De 2e dag

Na een nacht lekker geslapen te hebben was ik al vroeg wakker, het was pas 7 uur!! Maar ja, wakker is wakker en dus ben ik eruit gegaan.

Donna is altijd erg vroeg op en ik hoorde haar voetstappen ook nu al, die vloer van hunnie kraakt namelijk nogal haha. Ik heb een doucheke gepakt, ben naar boven gegaan en mijn 1e gang was natuurlijk naar de hoek van de straat: 7 Eleven!!

Heerlijke koffie gehaald en toen ik thuis kwam heb ik wat wafels in de broodrooster gedaan, overheerlijk slecht ontbijtje haha. Het zonneke scheen al lekker dus ik heb al dat lekkers in de achtertuin opgepeuzeld, schommelend op Donna’s “benkske”. Heerlijk genietend van simpele dingen; een goedkoop benzinepomp koffieke, diepvrieswafels en de zon…..

Na mijn ontbijt ben ik mee naar een van hun huurwoningen gegaan, Donna en Steve, vanaf nu D&S om het makkelijker te maken, verhuren zo’n 6 a 7 woningen en zijn geweldige landlords. Ze gingen nu naar Clay en daarmee bedoelden ze de woning op Clay Street, niet de gast die daar woont, handig om te weten ;-)

Er moest iets gedaan worden aan de swamp cooler (zoiets als airco maar dan vele malen goedkoper blijkbaar) Steve zou beneden iets doen en Donna zou op het dak gaan waar de cooler geplaatst was en kijken of alles goed zou werken.

Als je het dak op moet is het natuurlijk veel makkelijker om met z’n 2 te zijn maar dan moet je niet zo eigenwijs zijn als Steve….. Die wilde geen nieuw onderdeel kopen maar een oud onderdeel plaatsen terwijl Donna zoiets had van: dat oude onderdeel werkt niet meer, een nieuw kost slechts zo’n 6 dollar dus Donna was lichtelijk geirriteerd. Wat ik me wel kon voorstellen want zo gaat het namelijk altijd met Steve.

En recycling is good, zo zegt Donna altijd maar iets dat niet werkt moet je gewoon weg doen en niet zoveel tijd insteken, da’s zonde van je tijd. Steve kan een hele dag besteden aan zo’n simpel karweitje terwijl het binnen een halfuur gefixed kan zijn.

Hij zei dat hij naar de hardware store zou gaan om een nieuw onderdeel te halen, thank God!!

Wij bleven achter en hebben lekker in het zonneke wat gekletst. Donna had zoiets van: als hij niet snel is ga ik gewoon weg en bekijkt hij het maar. Donna is niet van de confrontaties, die gaat ze liever uit de weg. Misschien niet de meest handige manier maar het is haar manier.

Steve kwam terug maar zonder nieuw onderdeel, what!??! “Ze” hadden daar gezegd hoe hij het kon oplossen met dit oude onderdeel en dus was hij eigenlijk best voor niks heen en weer gereden. Donna had zoiets van: als je dan toch daar bent neem dan gewoon meteen een nieuw onderdeel mee, kan nooit kwaad om dat op voorraad te hebben. Ze hebben immers nog meer huizen te onderhouden.

Steve was echter not so clever en dus begon hij weer te fritsen met dat oude onderdeel. Donna vroeg hem of het nu werkte en of ze het dak op moest maar dat was nog niet nodig zei Steve.

Toen het toch niet zo goed bleek te werken als beloofd was had Donna zoiets van: toedeledokie, ik ben er weg van Steve, see ya!

Steve weet dan wel hoe laat het is maar trekt zich daar eigenlijk bijzonder weinig van aan en van excuses aanbieden heeft hij volgens mij nog nooit gehoord. Ik ben natuurlijk wel eens getuige van hoe het hier in huis kan gaan en hij kan echt iemand over de emmer helpen. Donna denkt dat hij haar regelmatig expres over de emmer helpt, ik heb daar zo mijn twijfels over.

Steve zijn moeder is ernstig ziek, ze vecht al 8 jaar tegen longkanker en het is een hele tijd best goed gegaan maar nu is ze toch echt aan het eind van haar Latijn. Donna vertelt me zo af en toe wat over die vreemde familie van Steve waarvan zij geen deel uit wil maken en ik moet zeggen; het lijkt erop alsof Steve gewoon nooit geleerd heeft om echt sociaal te zijn.

Ik merk daar eigenlijk weinig van maar het is natuurlijk anders als je getrouwd bent cq samenleeft.

Anyways, ik denk niet dat Steve altijd met opzet dingen zegt waarmee hij Donna kwetst, het lijkt erop alsof hij zich wil bewijzen en/of gewoon niet in de gaten heeft dat hij van die kwetsende dingen zegt, het lijkt er meer op alsof hij denkt dat het funny is.

Ik probeer dan een beetje te laveren tussen die twee en meestal eindigt het doordat Donna en ik weggaan of “This is Us” op TV kijken, wat een gave serie!!!

Nu gingen wij dus ook weg, we zijn naar Walmart gegaan en ik wilde zoals altijd een Amerikaanse simkaart scoren zodat ik weer bereikbaar was. Dat is toch wel erg handig, zeker omdat ik ook nu weer met Donna’s oude auto mocht rijden.

Uiteraard zijn we ook naar een aantal thriftstores gereden en toen we honger kregen heb ik Donna getrakteerd op lunch bij Sweet Tomatoes, yammie!

Na dit alles hebben we nog lekker rond een lake gewandeld en daarna zijn we naar huis gegaan waar Steve inmiddels ook gearriveerd was.

Normale gang van zaken hier in de avonduren: Steve zit in zijn “office” iets op de computer te fritsen en wij liggen allebei languit op de bank TV te kijken, meestal onder het genot van haha. Steve zijn kantoor grenst aan de woonkamer dus contact is er wel maar minimaal want ja, mannen doen nu eenmaal mannendingen en vrouwen vrouwendingen ;-)

Na 2 afleveringen van This is Us ben ik naar beneden gegaan en heb wat videos/foto’s op de harddisk gezet zodat ik weer ruimte had. Want ik weet uit ervaring dat ik mijn gsm hier standby moet hebben, er kan zomaar iets gaafs voorbij komen!

Toen was het toch wel tijd om mijn mandje op te gaan zoeken maar niet nadat ik nog een mail met het ride along form voor Adams County verstuurd had! Want dat is inmiddels ook zo’n beetje traditie geworden, net als mijn ride along with “my” Deek of the Westies oftewel Westminster PD.

Morgen zou een weer een enorm toffe dag gaan worden want Toni was in town whoo hoo! Ze had dan wel niet veel tijd maar ze wilde zeker even met hun doggies wandelen in een dogpark en laat ik dat nu ook erg gaaf vinden!

Buiten het feit dat het natuurlijk erg gaaf was om haar weer te zien want dat was nog helemaal niet zeker toen ik hier naartoe ging. Zij zijn immers verhuisd naar Deadwood South Dakota en dat is zo’n 6 uur rijden vanuit hier en dus niet een simpel bezoekje.

Conform planning gaan we vrijdag de 18e naar een concert in the Grizzly Rose, benieuwd of daar nog kaartjes voor zijn want de gast die daar optreedt schijnt nogal populair te zijn…..

Het zag er allemaal dus weer goed uit voor ikke en ik viel dan ook lekker snel in slaap met al die gave vooruitzichten….