Het was een tof laatste weekend met D&S in Pueblo.....

Uiteraard verliep dat weekend weer eens heel anders dan gepland, blijkbaar zijn er meer mensen die daar last van hebben whahaha! Laat ik maar eens bij het begin beginnen:

vrijdagochtend rond half 9 werd ik netjes opgehaald door Donna en we zijn via de Safeways (supermarket) naar hun huis gegaan om te kijken hoever Steve was. Nou, zeker nog niet "vertrekklaar" haha! Nu zijn Donna & ik niet zo moeilijk dus we hebben Stevies maar even z'n spullekes laten pakken en toen die eenmaal zover was gingen we op weg, exciting! Het zou een rit worden van zo'n 2,5 à 3 uur dus ik had zoiets van: lekker achterover hangen en genieten van het uitzicht en het gezelschap, nice!

Als eerste zouden we naar een grote "state fair" in Pueblo gaan en toen we daar eenmaal aankwamen kan ik met recht zeggen dat het inderdaad groots was....jemig! Dat zien jullie vast ook wel als de foto's bekeken worden, er was daar enorm veel te doen. Helaas ook veel dieren in kooien, dat dan weer wel maar ik moet eerlijk toegeven dat de meeste dieren er goed verzorgd werden. Alleen de konijntjes en de birds, daar was ik het dan weer niet zo mee eens want die hadden geen bedding in hun kooikes ocherme....;-(  Ik heb er wel foto's van gemaakt zodat jullie een eerlijk beeld krijgen van hoe het er zo'n beetje uitzag allemaal. Niet alle foto's zijn perfect en zoals gezegd, ik was het niet met alles eens, laat ik dan in elk geval vooraf gezegd hebben!

We zijn rond gaan wandelen op ons gemakske en zelfs Steve ging op z' gemakske met ons mee, toffe gast! Niet iedere man zou dat doen, dat weet ik zeker! Het enige dat hij dan weer niet doet is eten en/of onderweg stoppen om fatsoenlijk te eten....lastig! Dus toen Donna en ik allebei honger kregen lieten we Steve ergens achter en zijn wij op zoek gegaan naar iets redelijk fatsoenlijks alhoewel dat op zo'n evenement niet echt makkelijk is. Uiteindelijk ben ik gegaan voor een stuk echte Amerikaanse (en dus vette!) pizza met kaas en Donna voor "meatballs".... Ik had nog zo gevraagd; zit er geen vlees/vis/kip op de pizza (oftewel: zitten er geen "gezichtjes" op...;-)) en die muts zei nog: nee hoor! Yeah right, nee hoor my *ss! Heb er dus wel mooi plakjes worst vanaf kunnen plukken, sukkels! Maar goed, het vulde de nogal protesterende maag dus toe maar, vooruit maar....

Toen we klaar waren weer met Steve verder gegaan tot hij iemand tegenkwam die hij nog kende van een van zijn werkplekken. Donna en ik zijn weer samen verder gegaan en hebben ons op een betonrand "gezeteld" om op Steve te wachten, ondertussen luisterend naar een gast die live country music zong; het kan slechter! Toen steve eenmaal bijgekletst was zijn we weer verder gelopen en kwamen we voor de 2e keer langs de electric Bull. De 1e keer wilde Steve me al perse op die Bull hebben; hij zou zelfs het ritje betalen! Toen had ik nog zoiets van: dat gaan we niet doe maar toen ik er de 2e keer langskwam had ik zoiets van: ach, waarom ook eigenlijk niet? Kunnen ze thuis ook een keer lachen want je weet van te voren dat je eraf geknikkerd wordt....;-)   Steve's aanbod gold trouwens nog steeds en hij heeft netjes voor de rit betaald haha!

Tuurlijk wilde hij hier wel foto's van maken en achteraf bleek dat Donna alles ook nog eens opgenomen heeft op video...die ik helaas niet geupload kreeg folks, I'm so sorry! Het bestand was blijkbaar te groot, zal van de week nog wel een keer kijken of ik het op een andere manier voor elkaar krijg oke? Nu zullen jullie het met de foto's moeten doen vrees ik!

Toen ik eenmaal van de bull geknikkerd was zei Donna tegen de eigenaar: mag ze nog een keer? Dus ik kijk Donna nogal vragend aan en had zoiets van: Huh???? Hoezo nog een keer??? Nou, zegt ze, hij, en daarbij wees ze op Steve, zou foto's maken maar hij heeft het niet goed gedaan.... Deze keer maak ik dan de foto's. Ik keek uiteraard meteen of dat waar was maar Steve had op zich best goede foto's gemaakt hoor, al vond Donna van niet....;-)   Nu krijgt Donna nogal veel voor elkaar en dus mocht ik voor dezelfde prijs nog een keer op die bull klimmen....Lekker dan!

De 1e keer was ik er gewoon lekker ongeschonden vanaf gekomen, dat was de 2e keer dus echt wel anders maar goed, eigenlijk hoort dat er wel een beetje bij als je op zo'n beest klimt, toch? Heb nu in elk geval een giga blauwe elleboog to proof I did it haha! En jullie kunnen me lekker uitlachen dus project geslaagd...;-)

Na dit hele gebeuren voelde Donna zich schuldig omdat zij had gezegd dat ik nog een keer moest maar dat heb ik uiteraard snel uit haar hoofd gepraat: niets aan de hand en bovendien wilde ik dit zelf, no worries Donna!

We zijn nog even bij een podium gaan kijken waar diverse dansen uitgevoerd werden en dat was op zich ook best leuk. Volgens mij heb ik daar ook nog opnames van gemaakt, zal nog wel eens kijken of dat bestand niet te groot is maar nu even niet: eerst dit verhaal afmaken en ondertussen foto's uploaden op FB. Als dat allemaal geroggeld is, is het zwaar tijd voor mun mandje....;-)

Natuurlijk was er ook een echte rodeoshow maar daarvoor moest je extra betalen en dat hebben we maar niet gedaan. Wel zijn we gaan kijken bij het Western Riding gebeuren met zogenaamde "echte" cowboys. We hebben nog een klein stukje van de wedstrijd gezien maar eigenlijk was het niet het juiste momen: we zaten net tussen 2 wedstrijden in! Aangezien ik de enige echte liefhebber was hebben we wel nog even naar het losrijden gekeken maar wat een bagger zeg! Heb daar uiteraard ook wat opnames van maar ook daarvoor geldt dat ik op een later moment ga kijken of ik die kan uploaden. Zal ook eerst maar eens kijken of het uberhaupt uploadwaardig is, heb ze zelf nog niet teruggekeken nameljk. En ik heb gezien wat voor een brascowboys daar rondreden, daar kan nog heel wat aan verbeterd worden en dat zeg ik als leek.....

Uiteindelijk hadden we toch wel het idee dat we zo'n beetje alles gezien hadden en dat mocht ook wel; we liepen er al zo'n 5,5 uur rond! We zijn weer naar de uitgang gelopen en toen zagen we veel mensen bij een soort van "Rad van Fortuin" staan dus wij natuurlijk even nieuwsgierigen! Bleek dat je daar gratis aan mocht draaien en eigenlijk altijd prijs had. Dit rad stond er nog niet toen wij naar binnen gingen dus wij gingen nu ons geluk proberen.... Er was een concert van Kenny Loggins die avond en eigenlijk zo het best wel tof zijn als we daar nu eens 2 tickets voor zouden winnen! Dan hoefde we maar 1 kaartje bij te kopen en zaten we die avond gebakken!

Er zaten inderdaad tickets op het rad geplakt en Donna draaide eerst....no such luck! Ze had wel een gratis drankje of zoiets bij Wendy's, een grote foodchain hier in de USA. Toen ging Steve en ook die had geen geluk, "slechts" zo'n gratis drankje. Tuurlijk was ik nogal tegendraads; iedereen voor mij draaide met de klok mee en ik draaide lekker tegen de klok in. Steve maakte daar een opmerking over om me te stangen maar de eigenaar zei: dat mag ook gewoon hoor, no worries! Wie weet waar het goed voor is! And guess what?!?!?! Ik had gewoon 2 tickets gewonnen!!!

Yeah, inderdaad, 2 tickets maar toen ik ze overhandigd kreeg zag ik dat het tickets waren voor zondagsavond vanaf 7pm inclusief gratis entree en toegang tot de rodeo..... Tickets van zo'n 40 dollar per stuk, not bad at all zou je zeggen! Ware het niet dat het dus geen concerttickets waren en wij zondags allang weer thuis zouden zijn....GRRRRR!!!! Ik win ook een keer iets hoor.....;-( 

Donna heeft nog geprobeerd ze om te wisselen voor concerttickets maar helaas lukte dat nergens. We hebben ook nog geprobeerd of kennissen van hunnie de tickets wilden gebruiken maar niemand had interesse, erg jammer! Ik vind het altijd zo'n zonde om zoiets niet te gebruiken maar ja, wat kon ik doen he????  We zijn maar gewoon naar de auto gegaan en op weg gegaan naar Colorado Springs. Daar zouden we immers overnachten en de volgende ochtend te belachelijk vroeg ons mandje uitgaan om de "balloon" te zien opstijgen. Maar hoe anders liep dat....

Steve wilde ons perse nog wat moois laten zien en is via een omweg door de bergen gereden en ik moet toegeven; dat was inderdaad hartstikke mooi! Op de terugweg zouden we een restaurant gaan zoeken waar we dan eindelijk een fatsoenlijke maaltijd zouden kunnen eten. Maar eerst wilde Donna "even" een hotelkamer boeken, dat was nog niet gebeurd want dat doen zij nooit vooraf. Oke, niet erg maar toen we bij het park aankwamen waar alles plaats zou vinden die ochtend daarop zagen we veel politie en nog veel meer wandelende mensen..... Het was dus gewoon giga belachelijk druk daar en iets zei mij dat die hotelkamer boeken nog niet zo makkelijk zou gaan worden! Donna was nog steeds vol goeie moed en had er uiteindelijk 1 gevonden. Maar toen wij bij het echt Amerikaans uitziende niet helemaal betrouwbare ogende hotel aankwamen en de kamer bekeken bleek het een rokerskamer te zijn....;-(   Om over de rest maar te zwijgen maar goed, daar was de prijs dan ook naar: er stonden 2 grote bedden in de kamer dus dat was nog niets eens slecht voor 49 dollar, toch?! Maar die stank van het roken, daar konden we alledrie niets mee en nee, deze keer was ik niet de ergste zeurkous! Ik weet wel dat jullie dat denken maar deze keer waren het zowel Donna als Steve die zoiets hadden van: dat gaan we dus echt niet doen, no way!

Toen is Donna gaan bellen......en bellen......en nog meer bellen maar de meeste "calls" werden niet eens beantwoord wat hier blijkbaar zoveel wil zeggen als: "we're full, completely booked".... Eindelijk had Donna weer "prijs" maar deze keer vergat ze niet te vragen of het een rokerskamer was. Tuurlijk was dat weer het geval en nadat Steve zo'n 6x gevraagd had: are you giving up now gaf Donna het uiteindelijk maar op en zei: zullen we dan maar iets gaan eten en gewoon naar huis gaan? Steve vond dat een prima plan en ik kon hem geen ongelijk geven: deze keer hadden ze toch echt beter van te voren iets geboekt want het was gewoon allemaal hartstikke volgeboekt! Daarbij was het inmiddels 8pm geworden (en ik viel zowat om van de honger!) en dat verkleinde de slagingskans natuurlijk gigantisch. Heel jammer voor Donna want die had zich verheugd op het hele balloongebeuren maar ja, beetje voorbereiding is af en toe gewoon nodig! Dan volgend jaar maar, gelukkig hadden we wel een hele toffe dag achter de rug in Pueblo....

Steve stopte bij Wendy's, een rasechte Amerikaans fastfoodchain want Donna wilde zo'n lekkere salade van daar. Ik stond even op het bord te kijken wat ze hadden voor ikke maar dat was eigenlijk niet zo heel veel. Voor de zekerheid vroeg ik toch wat ze aan vegetarische zut hadden en was eigenlijk best blij toen die gast zei: eigenlijk hebben we alleen maar een veggieburger. Nou, doe mij die maar dan! Menuutje mogelijk? Nee, dat moet je dan allemaal apart bestellen dus ik heb maar lekker slecht een medium portie frietjes bijbesteld en verheugde me op de veggieburger..... Nou, dat had ik beter niet kunnen doen! Want toen Steve de veggieburger eenmaal opgehaald had, bleek de veggieburger te bestaan uit alles behalve een burger! Ja, een broodje met tomaat/ui/plak kaas, augurk en wat saus, that's a veggieburger!

Donna en Steve hadden allebei zoiets van: "what"?!?!? Dat kan nooit goed zijn, da's toch geen burger? Nee, maar laat maar, dit zal ook best te eten zijn...;-)   Maar daar was Donna het niet mee eens en dus stuurde ze Steve terug om te laten vragen of ze misschien vergeten waren de burger op het broodje te doen??? Goedzak Steve ging netjes navraag doen en kwam terug met de mededeling dat dit toch echt de hele veggieburger was! Nou, dan zou ik toch de naam gaan veranderen in veggiebun i.p.v. veggieburger wat dat klopt natuurlijk niet helemaal! Gelukkig was dat broodje iets toch best lekker en vulde de frietjes genoeg om geen honger meer te hebben. Bovendien gingen we naar huis dus mocht ik nog echt honger hebben als we thuiskwamen was daar vast wel iets te eten...;-)

Op zich vond ik het eigenlijk niet eens erg om naar huis te gaan, anders hadden we namelijk al om 6 uur (!) op moeten staan om zeker op tijd bij het balloongebeuren te zijn, da's toch een criminele tijd tijdens je vakantie of niet dan??? Ik bedoel, uitslapen is er hier al nooit bij maar zo vroeg opstaan???? Vond het uiteraard wel sneu voor Donna maar die had wel zoiets van: tja, dit was gewoon niet gelukt en we doen het volgend jaar gewoon anders.... De terugrit was gezellie, lekker kletsen maar ik was toch ook wel blij toen we weer thuis waren; ik zou bij hunnie slapen omdat D&G waarschijnlijk allang in bed zouden liggen en dan ga je die natuurlijk niet wakker maken. Nou wist ik van een vorig bezoek aan het huis van Donna dat hunnie in de basement een soort van 2e woning hebben, compleet met woonkamer, dikke tv, eigen badkamer etc. dus ik had zoiets van: nice, m'n eigen appartementje haha! Ik was alleen vergeten hoe groot dat logeerbed was, that was huge! Daarnaast was de slaapkamer van zichzelf al lekker donker dus hoefde ik mijn slaapmasker eens niet op te zetten wat ook erg prettig was. Oordoppen heb ik uiteindelijk maar wel in gedaan want er bleef een hond blaffen en dat hielp me niet echt om in slaap te vallen. Ondanks het feit dat ik eerst nog even overheerlijk tv heb liggen kijken op een lekkere bank, foto's van dat appartementje worden nog geplaatst maar dat kan pas als ik weer thuis ben; mijn camera was leeg namelijk en ik heb deze foto's met mijn gsmmetje gemaakt. Om die foto's op de computer te krijgen moet ik de gsm verbinden met de computer en die zut ligt uiteraard thuis want daar had ik effe niet op gerekend...;-)

Maar wat heb ik lekker geslapen zeg, in dat supergrote bed! Plek genoeg natuurlijk, niet zo benauwd en warm als de slaapkamer bij D&G en overheerlijk donker.....I loved it! Rond 9 uur ben ik gaan douchen toen Donna de deur opendeed en vanaf bovenaan de trap riep: Colette, you're a loser!!!! Nu vragen jullie je natuurlijk af waarom ze dat zei want da's nu niet echt aardig maar dat had te maken met het feit dat Steve de vorige dag loterijloten gekocht had voor me, en me ook nog 6 lucky numbers in had laten vullen in de hoop dat we de hoofdprijs zouden winnen! We hadden nogal zitten fantaseren in de auto op de terugweg want mijn geluk kon die dag niet meer op toen ik die tickets gewonnen had haha! Helaas ging die vlieger niet op en was ik, net zoals hunnie, gewoon een loser...;-)

Toen ik fris en fruitig bovenkwam heeft Donna een overheerlijk Amerikaans ontbijt gemaakt: pannenkoeken! Niet slecht, die krijg ik bij D&G niet want da's niet gezond whahaha! Daarna zijn Donna en ik naar "the Taste of Colorado" gegaan, een megafestival in downtown Denver met live muziek, eettentjes, allerlei kraampjes etcetc. Meteen toen we het terrein opkwamen werden we gevraagd om mee te doen met iets van Ford en ik verstond dat je 15 dollar moest betalen voor een testrit met een spiksplinternieuwe auto (electrisch of hybride) en daarvoor kreeg je dan wel consumptiebonnen.... Nou, dat zag ik niet zo zitten, 15 dollar betalen voor een testritje? Bleek dat ik het helemaal verkeerd gehoord had: als je een testrit maakte kreeg je voor 15 dollar waarde aan consumptiebonnen, als beloning voor je interesse! Nu zijn die prijzen daar te belachelijk en dus hebben wij maar een testrit gemaakt, allebei wel als passagier want ik had mijn rijbewijs niet bij me en Donna had zoiets van: ik ga niet rijden hoor!

Was best interessant trouwens want zo'n hybride is gewoon tof! Als je op de juiste manier remt gaat die energie weer hupsakee de auto in en als je het helemaal goed doet verbruikt dit auto bijzonder weinig! Kost wat maar dan hebbie ook wat zeg maar.... Voordat wij instapten hadden we dus allebei onze bonnen netjes gekregen dus na het kortje ritje zijn we het terrein opgelopen om te kijken wat er allemaal te doen was. Nou, ik zal jullie de details bewaren maar ze zijn hier enorm van de "goodiebags", dat kan ik je wel vertellen! Vaak is het enige wat je hoeft te doen je gegevens noteren en dan hebbie weer iets leuks te pakken! Ook was er een spel waarbij je 3 kegels om moet voetballen en dan had je prijs. Daarvoor moest je eerst aan een rad draaien hoeveel keer je mocht "trappen" en zowel Donna als ik mochten 3 keer onze kans wagen. Donna ging als eerste maar dat ging niet helemaal goed en ik had zoiets van: die 3 kegels die MOETEN om natuurlijk, zeker omdat iedereen staat te kijken, ik die prijs wil EN omdat ik vrouw ben...;-)  Guess what?!?!? Die kegels lagen al na 2x om he.....;-)  Nu viel de prijs wel erg tegen: een of ander zuttasje maar goed, misschien kan ik daar Diana nog wel blij mee maken...

Ook hadden Donna en ik nog met een ander spel meegedaan; daarvoor moest je ook eerst aan een rad draaien om te bepalen welke kleur/afbeelding je met blokken moest vormen. Donna en ik hadden allebei goed gekeken en hadden zoiets van: wij willen de groene afbeelding en "we'll team up" want dan gaat het sneller. Je kreeg namelijk met z'n 2 40 seconden de tijd om dat "even" te doen en het waren toch 9 grote blokken. Zo gezegd zo gedaan dus en ik gaf een draai aan het rad.....GROEN, YES! Donna stond bij de auto om de blokken in het juiste vak te proppen en ik legde alle blokken netjes met de groene kant boven zodat ze niet lang hoefde te zoeken naar het juiste blok. We hoorden allerlei mensen zeggen: wow, they're good and fast en da's best tof haha! Toen we alle blokken in de vakken gedaan hadden hebben we nog 1 blok gecorrigeerd en de afbeelding was zowaar goed! Ik had zelf niet verwacht dat we binnen de 40 seconden zaten, het leek veel langer maar niets was minder waar en daardoor kregen we maar liefst allebei de prijzen: een bandana en nog iets waarvan ik nog maar eens even moet kijken wat het is haha! Lachuh dus, we make a perfect team Donna!

Dankzij Donna heb ik nu dus diverse goodiebags en daarnaast ben ik ook nog geslaagd voor diverse souvenirs; een nuttig maar vooral tof uitje! Hoe ik alles mee terugkrijg moet ik nog gaan bekijken maar goed, da's voor latere zorg...;-)  Toni, de pliesiedame die altijd mijn ride alongs organiseerde heb ik ook nog even gezien daar; haar man speelde in een band en ik wist me nog te herinneren dat dat rond 2 pm zou zijn. Zij vond het superleuk dat we nog even langsgekomen waren en zij gaat mij morgen bellen hoe laat we waar bij elkaar komen voor een koffieke en om lekker bij te kletsen...nice!

En zo eindigde ook deze middag weer maar niet nadat Donna me op de terugweg nog even meenam naar een open huis, dat kan hier blijkbaar zomaar, heel apart! Er hangt dan een "sign" in de straat van "open house" en dan zoek je gewoon het betreffende huis op. Je stapt naar binnen, roept hallo en dan komt de makelaar je tegemoet. Je hoeft je dus niet op te geven of zoiets, je loopt gewoon naar binnen! De makelaar stelt zich voor en beantwoordt eventuele vragen maar verder loop je zelf door het huis en bekijkt het op je gemakkie. Best grappig eigenlijk...

Hierna was het toch echt tijd om mij naar huis te brengen dus we hebben mijn spullen even opgehaald bij D&S en zijn doorgereden naar D&G. Donna is nog een hele tijd blijven kletsen, gezellie! Uiteindelijk is zij naar huis gegaan en ben ik de mail gaan checken. Tuurlijk wilde ik ook vandaag meteen alle foto's plaatsen en mijn verhaal weer schrijven anders zou het veel te lang worden....yeah right! Alsof het nu niet weer een heel epistel geworden is maar ach, hebben jullie weer wat te doen he?!

Ik heb dus zowat de hele avond achter de computer gezeten, heb vierkante ogen en zie het allemaal niet zo heel scherp meer geloof ik...;-)  Tuurlijlk kwam Diana weer met het verzoek haar te helpen foto's op haar FB page te plaatsen dus daar heb ik ook maar "even" 2 uur aan besteed.....mijn goede daad voor deze holiday heb ik weer verricht!

Nu ga ik nog even een superslecht Oreocupcakeje eten als toetje en ondertussen heel even naar the Guardian kijken, overheerlijk in mun eentje want de rest lig al te pitten natuurlijk, het is dan ook alweer 11 pm geweest!

So long folks, CU next time!