Niet veel bijzonders..... volgens mij dan ;-)

Want er is gewoon niks spannends te melden helaas. 

Gister naar THE Elks geweest, DE club waar D&G graag vertoeven en waar het helemaal geweldig zou zijn.... Uh.... nou....

For this occasion had ik mezelf lichtelijk "presentable" gemaakt want het was de club van hunnie immers en volgens D zou ik daar minimaal one nice single zien. Dan moet je er wel voor zorgen dat je er "gelikt" opstaat want een goede 1e indruk is belangrijk; die krijg je geen 2e! 

Resultaat mocht er wel zijn vond ik (sorry, geen foto gemaakt) en hunnie dachten er blijkbaar ook zo over want ik mocht mee ;-))

D was helemaal lyrisch over gisteravond want ze zouden the famous Fish & Chips serveren en dat is voor haar als typisch Engelse heel bijzonder, dat snap ik. 

Nadat G de inrit bijna voorbij gereden was (happens all the time Colette, he always does that ;-)) zag ik een behoorlijk oud gebouw, laagbouw waarvan ik nu niet echt de indruk kreeg dat het zo enorm sjiek zou zijn. Maar.....schijn kan bedriegen dus ik was nog steeds erg benieuwd.

Tot ik binnenkwam.....

Er kwam me een ontzettend muffe lucht tegemoet en dat geeft natuurlijk helemaal niks, kan mij dat nu schelen. Maar het sjieke is er voor mij dan wel meteen af, laten we het dan maar gewoon op normaal houden. 

We liepen verder naar binnen en ook de binnenkant bleek erg verouderd te zijn. Nog steeds niet erg hoor en de barkrukken zaten een stuk beter dan de enorm hardhouten barkrukken waar we bij de "open mike" op gezeten hadden. Weet niet of ik dat uitje vermeld heb maar dat was niet zo heel veel vrees ik. Een tent waar iedereen muziek mag maken, waar de muziek zo hard is dat je elkaar bijna niet kunt verstaan en waar je dus een enorm houten kont krijgt ook al heb je bij het uitdelen van "achterwerkvet" vooraan gestaan ;-)

Afijn, dat was hier dus niet het geval, hier hadden ze barkrukken van leer met een halve ronde rug dus dat zat op zich niet verkeerd. Mijn vrees dat ik de jongste van het stel zou zijn en dat er alleen maar 135+ zou zijn werd al snel bevestigd toen ik zo eens om me heen keek, wat een oude knarren allemaal! Niet oneerbiedig bedoeld uiteraard dus vergeef me de uitspraak maar ik had nu eenmaal in elk geval 1 leeftijdsgenoot verwacht; die single guy waar D het de hele tijd over had en aangezien die nergens te vinden was viel het nogal tegen....

Na een tijdje werd er gezegd dat het eten klaar was en gingen we een zo mogelijk nog ouder zaaltje in met allemaal gedekte ronde tafels. Daar zochten we een stekkie bij wat andere (jawel, oude mensen) en het eten werd geserveerd. Leek wel een soort van bejaardensoos, errug gezellig! NIET dus.....;-((((

Mijn soep heb ik teruggegeven, dat was een vissoep dus dat ging m niet worden. Daarna werd er voor mij een salade met friet besteld, kan niet veel verkeerd gaan met zo'n gerecht. Alleen qua volume dan want mijn bordje was maar voor de helft gevuld terwijl een ander vrouwke's bordje vol lag... Nou ja, who cares, thuis nog meer dan genoeg ijs en Cheeze It's om m'n maag te vullen ;-)))

D keek enorm halsrijkend uit naar de Fish & Chips en was als een kind zo blij toen haar bordje kwam. Snap niet waarom ze daar zo naar uitgekeken had want volgens mij zat er geen vissmaak meer aan na die enorme lading zout, peper en een of andere Malt Azijn waardoor de crispy laag van de chips erg doorweekt werd. Ik moest er niet aan denken om dat op te moeten eten! 

Maar D was helemaal in haar hummetje en smikkelde vrolijk verder, deze keer eindelijk eens geen gemekker over hoeveel calorieen erin zitten, hoe slecht het voor je is, dat zij dat niet kon eten etcetc, ze was gewoon overheerlijk aan het genieten; good for her!

Uiteraard werd het spulleke weggespoeld met behoorlijk wat alcohol want het is en blijft een typische Engelse op dat gebied; de wijn gaat erin als water! 

Ik was erg blij toen ik kon gaan eten, kon ik mijn aandacht tenminste op het eten richten want ik had eigenlijk al meer dan genoeg gezien nadat ik een paar keer goed om me heen gekeken had. Er was niet veel meer te zien dan oudjes die, waarschijnlijk door de leeftijd, nogal luidruchtig met elkaar "converseerden". Nee, ik voelde me daar niet echt thuis en het was al helemaal niet mijn ding. 

Omdat we THE single guy niet gezien hadden had D uiteraard navraag gedaan over wanneer hij er wel zou zijn dus er stond een afspraak gepland op donderdagmiddag 4pm om weet ik veel wie te ontmoeten..... Beetje opdringerig was het wel maar goed, het kwam uit een goed hart zullen we maar zeggen.

Gelukkig zijn we na het eten niet lang gebleven want Graham wilde graag een film zien, da's hier iedere avond vaste prik. Net zoals het gemekker van Graham dat Diana NU moet komen kiezen en dat zij daar stevast op antwoord: "I need to do the dishes honey" ;-))))

Ze maakt het zich ook wel moeilijk moet ik zeggen want ze wast eerst alles met de hand af, en ja, MET sop dus niet alleen maar spoelen en daarna gaat het in de vaatwasser..... Beetje dubbelop als je het mij vraagt maar als zij dat graag zo wil doen be my guest. 

Helaas werd er even later weinig film gekeken want het systeem lag op z'n gat en Graham snapt helemaal niks van hoe alles werkt helaas. Dus kregen we zeker 3x achter elkaar een of ander introductiefilmpje te zien van iets waarvan hij niet eens wist dat hij het gekocht had, muy interessante haha. 

D snapt al helemaal niks van TV, afstandsbedieningen etc en wil het ook niet weten. Als Graham ooit zegt: "honey, I'm going to bed, just press this button if the movie is over" geeft ze de afstandsbediening aan mij en zegt: "you do it Colette, I don't know how to do it". En dan hebben we het over 1 knopje.....

Anyways, ik heb nog even wat TV gekeken toen Graham naar bed ging en Diana zoals gewoonlijk weer lag te snurken op de bank. The Voice was op en ik vroeg aan Diana of ze dat ooit gezien had. "Not here I think but when I was living in England". Nou, dat is niet echt mogelijk want toen had John de Mol het programma nog niet uitgevonden ;-) 

En toch had ze het in Engeland op tv gezien, ze wist het zeker..... en toen viel ze weer in slaap haha. 

Niet veel later ben ik zelf richting mijn mandje gegaan en heb overheerlijk geslapen. Was ook wel nodig want vandaag stond DE klus op het program: de kattenren "hufter oftewel Tinka proof" maken! 

Helaas had Diana niet genoeg tyraps in huis en die zou ze snel even gaan halen waarbij ze ook 1 rol van het "dak" terug zou brengen. We hadden inmiddels gezien dat we die over zouden houden en omdat het geen goedkoop spulleke was is het natuurlijk erg prettig als je dan je geld terug kunt krijgen. 

Graham zou meerijden en aangezien die winkel op nog geen 2 minuten rijden hier vandaan is (vandaar dat ik altijd loop, vind het zo'n onzin om voor alles maar dan ook werkelijk waar alles de auto te pakken, zeker met dit weer!) had ik zoiets van: die zijn zo weer terug. 

Dat had ik gedacht.....

Heb ondertussen nog maar wat andere dingen gedaan want ik werd een beetje sjachie van het wachten eerlijk gezegd. Ik bedoel, kom op nou, hoe lang kan het duren om een paar van die tyraps te halen bij die winkel waar je te voet binnen 10 minuten bent, toch?

Na zowat een uur (!) kwamen ze weer terug, D was maar meteen "even" naar het ziekenhuis gereden (nee, dat moet ik anders zeggen: ze had Graham de opdracht gegeven om daar naartoe te rijden) om iets te halen voor de blaasontsteking waarvan ze dacht dat ze die had. Ze had al eerder vanochtend de dokter gebeld maar dat duurde zo lang dat ze maar opgehangen had. 

Toen ze dan eindelijk terugkwamen ben ik meteen weer begonnen aan die klus, we hadden immers ook nog de afspraak om 4pm staan die zij de avond daarvoor had gemaakt en we waren nog maar net begonnen....

We waren nog geen halfuur bezig of Graham vroeg waar het brood was. Ik heb volgens mij al eerder verteld dat Graham nogal verwend is en wordt en die maakt zowat nooit zelf iets klaar. Da's natuurlijk makkelijk op te lossen maar Diana is dan zo iemand die hem wel verteld waar het ligt maar ook meteen naar binnen loopt om het te gaan pakken voor hem. Tja, dan hou je een en ander natuurlijk ook zelf in stand.....

Even later kwam ze weer terug om te helpen maar ik zei dat ze maar even bij Graham moest gaan zitten; ik weet immers hoe dat gaat en had geen zin in gemekker. Dat heeft ze ook gedaan terwijl ik met de tyraps aan de gang ging, daar kon zij toch niks mee. 

Na zijn lunch is Graham zijn dagelijkse dut gaan doen en kwam D weer helpen. Deze keer kon ze wel goed werk verrichten want er moesten dingen aan elkaar gevlochten worden. Nu moet ik eerlijk toegeven dat je daar wat handigheid in moet krijgen en heb ik al heel wat uurtjes gevlochten dus het was logisch dat ik een stuk sneller ging dan dat zij ging. 

Niet erg, uiteindelijk scheelde het toch 1 hele kant die ik niet hoefde te vlechten en dat was erg prettig. Nadat we de ren goed "Houdini" proof gemaakt hadden hebben we het schaduwdoek dat er eerder overheen gebonden zat weer bevestigd. Dat was nog wel even een "puntje" want dat moest er wel pretty uit zien. Uh.... wat vind je belangrijk D, safe or pretty?

Tuurlijk zijn we daar ook weer uitgekomen en is ze helemaal hiphophappy met de dichte ren. Zo happy dat ze zelfs vanmiddag de deur uitgegaan is terwijl Tinka nog in de ren zat! Durfde ze eerst nooit, hij werd al uit de ren gehaald als zij in de keuken stond te koken dus dit was a "major" step! Dat heb ik ook gezegd tegen haar toen ze terug kwam. Toen ik haar antwoord hoorde moest ik erg mijn best doen om mijn gezicht in de plooi te houden want ze zei: "I trust you Colette"!

Yeah, my *ss! Laatste paar dagen werd t beessie elke keer opgesloten in hun slaapkamer als zij het huis verliet en Graham en ik thuis bleven.....

Anyways, maakt niet uit, ze was een stuk minder gestresst over de kat en daar ging het mij allemaal om. Het is echt zwaar ongezond zoveel stress als D heeft en wat dit betreft heb ik er dan een klein beetje aan kunnen bijdragen dat de stress op dit gebied in elk geval een stuk afgenomen is. 

En Tinka? Die was ever so happy om gewoon lekker lang in zijn renneke te mogen vertoeven! Niet nadat hij toch eerst even een paar keer geprobeerd had te ontsnappen maar toen hij erachter kwam dat het gat waardoor hij eerst z'n koppie kon steken er echt niet meer was gaf hij het maar op en ging in z'n kooike liggen. 

Uiteraard zijn we om 4pm naar DE club gereden but guess what.... Tuurlijk geen single barman te zien, er stond een vrouwke achter de bar! Dat vond ik dan wel weer grappig want dat is typisch Diana, half en half luisteren als er iets gezegd wordt. Blijkbaar staat die gast wel ooit achter de bar om 4pm maar was er niks gezegd over vandaag..... En dus zijn we maar lekker buiten ons drankje op gaan drinken, heerlijk genietend van de rust en het zonneke. 

We hebben toen wel even een ontzettend serieus gesprek gehad over haar relatie met Graham en het feit dat zijn leeftijd toch sporen begint achter te laten. Diana heeft het er erg moeilijk mee te accepteren dat dat zo is maar uiteindelijk moest ze wel toegeven dat het gewoon zo is. Zij denkt dat er wel "a cure" voor is en dat hij gewoon naar de dokter moet gaan maar er is nu eenmaal een punt waarop deze respectabele leeftijd "starts showing". 

Toen ik zei dat ik het idee had dat hij of niet meer goed zag tijdens het autorijden, of de afstand tussen zijn voorganger en hemzelf niet meer goed in kon schatten wist ze dat ik niet zo maar iets zei want dat had zij natuurlijk ook allang gemerkt. Ze had er alleen niks over tegen mij gezegd....

Dat serieuze gesprek heeft toch wel zo'n 1,5 uur geduurd en ik had het idee dat D opgelucht was dat we dit gesprek voerden. Niet alleen omdat haar vermoedens bevestigd werden doordat iemand anders dezelfde dingen zag/merkte maar ook omdat ze haar hart nu "veilig" kon luchten zonder dat ze bang hoefde te zijn dat Graham erachter kwam. Soms hebbie dat gewoon even nodig: een luisterend oor en ik was blij dat ik ook dat voor haar kon zijn. 

Want ik kan me als geen ander voorstellen hoe moeilijk het is om te zien hoe het is om te zien dat iemand langzamerhand wat begint af te takelen, been there done that immers. Heb dat ook gedeeld met haar, al was het maar om duidelijk te maken dat ook de persoon zelf daardoor enorm gefrustreerd van raakt en het gedrag dat vertoond wordt (want hij heeft ook "nasty" momenten) lang niet altijd met opzet is. 

Tegen een uurtje of 6 zijn we naar huis gegaan, hebben gegeten en wilden weer een filmpie kijken maar ondanks dat Graham vandaag Nexflix aan de lijn gehad heeft was er nog steeds niks veranderd ;-) In plaats van een filmpie hebben we maar een aflevering van Lewis zitten kijken, en ach, dat was ook wel ok. 

Nu ga ik zo mijn mandje opzoeken want morgen is het D-day!!!! My ride along is there!!!!! En alsof dat nog niet bijzonder genoeg is komt Louise morgen ook nog dus de komende 2 dagen gaan ontzettend tof worden! Waarbij ik dan meteen kan vertellen dat er weinig tijd zal zijn om verslag uit te brengen dus daarvoor zullen jullie geduldig moeten zijn en netjes wachten tot ik weer in de gelegenheid ben om achter de laptop te kruipen.

Ciao for now, tante Tetje gaat naar haar bedje ;-)))))