En toen begon de vakantie ;-)

Maar niet nadat ik eerst nog wat fireworks bekeken had, Donna vond het gezellie als ik mee naar buiten kwam om naar het vuurwerk te kijken. Niet zo heel veel bijzonders trouwens maar was wel even gezellie zo samen op het stoeprandje haha.

Na een redelijke maar korte nacht had Donna een leuk idee voor mijn 1e dag: Cherry Creek Art Festival. Normaliter ben ik niet zo van dat hele Art gebeuren maar ik weet dat ze dit soort festivals hier altijd buiten houden en dat daar veel meer bij komt kijken dan alleen maar Art.

Vorig jaar zijn we tijdens de roadtrip naar Rocky Mountain National Park in een dorpje gestopt en daar was toen toevallig ook zo'n festival aan de gang, kei leuk! Dus ik wist dat dit ook weer leuk zou gaan worden en bovendien; het was buiten en leek heerlijk weer te zijn dus dan ben ik al snel tevreden ;-)

Na de 1e overheerlijke 7-Eleven koffie gehaald te hebben zijn we via een aantal triftstores (Donna's favorites!) richting Cherry Creek gereden. Het gaat voor veel mensen waarschijnlijk totaal nergens over maar het uitzicht vanuit de auto op de bergen en het hele Amerikaanse sfeertje, man, wat een genot!

Het festival was enorm groots opgezet en het duurde dan ook even voordat we de auto konden parkeren, zelfs ondanks die enorme parkeerplaatsen die ze hier hebben. Het bleek erg druk te zijn en dat zou wel eens kunnen komen omdat het zondag was en bovendien een vrij weekend ivm July 4th....

Het festival zelf was erg gaaf en er was aan alles gedacht; er was zelfs een hele grote tent waar de kids goed beziggehouden werden. Uiteraard werd de inwendige mens niet vergeten en werden hier en daar lekkere dingen uitgedeeld. Zo kregen we niet 1, niet 2 maar gewoon 3 gratis gezonde pindakaas/muesli repen per persoon, typisch Amerikaans haha. Bij ons zou dat waarschijnlijk bij 1 reepje gebleven zijn ;-))

Er was ontzettend veel moois te zien, ook veel bijzonder saais trouwens en er werden optredens gegeven door straatartiesten. Erg leuk om te zien en niet alleen voor de kids moet ik zeggen!

Nadat we lekker geluncht hadden zijn we rustig aan weer richting de auto gelopen terwijl we onderweg toch nog genoten van een hoop gaaf spul.

Onderweg naar huis begon het ineens erg donker te worden en erg te waaien; zag er enorm stormachtig en bedreigend uit; het kon niet anders zijn dan dat daar een enorme bui uit zou komen vallen, uit die donkere wolken! We deden onze ramen alvast maar dicht alhoewel de temperatuur nog steeds overheerlijk was maar ja, als het er dan inderdaad zo uit komt vallen is het toch wel erg prettig als je droog blijft ;-)

Niet veel later viel het inderdaad met bakken uit de hemel en het waaide enorm, precies zoals ik al zei: een heuse storm! Daar was ik dan weer een stuk minder blij mee; een van de redenen dat ik het hier zo gaaf vind is het weer immers!

Maar net zo snel als die storm kwam opzetten verdween die ook weer en hupsakee, meteen was het zonneke er weer inclusief die overheerlijk warme temperatuur! Met dat soort weer zou ik thuis ook wel kunnen leven ;-))

De jongste zoon van Donna, Ray, zou 's-avonds met zijn gezinneke naar D&S komen om wat vuurwerk af te steken dus we zorgden ervoor dat we op tijd thuis waren. Voordat we thuis waren zijn we echter eerst nog naar Best Buy gegaan waar ik vorig jaar een "burner" phone gekocht had, wel zo handig om hier een gsm bij je te hebben. Kost niet veel en je krijgt de minuten niet opgebeld/gesmst!

Bij Best Buy werden we geholpen door een jonge maar zeker niet onaardige vent, jammer was alleen dat hij de gsm niet aan de praat kreeg. Dat bleek later thuis trouwens pas omdat ik toen online een en ander zou kunnen regelen zo zei lekker ding. Nou helaas pindakaas lekker ding, het werkte voor geen meter dus met die mooie looks kwam ik niet ver....

Eenmaal thuis hebben we nog efkes lekker buiten gezeten, iets wat D&S eigenlijk niet zo heel vaak doen, daar ben ik inmiddels wel achter. Erg jammer trouwens want ze hebben wel een leuke stek om buiten te zitten.... Erg verrassend deze keer was dat Steve er ook gezellie bij kwam zitten, dat gebeurt al helemaal niet vaak. Maar wat een genot zeg, me like very much!

's-Avonds kwam zoals gezegd Ray met zijn gezinneke en werd het "vuurwerk" afgestoken..... Dat vuurwerk bestond uit wat hele vreemde zaken zoals een soort pillekes die, als je ze aanstak, veranderden in een soort van wormpje?! Ava was daar helemaal gek op want die dingen bewogen en tja, da's natuurlijk wel erg gaaf!

Verder had Ray wat sterretjes meegenomen en wat erg klein siervuurwerk dat de grond niet verliet. Want dat schijnt hier de regel te zijn; je mag op zich wel wat vuurwerk afsteken op/rondom July 4th maar dat mag de grond niet verlaten...... Tuurlijk werd die regel in de omgeving heel wat overtreden want je zag van alles in de lucht maar goed, Ray had zich netjes aan die regel gehouden!

Hierna zijn hunnie met Ava naar huis gegaan want het was inmiddels zo'n 23.00 uur en ook wij zijn toen naar bed gegaan.

Maandagochtend was weer 7-Eleven tijd natuurlijk en Donna reed meteen maar even langs nog wat thrift stores waar ik 2 spijkerbroeken gescoord heb voor maar liefst 11 dollar. Dat is nog eens leuk kopen! Ook heb ik daar wat July 4th zut gekocht om thuis ook een beetje te kunnen genieten van het Amerikaanse sfeertje. Helaas heb ik deze keer geen solarlampjes gezien, jammerrrrr......

Uiteraard nam ik bij de 7-Eleven weer wat gratis cupjes overheerlijke koffiemelk mee voor thuis, kan ik lekker lang nagenieten ;-) En het interesseert ze hier helemaal niksnadanoppes of je er nu 1 of 6 meeneemt, ze blijven gratis, ongelofelijk maar waar!

Ondertussen waren we weer terug naar Best Buy gegaan omdat het toch wel erg prettig zou zijn als die gsm werkend gemaakt zou worden en deze keer hadden we een of andere computer "geek" die dat gelukkig in weinig tijd voor elkaar kreeg.

Tijdens ons bezoekje aan Best Buy kreeg Donna een telefoontje van Ray; of ze even naar Lowe's wilde komen. Hij had een "umbrella" gekocht en die kreeg hij niet in zijn Jeep dus hij had Donna's stationcar nodig. Huh???? Een umbrella die je niet in een Jeep krijgt?? Een umbrelle is toch gewoon een paraplu???

Dat had ik dus mis want ze noemen hier de paraplu een umbrella maar de parasol ook! Ray had dus een enorme parasol gekocht waarvoor hij de auto van Donna nodig had. En Donna is Donna dus binnen no time waren wij bij Lowe's, had Ray de umbrella in Donna's auto geladen en zat ik met Ray en Ava samen in die geweldige oranje Jeep!

Het was niet ver rijden naar Ray's huis, de rit duurde nog geen 10 minuten en uiteraard wed de parasol meteen opgezet. Het was bijzonder warm die dag, de zweetdruppels vlogen in het rond, vingers werden bijna verbrand doordat alles zo warm was maar een halfuurtje later hadden we de parasol netjes staan en waren zullie enorm blij. Wij zouden daar later die dag trouwens ook erg blij mee zijn; voor de rest is er helemaal geen schaduw in hun tuin en dat zou betekenen dat we niet buiten konden zitten om te eten.

Want omdat het July 4th was zouden we bij Ray gaan bbq'en en daarna fireworks gaan kijken in het park, ik verheugde me daar enorm op! Helaas was ik die morgen wakker geworden met de enorme kaakpijn waar ik het al eerder over had en dat maakte het toch ietwat minder helaas. Het eten tijdens de bbq ging er, ondanks de pijn, toch wel in al was het letterlijk mondjesmaat omdat ik mijn mond niet echt ver open kreeg....  ;-) Maar ach, hoe ver moet je je mond nu helemaal open doen om pastasalade te eten he haha!

Tijdens het eten was Ava zoooooo NIET te genieten, bleef maar huilen/krijsen en niks kon haar troosten en we zagen onze vuurwerkshow in het park dan ook al lichtelijk in duigen vallen ;-(  Kind kon er trouwens niks aan doen; bleek later dat er maar liefst 6 tanden/kiezen ineens door aan het komen zijn ocherreme....

Gelukkig werkte de pijnstilling voor kids al snel en werden we in allemaal in Donna's auto gepropt. Ray achterin de bak want ja, we waren natuurlijk wel met 5 volwassenen en Ava in haar kinderzitje...... Gelukkig hoefden we niet ver te rijden want er waren bussen geregeld die ons naar het park zouden brengen.

Die bussen waren dus heuse schoolbussen die hier gewoon gebruikt worden om de kids van/naar school te brengen, erg cool! Niks aparte stoelen, niks gordels maar gewoon banken en vasthouden ;-)

Bij het park aangekomen keek ik mijn ogen uit; wat een groot park!!! En wat waren er al veel mensen aanwezig, wow! We zijn de trappen afgelopen naar beneden toe en zochten een stekkie op het grasveld daar. Het was erg gaaf om te zien hoe ook dit weer groots opgezet was; voor iedereen was er wel een stekkie, er waren diverse foodtrucks aanwezig, uiteraard ontbrak de drank ook niet, was er een autoshow waar hele aparte auto's geshowd werden en er speelde een hartstikke leuke liveband die allerlei nummers speelden.

Ondertussen entertainde die band ook nog door allerlei vermommingen etc aan te trekken en de sfeer zat er dan ook al snel in. Wel hadden we allemaal zoiets van: als we maar niet zeiknat regenen want ook nu weer trokken donkere wolken zich samen boven het park......

Maar het bleef een hele tijd droog tot het nummer Purple Rain van Prince gespeeld werd, toen begon het wat te druppelen. Dat vond ik dan wel weer erg weird en ook Meagan had zoiets van: vond je dat niet heel erg toevallig?

Niet veel later stopte de muziek en begon de vuurwerkshow en man, dat was Genieten met een hoofdletter! Zoooooo ontzettend gaaf met gave, uiteraard Amerikaanse muziek, ik heb genoten! Heb daar ook een filmpje van maar dit lapje laat geen video's zien en/of ik krijg ze niet van de digitale camera afgehaald om op dit lapje te zetten dus dat zal moeten wachten tot ik weer thuis ben. Maar wow, die avond zal ik niet snel vergeten! Wat een sfeer, wat een omgeving, wat een saamhorigheid; iedereen genoot met volle teugen!

Na de show wilde iedereen uiteraard tegelijk naar huis en ondanks dat er veel bussen geregeld waren en er niet normaal veel politie op de been was zou het enorm lang duren voordat wij aan de beurt waren om in de bus te stappen. Dat was voor ons niet zo erg maar het was inmiddels al laat en voor Ava zou dat wachten niet echt jofel zijn.

Dus besloten we te gaan lopen richting de auto, zou Ray richting de auto joggen en ons dan op komen halen. Op die manier zouden we sneller thuis zijn en hoefden we niet zo lang te wachten voordat Ava haar mandje op kon zoeken. Ondanks dat Ray een redelijke conditie heeft bleek hij toch moeite gehad te hebben met dat gejog maar afijn; niet veel later kwam hij ons dan toch maar mooi ophalen met de auto, nice!

Dat was ook voor ons het einde van een hele gave avond want we waren met z'n drie best wel moe en dus zijn we lekker ons mandje op gaan zoeken.

Dinsdag stond er eigenlijk niet veel op het program buiten in de vroege avond de softbal match van het team waar zowel Ray als Keith in spelen. Niks professioneel of competitive maar gewoon lekker potje softbal tegen een ander team, zo zit die competitie in elkaar.

Overdag ben ik lekker wat in de omgeving gaan wandelen met uiteraard een bakkie als "beloning", kwam Susan mijn "roommate" Sasha ophalen en heb ik Colorado State Patrol gemaild om te kijken of ik bij hunnie ook een ride along kon roggelen.

Tuurlijk wilde ik 's-avonds dat softbalgebeuren meemaken want ik vind dat een gave sport en bovendien was ik erg nieuwsgierig naar de oudste zoon van Donna, Keith.

Toen we aankwamen was Keith er al met zijn supercutie dog Annabel en ik moet zeggen; Donna's oudste is beslist geen straf om naar te kijken ;-))) Tis maar goed dat hij zo'n stuk jonger is dan ikke anders zou hij nog wel eens heel "gevaarlijk" kunnen zijn voor mij haha.

Nu heb ik gewoon genoten van het hele spel al duurde dit spel helaas niet zo heel lang; ze waren binnen 40 minuten redelijk "ingemaakt" haha.

Na het softbal ging iedereen meteen naar huis, er is daar geen kantine dus geen zuippartij na het spel maar gewoon netjes naar huis, heel apart om mee te maken want volgens mij gaat dat in ons kikkerlandje meestal anders ;-)

Toen we thuiskwamen hebben we wat eten gemaakt wat hier heel anders gaat dan bij D&G want hier gaat het zo: hebben we honger, waar hebben we zin in en wat hebben we nog in huis.... Dat kan salades opleveren maar ook gepaneerde aubergines of simpele sandwiches. Enne, lang in de keuken staan oftewel de hele dag bezig zijn met het eten zoals Diana? Echt niet, gewoon lekker go with the flow and I love that!

Na het eten hebben we nog even wat gekletst en niet veel later lagen we allemaal in ons mandje, toch wel weer moe en voldaan.

Bovendien zou ik de volgende dag met John en Susan op roadtrip gaan; die zouden hun kleindochter in Colorado Springs op gaan halen en hadden gevraagd of ik misschien zin had om mee te gaan. Really???? Do you think you'd have to ask????

Ze zouden me rond 08.00am op komen halen en tja, dan moet je toch wel vroeg je mandje uit tijdens je vakantie.... En ook je wekker zetten wil je je niet verslapen wat ik uiteraard beslist niet wilde want ik verheugde me enorm op zo'n roadtrip. John en Susan zijn ook enorm aardige mensen die erg relaxt zijn, dat heb ik destijds wel gemerkt toen we naar Dr. Phil in Hollywood LA gingen.

Na een niet zo'n bijster goede nachtrust was ik gelukkig wel helemaal "ready" toen John en Susan kwamen en had ik erg veel in in die dag! Dat zijn van die onverwachte dingen die hier regelmatig "voorbij" komen en ik geniet daar altijd mateloos van!

John en Susan vertelden van alles en nog wat over de zaken die we onderweg zagen en John stopte zowaar bij de Airforce Acadamy in Colorado Springs, erg gaaf! Je mag daar gewoon rondlopen, weliswaar niet overal maar hebt wel uitzicht op het hele terrein en kunt, als ze er trainen, gewoon die gasten zien trainen daar.

Ik zei tegen John dat ik het wel gaaf zou vinden als er zo'n groepje voorbij zou komen wat je altijd op tv ziet. Zo'n groepje joggers die dan met z'n allen roepen: left right left, the military step...... John zei dat dat niet erg waarschijnlijk zou zijn en je kunt je voorstellen hoe ik reageerde toen ik ergens ver beneden heel zachtjes hoorde: left right left.......

Ik ben snel gaan kijken waar dat vandaan kwam toen ik zag dat daar zowaar een groepje aan het trainen was, hoe gaaf! Weliswaar geen joggers maar een groep in uniform die commando's uitvoerden en ondertussen dat lied zongen, zooooo mega leuk om dat live te zien!!

Uiteraard heb ik daar ook een filmpje van maar ja, geen meewerkend lappie/camera dus op dat filmpje zullen jullie ook nog even moeten wachten helaas.

Na even rondgelopen te hebben op die military academy, waar overigens ook diverse vliegtuigen te zien waren (waaronder soortgelijk vliegtuig dat in Top Gun gebruikt is!) zijn we weer verder gegaan richting Colorado Springs.

We zijn onderweg nog een keer gestopt in een leuk plaatsje en eigenlijk wilde we daar lunchen maar John had nog een beter idee: hij wist een stek waar je lekker buiten kon zitten op het terras vlakbij een beekje.

Dat was een kei leuk zaakje, eigenlijk een wijnproeverij maar die hadden inderdaad ook een terras waar je lekker relaxt in de buitenlucht kon lunchen. John en Susan zijn zo vaak "on the road" en zijn ook zo relaxt dus weten ontzettend veel wat maakt dat ze ook dit soort leuke stekkies weten te vinden, erg tof!

John opperde toen dat het wellicht voor mij leuker was om in Manitou Springs wat rond te lopen terwijl zij naar het huis van hun dochter zouden gaan om de kleindochter op te halen. 

Susan had zowat de hele trip uitgelegd wat er allemaal aan de hand was in dat huis en dat was nogal wat dus het voorstel van John leek mij eigenlijk ook wel erg tof! We waren door dat typische Amerikaanse plaatsje gereden toen we richting de lunch gingen en ja, ik zag het absoluut wel zitten om daar een paar uur rond te dolen!

Na de lekkere lunch heeft John mij daar dan ook gedropt en heb ik dus zoals gezegd rondgedoold in dat leuke plaatsje. Het is wel toeristisch maar daardoor waren er ook heel veel leuke kleine winkeltjes en ik keek mijn ogen uit!

Na een paar uur kwamen zullie mij weer ophalen maar niet nadat John getrakteerd had op een heerlijk ijsje (nou ja, laat dat "je" maar weg) en een pitstop ;-)

Ik wist dat D&S die avond naar de "Buckin Harley" gingen, ze spelen daar altijd free poker en Donna had gevraagd of ik het leuk vond om mee te gaan. Tuurlijk, ik ga graag mee en kijk dan wel hoe het gaat; had immers nog nooit gepokerd.

Maar die vlieger ging niet op; ze had me al opgegeven om mee te doen en dus moest ik meespelen. Kost niet meer dan de 2 dollar tip die aan de dame gegeven werd die de kaarten uitdeelde dus dat viel alles mee. Bovendien heeft Donna die voor me betaald en dat had ze gedaan voordat ik er erg in had....

Het was nog even "touch and go" of ik uberhaupt op tijd zou zijn want uiteraard kwamen we op onze terugreis van Manitou Springs in rush hour terecht. Daardoor werden de plannen dat ik thuis afgezet werd al snel veranderd in: we droppen haar wel af bij de Buckin Harley..... Heel fijn want ik had nog niet gegeten en eigenlijk had ik me nog wel even om willen kleden maar goed, als zullie zo flexibel zijn dan pas ik me ook maar gewoon aan ;-)

Helaas was ik nog steeds behoorlijk doof aan mijn rechteroor en had ik nog steeds veel kaakpijn waardoor ik eigenlijk niet echt veel zin had om te spelen maar ja, ik was al opgegeven dus wat doe je dan? Juist.....je speelt poker ondanks dat je er geen snars van snapt ;-)

Donna had wel een en ander op papier gezet maar sjesus, wat ging dat snel zeg, ik had nog niet met mijn ogen geknipperd of ik moest al bepalen wat ik wilde doen. Uh, yeah right, en wat zijn nu mijn mogelijkheden dan? Pffff..... ik kon het echt allemaal zo niet volgen en deed dan ook regelmatig de verkeerde dingen haha.

Gelukkig was ik al snel uitgepokerd en wilde naar de diner gaan die vlakbij zat zodat ik nog wat kon eten. Helaas (en dat had ik weer...) was die diner gesloten ivm grote schoonmaak. Nou ja, dan maar teruglopen en bij de Buckin Harley wat eten, volgens Donna was dat ook best te doen al was er niet zo heel veel keus. Maar keus hoef ik niet te hebben als ze nachos serveren ;-)

Dus ik liep redelijk opgewerkt maar met een behoorlijke hongerige buik terug naar het pokergebeuren waar ik aan de dame achter de bar iets te eten wilde bestellen. En jullie voelen m waarschijnlijk al wel aankomen.......

Juist! De keuken was zojuist gesloten dus meer dan een klein zakje chips zat er niet in! Als je zo'n honger hebt is dat niet veel natuurlijk maar alles beter dan niks dus mijn diner bestond die dag uit een klein zakje chips ;-)

Iedereen vroeg zich af of ik het wel goed gezien had dat die diner gesloten was want het was blijkbaar een grote zaak en niet normaal dat die volledig gesloten was. Wel guys, dat was toch echt het geval!

Steve was toen ik terugkwam al uitgepokerd maar Donna nog niet, ik hoopte echter dat die pot snel zou eindigen. Het liep al tegen 11pm en ik was er eigenlijk wel klaar mee; was moe en had toch nog steeds honger en bovendien waren de meeste karaokezangers/zangeressen niet echt om aan te horen ;-)

Steve had me ondertussen voorgesteld aan een leuke gast die het Westminster Courthouse zo'n beetje "regeert", grappige vent. Die was daar met een dame die advocaat was en het was overduidelijk dat die twee niet alleen voor het pokeren kwamen ;-) En dat terwijl ze blijkbaar thuis partners hadden zitten maar ach, wie ben ik om te (ver/be) oordelen he ;-)

Aan de pokertafel heb ik trouwens nog even genoten van het uiterlijk en de dansmoves van Hollywood: een donkere gast die blijkbaar veel pokert en daar ook erg goed in is. Absoluut ook geen straf voor de oogjes om daar naar te kijken haha.

Uiteindelijk won Hollywood die pot, werd Donna 2e en dacht ik: ok, nu gaan we dan lekker naar huis en kan ik nog een boterham of zo eten.... Zo ging het echter niet:

Er werd nog een 2e pot gespeeld en omdat ze spelers tekort kwamen had Donna ons alledrie opgegeven. Ik zei nog: ik wil niet spelen want ik vind er niks aan maar blijkbaar konden ze niet zonder mij spelen omdat er een minimaal aantal spelers nodig zijn. Dus zei Donna: we gaan gewoon alles meteen inzetten dan zijn we zo thuis en precies dat deed ik dus ook, net zoals Donna. Steve bleek niet zo'n "held" en zette niet alles in, de grapjas.

Donna was meteen af maar ik won blijkbaar die 1e ronde en kreeg, ondanks dat ik alle chips kwijt wilde, alles weer terug "and then some"! Pfffff, dat was niet de bedoeling guys; ik wil van die chips af want ik vind het niet leuk....

Uiteindelijk zette ik iedere ronde zowat alles of alles in, won alles en werd uiteindelijk 1e met als 3 prijzen een re-buy (vraag me niet wat dat is want ik kan het je niet vertellen) een bar tap en 4000 chips voor een volgende keer. In geld zou dit zo ongeveer 20.000 dollar geweest zijn, op dat moment toch jammer dat we niet voor geld speelden hahaha!

Gelukkig duurde dit potje niet zo lang en gingen we daarna wel meteen naar huis zodat ik eindelijk wat fatsoenlijks in mijn lichaam kon stoppen. Toen ik mijn mail checkte zag ik dat ik al antwoord had van de Captain van de Colorado State Patrol waarin hij vertelde dat het uiteraard mogelijk was een om ride along te "schedulen", very cool!

Heb meteen het formulier dat hij bijgevoegd had ingevuld en teruggemaild want ik wilde er uiteraard geen gras over laten groeien, ik zag zo'n 2e ride along wel zitten!

Dat hield wel in dat ik pas laat ging slapen maar dat had ik er deze keer wel voor over!

En dat slapen ga ik nu ook weer doen, het is inmiddels weer 1.15am dus de hoogste tijd om naar mijn mandje te gaan!

Wordt vervolgd en ja, binnenkort ook meer foto's, I promise ;-)