast over zijn backyard te vertellen, eigenlijk meer tegen mij dan tegen Donna want die was nog aan het “redderen” terwijl Keith heen en weer hupte haha.

Hij liet mij op zijn gsm foto’s van zijn back yard zien en ik genoot van het feit dat hij mij daar zo bij betrok, alsof ik inmiddels zo’n beetje bij de family hoorde. Voor mijn gevoel doe ik dat allang maar ik zie hem lang zo vaak niet als Ray dus ik was gewoon prettig verrast.

Hij heeft snel gegeten met ons en daarna is hij richting het softbal field gegaan, wij zouden niet veel later vertrekken want Donna gaat altijd kijken, dat heb ik volgens mij al eerder gezegd. Wat is het toch een schat he, die Donna, en wat een geweldige familie heeft zij!

Wij hadden Annabel meegenomen en zijn op de tribune gaan zitten waar het niet lang daarna eigenlijk nogal koud werd, brrrr!

Donna is toen dekens uit de auto gaan halen die we omsloegen en we zijn op een andere tribune gaan zitten waar de zon ons nog even verwarmde, toen ging het wel. Vertrekken omdat het koud was, nee, dat was geen optie dus we zijn trouw blijven zitten ook al ging de zon al snel onder ;-)

Ik was net met Annabel aan het knuffelen toen Keith eraan kwam en blijkbaar was dat een leuk gezicht want hij moest erg lachen, ik hoop dat ik niet een te idioot gezicht trok haha. Denk trouwens dat het eerder zoiets is van: thank you for loving my sweet Annabel want hij is zo verschrikkelijk gek op die hond, niet normaal meer. Maar wel gaaf…..

Keith is met Annabel naar huis gegaan en wij zijn ook naar huis gegaan waar we uiteraard toch nog even snel een afleveringske van This is Us meegepikt hebben voordat we naar bed gingen ;-)