Calafell 2016, yeah!!!!

Voor de mensen die niks te doen hebben hier een verslagje van het weekje Calafell van sis en me ;-) 

Vanwege de megalange wachttijden die we gezien hadden richting en op vliegveld Brussel zijn wij vrijdag na mijn dienst al naar een hotel in Brussel vertrokken. Helaas wees de DomDom (jawel, soms gebruik ik die toch ;-)) ons naar het verkeerde straatje waardoor wij extra sight seeing tijdens ons reisje kregen. Het was op zich wel een leuke wijk, deed erg Engels aan maar ja, daar zaten we natuurlijk niet op te wachten, wij wilden naar ons hotelleke.

Nadat we de postcode ingevoerd hadden ging het een stuk beter en kwamen we inderdaad bij ons hotel aan. Zag er goed uit op de verschrikkelijk popie jopie niet echt aantrekkelijke man aan de balie (en dat is nog zacht uitgedrukt!) en de bedden..... Ongelofelijk smalle bedjes, zo smal hadden we ze nog nooit gezien! Allebei durfden we eigenlijk niet te draaien omdat we bang waren om eruit te knikkeren en dat is ongelogen waar helaas....

Dat resulteerde in een slapeloze nacht voor beiden waar we midden in de nacht de tv weer aangezet hebben om te kijken of ons dat wellicht hielp in slaap te vallen. Niet dus! Want daar zaten we om 03.00 uur, tv te kijken waar ze pizza aten waardoor wij natuurlijk enorme zin kregen in pizza (of iets anders lekkers ;-)) 

Jammer genoeg was er alleen een automaat waar drank in zat en moesten we het echt zonder pizza/lekkers zien te doen..... Uiteindelijk zijn we wel in slaap gevallen maar omdat we toch op tijd de shuttlebus wilde pakken richting het vliegveld vanwege de voorspelde lange wachttijden hebben we maar een paar uurtjes kunnen slapen. 

Toen we op het vliegveld aankwamen hing er een erg indrukwekkende sfeer in de lucht op Brussels airport. Je kon aan alles merken dat er iets ergs afgespeeld had en dat lag niet alleen aan de tot op hun tanden bewapende legermensjes die letterlijk met hun "finger on the trigger" rondliepen. De hele weg naar de alternatieve hal welke uit een grote tent bestond bekroop ons dat gevoel en we waren allebei behoorlijk onder de indruk.

Natuurlijk waren we veel te vroeg want er werd ondanks de drukte toch pas 2 uur voor vertrek ingecheckt maar ach, beter te vroeg dan te laat. En nu stonden we dan wel helemaal vooraan in de rij om in te checken, ook niet vervelend. Zeker niet omdat we nog niks gegeten hadden dus aan het snakken waren naar wat eten/drinken. Er stonden dan wel wat automaten in die tent maar verder was er geen gelegenheid om iets te kopen. Vond zelf eigenlijk dat ze het best goed opgelost hadden allemaal gezien de gebeurtenissen.....

Anyways, na het inchecken, dat voor sis nog even een enorm spannend momentje was vanwege haar gevoel dat haar koffer te zwaar was (maar dat was natuurlijk bij lange na niet zo ;-)) konden we dan eindelijk snel efkes wat eten/drinken scoren en daar knapten we toch wel wat van op.

We hadden priority boarding wat wil zeggen dat je als 1e in mag stappen, dat was ook wel erg prettig moet ik zeggen. Voor mij was het de 1e keer dat ik met Ryanair vloog en ik moest dan ook heel efkes wennen aan die enorm harde stoelen! Want ook al heb ik dan niet achteraan gestaan toen ze de achterwerken uitdeelden zou ik toch niet urenlang op die harde stoellekes willen zitten... 

De vlucht was verder lekker "smooth", de landing was iets minder zacht maar all in all was het allemaal goed gegaan. 

We hadden afgesproken dat we wilden kijken hoe duur het was om een auto te huren en online vielen de prijzen erg mee. Tot we op het vliegveld gingen informeren......Jee, het mag allemaal wat kosten zeg! Dus ons low budget girls zijn alsnog met de trein naar Calafell vertrokken, voor ons de bekende reis ;-) 

Toen we in Calafell aankwamen voelde het meteen weer als "home away from home" en ook het appartement was weer toppie. Sis had geregeld dat we een appartement kregen met 2 slaapkamers dus niemand hoefde in de woonkamer te "bivakkeren" ;-)  Niet dat dat slecht is hoor maar een eigen slaapkamerke is natuurlijk wel het lekkerste. 

Die avond zijn we eindelijk dan die overheerlijke pizza gaan eten waarin we vanaf de nacht daarvoor zo'n zin in hadden en boy, was die lekkah! Verder niet veel meer gedaan, beetje rondgewandeld en we lagen op tijd in ons mandje.

We hadden wel even online gekeken naar auto verhuurbedrijven om te kijken wat het zou kosten om voor een paar dagen een auto te huren. Dat leek op zich goed te doen en zondag zijn we dan ook naar Vilanova i la Geltru gegaan om naar de verschillende bedrijven te lopen. 4 stationnekes met de trein, stukkie lopen en dan zouden er minimaal 4 verhuurbedrijven tevoorschijn moeten komen...... Yeah right, niet dus!

Het was als eerste veel langer lopen dan gedacht en helaas begonnen sis haar voettekes toch weer op te spelen wat natuurlijk balen was. Uiteindelijk zagen we wel dat we erg in de buurt zaten maar nog geen verhuurbedrijf "in sight". Omdat het erg donker werd en die donkere wolken ons toch echt achtervolgde zijn we maar weer richting het station gelopen om weer terug naar Calafell te gaan. 

Tuurlijk hielden we het niet droog en omdat we allebei toch wel zin hadden in een simpel lunchje waren we blij dat we toch nog ergens een tentje ontdekten dat open was! Daar hebben we even geschuild voor de regen en een klein hapje gegeten. Toen was het gelukkig weer droog en zijn we terug naar Calafell gegaan.

In Calafell zijn we naar "onze" Bora Bora gegaan om te kijken of Antiona daar was. Dat is de dame die wij al zowat heel ons leven kennen en die we altijd op gaan zoeken als we daar zijn. De dag daarvoor was ze er niet en we hoopten dat ze er die avond wel zou zijn. Gelukkig was ze er maar wij zagen ook dat het voetballen was want Antonia had haar Barca shirtje aan! Het was de wedstrijd om de Boca del Rey, een kampioenswedstrijd waarbij de koning en koningin van Spanje ook aanwezig waren. Deze keer ging de wedstrijd tussen Barcelona en Sevilla.

Wij wilden Antonia beslist niet storen tijdens het voetballen omdat we weten hoe fanatiek ze is dus wij zijn stillekes in een hoekkie gaan zitten en hebben daar zowel de wedstrijd bekeken als de fanatieke Antonia die regelmatig tegen het scherm riep, opsprong, in haar handen klapte en nog meer typisch supporters "gedrag" vertoonde. Needless to say dat we ons geen moment verveeld hebben want Spaans voetbal is altijd top om te zien en dit bleek een enorm spannende wedstrijd te zijn! 

In de rust was het efkes spannend aangezien Antonia door de zaak begon te lopen en uiteindelijk werden we dan toch ontdekt. Het was zoals altijd een enorm hartelijk weerzien maar we zeiden wel meteen tegen haar dat we na afloop van de wedstrijd wel zouden bijkletsen. Want we wisten dat Antonia ondanks het feit dat ze zo fanatiek is zich verplicht zou voelen om bij ons te komen zitten en dat wilden we beslist niet. Ze moest eerst maar lekker gaan genieten van de wedstrijd en zo is het dan ook gegaan.

Zelf vonden we het ook erg leuk zoals gezegd en het werd nog spannender toen verlenging noodzakelijk bleek. Er werden veel kaarten "weggegeven", zeker 3 rode en tig gele kaarten, wow! En toen scoorde Barca....... en ging iedereen uit hun dak, geweldig! Ook op tv was het alsof Barca deze wedstrijd al gewonnen had maar na zo'n 3x het clublied van Barca gezongen te hebben bleek dat niet zo te zijn en werd de wedstrijd weer hervat. 

Toen Barcelona nog een keer scoorde was de wedstrijd gespeeld en wonnen zij die Cup del Rey. Uiteraard was het toen nog niet gedaan want iedereen mocht handjes schudden met het koningshuis waarbij verrassend veel kids van de spelers betrokken werden. Die waren als snel door hun vaders op het veld gehaald en mochten er de hele huldiging bij zijn, dat moet toch wel een heel speciaal gevoel geven!

Later hebben we Antonia de cadeautjes gegeven die we meegenomen hadden vanuit Eindhoven: PSV stickers en een heel gaaf PSV shirt dat speciaal voor het 100 jarig bestaan in 2013 gemaakt was. Ze was er erg blij mee en er moest natuurlijk tegen iedere aanwezige verteld worden wie wij waren en dat ze deze dingen gekregen had ;-) Deze avond lager we wat later in bed ;-) 

Maandag zijn we terug naar Vilanova gegaan voor die huurauto want dat kon nu toch niet moeilijk meer zijn. Nou, laat ik zeggen dat we het adres inderdaad gevonden hadden maar we maar 1 verhuurbedrijf zagen dat niet eens op onze lijst stond! Uiteraard had dat bedrijf niet vanaf 14 siesta maar vanaf 13 uur dus stonden we voor een gesloten deur ;-(  Toen zijn we na goed overleg naar een nabij gelegen restaurant gegaan waar we wat uurtjes wilden doorbrengen om na de siesta toch die auto te gaan huren. 

Dat is niet gelukt en dat kwam door diverse zaken: als 1e was het eten niet echt te eten, liep er een bijzonder druk en bijna irritant vrouwke te bedienen dat ons toch ook weer hielp aan een nieuw verhuuradres dat een heel klein stukkie verder zou zijn. 

En dat adres was ook een uur eerder open gelukkig dus daar zijn we om 15.00 uur naar binnen gestapt. Spraken geen woord Engels natuurlijk maar ach, wat Spaanse woordenschat en handen/voetenwerk doen het ook haha. Toen hadden we een superleuke auto gehuurd, een zowat nieuw rood Fordje KA, helemaal leuk! En omdat we een autooke hadden kon sis haar voettekes laten rusten en zijn we gaan "pionieren" in de omgeving. 

Dat zo maar ergens heenrijden is eigenlijk altijd superleuk en deze keer kwamen we uiteindelijk uit in het superkleine dorpje/commune/ietsje dat Santa Christina heet. Nou, pionieren it was hoor; heule kleine/smalle paadjes welke soms verhard maar ook soms echt niet verhard waren. We gingen iedere keer verder naar beneden toen we zoiets hadden van: uh, dit gaat m niet echt worden, zo komen we niet meer terug in de serieus bewoonde wereld want we reden zowat de bush bush in ;-)  

Toen ben ik teruggereden en kozen we weer een leuk weggetje dachten we. Dat was ook wel leuk maar bijzonder smal; er kon maar 1 auto tegelijk over en het zag er naaruit dat ook dit pad nergens naar toe ging. Tja, en wat doe je dan als je niet echt kunt keren omdat het weggetje te smal is en er een serieuze afgrond naast het weggetje ligt? Juist, gelukkig zit er ook een achteruit op dat Kaatje en ga je vervolgens maar gewoon achteruit berg af, wat een avontuur toch weer ;-) 

Na dit heuse avontuur zijn we rustig teruggereden naar ons stekkie en hebben we 's-avonds maar "vouwmaardubbel" schoenen voor sis d'r voettekes gekocht want die hadden toch echt wel wat TLC nodig ;-). Sis was er zo blij mee dat ze zowat de winkel uitdanste ;-)))

Dinsdag besloten we naar Miami Platja te gaan, dat zag er erg mooi uit online en klonk ook wel tof natuurlijk: wij gaan naar Miami ;-)) 

Zo maar heel toevallig en zeker niet verwacht vonden het we het mega leuke kleine baaike dat we online gezien hadden en waardoor we besloten hadden om hier naar toe te gaan. Bovenaan stonden wat leuke bomen waar we ineens allebei inspiratie kregen om een leuke foto sessie te houden, was echt tof!

Daarna zijn we naar het baaike gegaan; ikke natuurlijk naar beneden want ik wilde dat wel eens zien daar beneden! Het was een mooie gave baai, niet groot maar wel enorm rustig waar ik beslist nog eens terug ga en dan mijn handdoekkie meeneem! 

Na dit baaike zijn we verder richting de boulevard gegaan en waren benieuwd hoe die eruit zag. De rest van het stadje was nog erg verlaten vanwege de siesta en nodigde eigenlijk niet echt uit om eens lekker doorheen te wandelen. 

Bij de boulevard aangekomen zagen we meteen dat die niet echt aan onze, waarschijnlijk veel te hoge, verwachtingen voldeed want het was meer een fietsboulevard dan een wandelboulevard met allerlei leuke winkeltjes. Omdat we honger hadden zijn we maar even bij een restaurant een happie gaan eten en dat was eigenlijk best lekker. We waren als 1e langs een ander restaurant gewandeld maar daar hoorden we meteen Nederlands dus we hadden zoiets van: hoe leuk die er ook uitziet: die doen we niet ;-) 

Nu bleek dat er op dit terraske ook Nederlanders zaten en wij zijn nog nooit zo stil geweest tijdens eten want we moesten toen wel heel erg uitkijken wat we zeiden haha. Wat wel leuk was waren de brutale vogeltjes die zowat uit je hand kwamen eten, die wisten wel waar ze hun lekkers moesten halen!

Ondanks dat we gedacht hadden in dit plaatsje tot 's-avonds te kunnen blijven en lekker te kunnen eten zijn we toch maar terug naar huis gegaan omdat we niet zoiets hadden van: ja, hier zien we nu echt veel leuke zaakjes. We zijn lekker gewoon gaan rijden en weer via allerlei plaatsjes teruggereden. We hadden eigenlijk geen zin om ergens te gaan eten dus hebben we rond 22.00 uur (je past je toch aan de Spaanse tijden aan he ;-)) overheerlijk eten gehaald bij een geweldige Italiaan daar en hebben dat lekker thuis opgegeten waarna het toch alweer snel mandje tijd was.

Woensdag zou een luilekker dagje worden hadden we besloten; beetje slaap bijtanken dus was langer uitgeslapen alhoewel we nooit voor half 10 opstonden en we zijn later lekker even naar het strand gegaan. We hadden de strandbedjes al klaar zien staan dus dat was wel lekker! 

Nou, niet dus want die stonden dan wel klaar maar er lag nog een serieuze ketting omheen en werden nog niet verhuurd die week. Toen kwamen we erachter dat we een week eerder dan vorig jaar in Calafell waren en het seizoen eignelijk nog niet begonnen was. Vandaar dat er nog veel zaken gesloten waren, alleen tijdens het weekend open waren als de Spanjaarden hun 2e huiske opzochten en het weer net even iets minder was dan vorig jaar...... 

Maar wij zijn niet voor 1 gat te vangen dus hebben we in standje hopeloos toch efkes leuk zitten dobbelen en genoten van de zeelucht en het ruisen van de zee. Ik kon het niet nalaten om later toch even die zee in te gaan maar brrrr, die was echt nog niet op lekkere temperatuur! Als je er eenmaal wat langer in zat ging het wel maar om erin te gaan had toch wel wat moed nodig! 

Na dit rustige dagje zijn we rustig naar huis gegaan, hebben ons omgekleed en zijn daarna lekker bij een nieuwe tent gaan eten: Burg66. Dit tentje is pas in april geopend en ziet er enorm gezellig uit! Ze maken daar alles zelf en het is in vergelijk met andere zaken eigenlijk belachelijk goedkoop. En dus een enorm succes, ook onder de Spanjaarden zelf!

Donderdag was er weer een ander winkeltje open waar we eerder naar op zoek geweest waren maar dat dus ook nog niet eerder open geweest was dit seizoen. Daar hebben ze hele leuke dingentjes, eigenlijk voor elk wat wils en ook beslist niet duur. Dat hebben we gedaan voordat we weer lekker zijn gaan ontbijten bij "ons" tentje waar je 5 overheerlijke mini croissantjes en een groene thee/cappuccino voor slechts 2,20 euro kreeg, wat een deal zeg!

Trouw als wij zijn zijn we daar zowat de hele week gaan ontbijten en herkende de ober ons al vanaf de 2e dag. Hij wist toen zelfs ook nog wat we allebei wilden en dat terwijl ook dat tentje bijzonder geliefd is bij de Spanjaarden zelf.

Na het ontbijt zijn we de door Davina "bestelde" zonnebrillen gaan "scoren". Dat was wederom niet zo'n makkelijke opgave was wel gebleken want ook die tent was alleen in de weekenden open en tja, die zaterdag zouden wij alweer vroeg vertrekken. Nu stond er op het briefke dat ze bij een andere brillenzaak aanwezig waren dus wij waren woensdag al naar die andere zaak gegaan. Bleek dat degene die de sleutel had van de gesloten winkel er pas donderdag zou zijn, bummer! 

Want in principe hadden we gedacht donderdag de hele dag weg te gaan met het autootje en naar een heel mooi natuurgebied te rijden. Later bleek dat dit niet echt te doen was omdat het te groot was dus we besloten naar een kleiner natuurgebiedje te gaan , iets dichterbij. 

Doordat we nu dichterbij huis bleven konden we dus wel overdag naar die brillen kijken en wow, wat een service in die winkel! Davina's brillen werden gescoord, enorm netjes ingepakt en de man die ons hielp was erg vriendelijk. Die weet hoe het moet want op die manier ga je daar een volgende keer weer naar toe!

Nu we bijna alles gekocht hadden voor iedereen en voornamelijk voor Davina die best een heel lijstje opgegeven had (lekker ding haha) zijn we naar Torredembarra gegaan. Dat was lekker dichtbij en we vonden het natuurgebiedje dan ook al snel. 

Dat zou aan het eind van een leuke promenade liggen dus wederom hadden wij zoiets van; nice! Gaan we eerst stukkie wandelen, wandelen we terug met de voetjes in de zee en eten we daarna lekker een hapje op die promenade. Want ook nu dachten we natuurlijk winkeltjes en terrasjes te vinden op die promenade, niks geks, toch?

Het natuurgebiedje was leuk, erg rustig maar veel dieren hebben we helaas niet gezien. Wel veel vogels gehoord maar je kon uiteraard niet overal komen. Maar het was weer eens wat anders en daardoor toch erg leuk om te doen. Aan het eind van dat natuurgebiedje zagen we een blauw/wit restaurantje en dat was natuurlijk "kaasje" voor sis die van het blauw is ;-) 

Bovendien heette het ook nog eens Gavina en tja, dat lijkt wel erg op.... vul zelf maar in haha!

We hebben daar even overheerlijk gezeten en genoten van het uitzicht want dat zaakje ligt direct aan het strand. Zag er echt super leuk uit en ze waren op dat moment bezig om hele leuke parasoltafels te maken. 

En wat kwamen we tijdens onze strandwandeling tegen? Juist, een heuse grote kwal die op het strand aangespoeld was. Eerlijk gezegd vind ik kwallen altijd erg mooi en ook deze heb ik uiteraard op de foto gezet. Daarna heb ik de kwal met wat stokkies terug in de zee gewroet maar zoals sis al zei: waarschijnlijk was de kwal dood en daarom ook aangespoeld. Helaas pindakaas en als dat niet zo was kon de kwal nu in elk geval weer zwemmen ;-)

We reden richting de haven omdat die lopend toch wel wat ver weg was en zijn via een loopbrug over de snelweg en het spoor naar die promenade en de haven gelopen. Maar ook die vielen eigenlijk behoorlijk tegen en dus zijn we ook die dag weer gewoon naar huis gegaan.

Omdat we de cappuccino bij een ander zaakje dat Monsoon heet zo lekker vinden hebben we daar een overheerlijk bakkie gdaan. Daarnaast wilde ik wel eens weten wie mijn Facebookbericht geliked had bij Monsoon dat wij naar Torredembarra zouden gaan, beetje nieuwsgierig aangelegd ben ik wel. Uiteindelijk bleek dat el jefe te zijn, wel grappig. 

Na ons bakkie zijn we naar het internetcafe gegaan, onder andere om de boarding passes uit te printen want het werkt wel zo snel als je die al hebt als je op het vliegveld aankomt. Daarna zijn we overheerlijk tapas gaan eten bij jawel, Burg66! Echt een aanrader mocht iemand ooit nog eens naar Calafell gaan! 

Vrijdagochtend wilde ik toch nog even naar het strand en is sis thuis gebleven. Omdat het allemaal niet ver weg is kwam ze me later ophalen en zijn we voor de laatste keer bij ons leuke obertje gaan ontbijten. 

Na het ontbijt ben ik nog even terug naar het strand gegaan en is sis in gaan pakken. 

Die middag moesten we de auto inleveren dus we zijn naar Vilanova gereden en hebben de auto keurig netjes op tijd en in goede staat ingeleverd. Meneertje was erg verbaasd dat de auto er zo goed uitzag maar die wist nog niet dat ik wel een klein beetje kan sturen ;-) 

Deze meneer wilde ons zelfs terug naar het station brengen zodat we niet zouden hoeven lopen maar omdat het nog een tijdje ging duren voordat hij weg kon zijn we toch gewoon lekker aan de wandel gegaan. 

We wilden die dag nog even langs Frances die voorheen een leuke zaak in Calafell had maar nu in Vilanova zat. Frances is iemand die we ook al lang kennen en tijdens eerdere trips heel wat voor mij gedaan had.

Onderweg naar Frances wilden we wat eten/drinken en toen we een leuk pleintje tegen kwamen waar mensen zaten hadden we zoiets van: doe ons ook maar iets lekkers ;-) 

Beetje aparte ervaring werd dat want we zagen eten op tafeltjes staan maar de keuken was gesloten zo werd ons verteld. Omdat die pas om 19.00 uur open ging hadden we zoiets: okay, dan drinken we hier iets en eten we bij Frances wel wat. 

Wat ons erg verbaasde was dat er voor ons geen eten was maar dat er niet lang later eten op een andere tafel neergezet werd..... Blijkbaar was dat alleen voor de "locals" en niet voor toeristen..... 

We zijn maar weer verder gegaan richting Frances maar toen we daar aankwamen was ook hij niet open. Omdat het normaal is dat de siesta om 17.00 uur voorbij is hebben we op dat pleintje even een lekker ijsje gegeten en gewacht tot het 17.00 uur was. 

Helaas nog geen Frances gezien en ik ben bij de buren, een opticien gaan vragen of hij er nog wel zat en/of ze wisten hoe laat hij open ging.

Volgens die dame zou hij pas veel later open gaan, ook pas rond 19.00 uur wat wij erg vreemd vonden. Want eerder hadden wij op de Ramba daar ook al gekeken om een klein hapje te eten maar niemand ging open voor 19.00 uur.... Erg laat en dat voor een stad die veel groter is dan Calafell!  

Ze wist me nog wel te vertellen dat er veel Franse klanten kwamen waardoor wij wel zoiets hadden van: okay, dan zit Frances er zelf nog want hij is zelf ook Frans en het zou te toevallig zijn als er een andere Fransman in zijn zaak zou zitten.... 

Uiteindelijk zijn we toch maar gewoon terug naar huis gegaan want we wilden nog even afscheid nemen van Antonia natuurlijk en een beetje op tijd gaan eten omdat we de volgende ochtend al om 05.30 uur ons mandje uit mochten vanwege de terugreis. 

Maar het liep uiteraard weer eens niet zoals verwacht....;-) 

Antonia kwam gezellig bij ons zitten en zat behoorlijk op haar praatstoel, Normaliter had ze daar geen tijd voor maar sinds haar zoon 2 jaar geleden de zaak overgenomen heeft en ze hem inmiddels wel zowat alles geleerd heeft kan ze nu wel rustig bij mensen zitten. 

Ondanks dat wij scheurden van de honger (want we hadden immers nog steeds nergens eten "gescoord" en hadden de lunch overgeslagen) genoten we van alle verhalen van vroeger. We hebben het over de eerdere zaak daar gehad en waar wij uiteraard ook kind aan huis waren. Die heette toen niet Bora Bora maar Bara Bara. Antonia vertelde wat over haar kids en dat ze gelukkig allebei ook in Calafell wonen tegenwoordig. Ze vertelde ook over haar eigen leven en we hoorden dingen die we eerder nog nooit gehoord hadden....

Uiteraard was het daardoor veel later dan we gepland hadden en nadat we toch maar gedag gezegd hadden (Antonia kon volgens mij nog uren doorgaan...) zijn we snel naar Burg66 gelopen in de hoop dat er nog een plekkie zou zijn. Uiteraard was dat niet het geval want het was etenstijd voor de Spanjaarden maar ons menneke zou wel een tafeltje hebben over een klein halfuurtje zo zei hij. 

Dus maar weer een bakkie gaan doen ergens en daarna terug naar Burg66 gegaan. Op dat moment kwam er een terrastafeltje vrij dus wij zijn heel snel gaan zitten ;-) 

We hebben overheerlijk gegeten en ook hier had el jefe gereageerd op mijn Facebookopmerking die ik op hun site gezet had. Je moet wel een beetje netwerken natuurlijlk ;-) 

Na het eten wilden we eigenlijk gewoon naar huis want het was ondertussen alweer 23.30 uur en ik moest nog inpakken. Maar daar kwam niks van in want het vriendelijke vrouwke kwam eigengemaakte likeur van het huis brengen,

En dat gaat daar dus echt niet per glaasje he! Nee, de hele fles wordt op tafel gezet en al drink je die hele fles leeg, dat zal hun een zorg wezen! Ik heb een heeeeeel klein beetje geproefd maar gadverdamme, wat vond ik die likeur niet te drinken!!! Sis vond m wel lekkah dus die heeft mijn likeurtje lekker opgedronken ;-)

Toen ik om de rekening vroeg zei het vriendeleijke meneertje zei dat we nog even moesten wachten op de rekening, Ook kwam hij naar de tafel en vroeg hoe likeur was. Uh..... ik heb volgens mij niet echt gezegd dat ik m niet lekker vond maar mijn gezicht zei genoeg volgens mij haha. 

Ik vroeg hem of ze die likeur zelf maakte en dat had ik goed geraden. Hij zei toen dat ze er ook nog een hadden gemaakt op basis van Baileys en toen werd het gevaarlijk voor mij natuurlijk ;-) 

Sis en ik keken elkaar aan en het was alsof die gast gedachten kon lezen: het volgende moment was hij weg om niet veel later terug te komen met 2 nieuwe glaasjes en een volle fles likeur met de smaak van Baileys.... En ach, de avond was toch al bijna voorbij dus vroeg naar bed ging m toch al niet meer worden ;-) 

En die Bailyes? Nou, dit was lekker hoor, dat kan ik je vertellen! Het was jammer dat we die niet eerder gekregen hadden maar ik weet genoeg voor de volgende keer! 

Het was een onverwacht toffe en geweldige manier om ons tripje af te sluiten, helemaal op z'n Spaans. Ja, uiteraard veel te laat want de koffer moest nog steeds ingepakt maar ach, de reisdag zou toch uit veel wachten en zitten bestaan ;-) 

Na een heel kort nachtje zaten we al om 06.30 uur op het station op de trein te wachten. Die kwam netjes zoals voorspeld en ook op de 2e trein richting het vliegveld hoefde we niet lang te wachten. 

De reis ging voorspoedig totdat we in het Ryanair toestel zaten..... Ik moest natuurlijk weer eens naar het toilet en had al gezien dat die deze keer wel heel erg dichtbij zat; we zaten namelijk overheerlijk op de 1e rij op 1,5 meter van het toilet af ;-) 

Ik had al gezien dat we een hele leuke flight attendant hadden met erg mooie groene ogen. Dus toen hij heel efkes vrij was omdat iedereen op z'n plek zat en hij netjes alles gecontroleerd had (hij was wel erg streng) ben ik naar hem toegelopen, heb eens diep in die mooie groene ogen van hem gekeken en vroeg of ik nog naar het toilet mocht voor vertrek.

Hij duwde me zachtjes richting het toilet en zei dat dat nog wel kon omdat we nog wel tijd hadden; nog wel een uur. Dat kwam toen niet echt binnen bij mij maar toen ik van het toilet kwam stond hij er weer en ik vroeg aan hem: hoe zo hebben wij nog een uur tijd? ??

Hij vertelde mij dat we een uur vertraging hadden en trok een gezicht als een oorwurm. Toen ik later met hem sprak begreep ik waarom hij zo'n gezicht trok..... 

Hij ging bij de piloten hangen en kletste wat met hen, die deur werd dus helemaal nog niet afgesloten. Dat vond ik wel een beetje vreemd, zoiets komt volgens mij de laatste tijd niet vaak meer voor.....  

Uiteindelijk kwamen de twee mannen (jawel, wij hadden 2 mannen haha) tegenover ons zitten wat mij weer een kans gaf om weer een keer lekker in die mooie oogjes te kijken ;-)

Die gasten vielen bijna in slaap en later bleek dat ook zij al vroeg op waren gestaan: Mr. gorgeous green eyes was al om 05.00 uur thuis vertrokken richting het werk.... ocherreme ;-)

Uiteindelijk zijn we inderdaad na een uurtje opgestegen en ook deze vlucht hadden we niks te klagen. Wel hebben we ons nog 1x verwend met een lekker broodje en een drankje aan boord. 

Denk wel dat Mr. gorgeous green eyes in de gaten had dat wij over hem aan het praten waren en volgens mij vond hij dat stiekem wel leuk ;-) Hij vroeg dan ook aan sis: "is there anything else you'd like"? waarop zij in 1e instantie zei nee hoor. 

Wij zaten natuurlijk de zaak een beetje te stangen en zeiden zachtjes tegen elkaar: "yes, I'd like you with nata" haha. Dit is een uitdrukking die we niet snel meer vergeten en die ook te maken heeft met een bijzonder doch jong lekker ding dat we jaren geleden tijdens een Calafell vakantie in de pizzeria tegenkwamen; hij oberde daar. Davina was er toen ook bij en die wist meteen wat wij gezegd hadden zonder dat wij het haar al verteld hadden haha.

Toen de landing ingezet werd heb ik een gesprekje met Mr. gorgeous aangeknoopt en hem als 1e een compliment gegeven wat zijn Engels betreft. Dat klonk erg goed en beslist niet met een spaans accent....

Dat kan ook wel kloppen want toen ik hem dat zei vertelde hij dat hij Portugees was haha. 

Ik vroeg hem of hij dit werk al lang deed waarop hij zei dat hij al 8 jaar bij Ryanair werkte. Toen ik hem vroeg of hij het nog steeds leuk vond keken beide heren elkaar aan en kreeg ik als antwoord: I like this and the people en hij wees naar de mensen in het vliegtuig.

Oh, okay, so you don't like to fly from Barcelona? 

Hij vertelde dat hij baalde van Barca als standplaats omdat Ryanair daar altijd vertraging had. En ze hebben al enorm lange diensten, 12 uurs diensten werken ze en als er dan vertraging bij komt is dat natuurlijk beslist niet tof. Bovendien wacht er nog papierwerk als ze terug zijn dus voordat hij die dag thuis zou zijn zou het op zijn vroegst 18.30 uur zijn....

Hij vertelde ook nog dat zijn vrouw ook bij Ryanair werkt en "opposite shifts" werkt zodat er altijd iemand thuis is voor de baby die ze samen hebben. Die zien elkaar dus niet vaak volgens mij ;-( 

Barca is zijn 6e standplaats in 8 jaar, hij heeft eerder o.a. in Denemarken, Noorwegen en Zweden gewerkt. Maar Denemarken is blijkbaar opgeheven en dus werd hij in Barca geplaatst.... 

Toen ik vroeg of hij niet graag vanaf Portugal zou vliegen zei hij dat hij dat heel graag zou willen maar dat je het niet voor het zeggen hebt waar je standplaats is. 

Veel meer gelegenheid om te kletsen was er niet want we waren geland en zullie moesten weer aan de gang. 

Wij zijn vervolgens doorgegaan met onze terugreis: koffers gepakt, met de bus naar het hotel gegaan waar de auto stond en op ons gemakkie naar huis gereden. Als afsluiting zouden we samen frietjes doen met Davina en ook dat was gezellie. Daarna ben ik wel snel naar huis gegaan want zowel sis als ik waren toen wel lichtelijk gebroken na die bijna slapeloze nacht en de reisdag. Maar spijt hadden we niet: we hadden een fijne week gehad ondanks de hobbels here and there ;-) 

Nu ga ik even proberen "een paar" foto's aan dit reisverhaal toe te voegen voor de nieuwsgierigen onder ons ;-)