Colorado is calling, I'm on my way!!!

En daar zit ik dan, overheerlijk in de trein, vlakbij het (mega dirty) raam met niemand naast mij, aan mijn blog te werken. Kan ook niemand naast me zitten want ik heb daar heel aso de koffer voorgezet ;-). Tegen de tijd dat de trein overbevolkt raakt zal ik me iets socialer gaan gedragen denk ik.

Ondanks dat ik gister toch alles netjes klaargezet had was ik vanochtend natuurlijk toch weer aan het haasten, what else is new. Maar zo vertrek ik eigenlijk het liefst want dan heb ik geen tijd om er lang bij stil te staan dat ik mijn katten- en kippen kids ga missen. En dat is voor hunnie ook veel beter, gewoon net doen alsof ik vroege dienst heb al neem ik deze keer iets meer mee dan normaal ;-)

Anyways, ik wilde ook mijn oud papier en nog een vuiliszak weggooien voor op het park dus ja, haasten want ik wilde ook de trein van 7.39 uur pakken. En daar zat m later de echte haast al kwam ik daar natuurlijk niet op tijd achter.

Dus hupsakee de Fockertjes gevoerd, de kattenkids waren uiteraard allang verwend en na de Fockertjes verwend te hebben snel de auto gestart en naar mijn voor hekkie gereden. Want mijn “riante” onderkomen heeft een voor en achter, in tegenstelling tot veel stekkies op het park en is dus op dat gebied best wel luxe.

Aan de voorkant is het verboden terrein voor de Fockertjes en dus kan ik dan het hekje open laten zodat ik makkelijk mijn zut in de auto kan laden. Zo gezegd zo gedaan en gelukkig hoefde ik niet te krabben, thanks to de carport whoo hoo!

Dus opzij opzij opzij, maak plaats maak plaats maak plaats, ik heb toch weer een ongelofelijke haast ;-).

Spullen ingeladen, uiteraard de reiszut niet vergeten, oud papier en vuilnis weggedaan en richting het station in Geldrop gereden. Daar deed ik gister maar 10 minuten over en ik had verwacht dat dit nu ook zoiets zou zijn omdat het vrijdag is en vakantie.

Helaas peanutbutter reed er voor ons iemand in de rij waarvan de auto volgens mij niet harder kon dan 60 dus duurde het langer voordat ik bij het station was. Ondertussen natuurlijk iedere keer op de klok kijken want zoals gebruikelijk had ik alles lekker getimed maar ging het in de ochtend toch weer mis.

Ik had afgesproken de auto bij een collega voor neer te zetten, die woont vlakbij het station en dan zou ik vanuit daar naar het station lopen. No worries zou je denken maar als je denkt dat je te laat komt duurt alles veel te lang! Zelfs het idee dat ik de reservesleutel in de brievenbus bij die collega zou doen zou me al veel tijd gaan kosten dacht ik, wat kan een mens het zich toch moeilijk maken….. En dan te bedenken dat ik er altijd voor zorg dat ik minimaal 1 maar meestal meer treinen mag missen en dan nog steeds op tijd op Schiphol ben ;-)

En zo was ik dus voor mijn gevoel enorm aan het racen tegen de klok, liep me uit de naad met de koffer want ik dacht nog steeds dat de trein om 07.39 uur zou vertrekken…… Dufkees dat ik ben want de trein vertrekt om die tijd uit Heeze richting Geldrop dus logischerwijze vertrekt de trein vanuit Geldrop dan later!

Hijgend en puffend kwam ik op het station in Geldrop aan en toen pas realiseerde ik me dat ik me zwaar vergist had, shoot! Had ik het allemaal wel wat rustiger aan kunnen doen maar ach, beter zo dan werkelijk te laat zijn. Nu had ik mijn “deadline” lekker gehaald en kon ik relaxed op weg richting het beloofde land!

Zit nog steeds op mijn lekkere stekkie en volgens mij hoef ik ook nog steeds niet socialer te worden dus ik ga nog efkes verder typen, me like!

Zoals gewoonlijk kan ik niet wachten tot ik weer in Colorado ben en ook nu heb ik weer een paar toffe dingen die op me wachten.

Als 1e ga ik samen met Donna al meteen zaterdagmiddag lunchen bij Jeanette, een voormalig collega en nu vriendin van Donna. Jeanette heb ik nu 2x gezien en het is een kei lief mens dus dat gaat helemaal leuk zijn.

Jeanette nodigde me uit voor zo’n lunch omdat haar man naar haar zeggen zo lekker vegetarisch kan koken en tja, dat laat ik me natuurlijk geen 2e keer zeggen ;-)

Ben heel benieuwd wie er nog meer bij die lunch aanwezig gaat zijn; ik ben voorbereid op een iets drukkere lunchtafel. Haar man had namelijk een tijdje geleden een opmerking gemaakt over dat hij me wel eens zou willen voorstellen aan wat mannen….. Want ze weten allemaal dat ik graag daar wil vertoeven en zouden het ook allemaal super gaaf vinden als ik een leuke gast zou vinden.

Nu alleen maar hopen dat het niet van die, uh….. hoe zal ik dit eens netjes zeggen….. van die ietwat “vreemde” mannen zijn waar Diana me destijds aan wilde koppelen want hoe graag ik ook daar wil blijven; het moet toch echt ook wel een leuke vent zijn hoor! Heb inmiddels meer dan genoeg ervaring met, en ik zal het weer proberen netjes te zeggen, ietwat “uitzonderlijke” mannen dus nu ga ik niet voor minder. Heb het advies van Dr. Phil lang geleden goed in mijn oren geknoopt nu: why would you settle for less, you deserve to be happy!

Dus nee, geen eikelenstein meer en geen Frankenstein meer, ik ga nu voor een vent die er voor mij is! Nieuwe ronde nieuwe kansen en ik heb gezegd dat dit “mijn” jaar gaat worden dusssss…….

Natuurlijk ga ik het ook enorm naar mijn zin hebben zonder zo’n ontmoeten met een gave vent, dat heb ik inmiddels wel geleerd gelukkig.

Dat is dus de spannende lunch afspraak morgenmiddag en dan komt zondagnacht er aan, can’t wait! Want dan heb ik weer een “date” met “mijn” Deek. En ja, dat is ‘s-nachts maar voordat er iemand iets gaat denken; ik ga dan weer, inmiddels traditiegetrouw, a ride along met hem beleven. Aangezien hij blijkbaar toch weer in heeft kunnen tekenen op de graveyard shift gaan wij gezellig samen tijdens de nachtelijke uurtjes op pad ;-)

Ook traditie is dat ik altijd iets meeneem voor de Westminster PD en deze keer heb ik mijn koffer volgestopt met echte Hollandse stroopwafels. Benieuwd of ik er zoveel mee mag nemen maar dat zie ik wel aan de andere kant als ik mijn koffer open maak. Of voor die tijd als ik weer een keer door de pliesie geinterviewd wordt ;-)

Ben heel benieuwd of die cops de stroopwafels lekker vinden, inmiddels weet ik ook uit eigen ervaring wat voor een zoetekauwen het zijn! Zit me nu trouwens te bedenken dat er een gezegde is over meer vangen met stroop, daar had ik nog niet eerder aan gedacht haha!

Anyways, ik ga dus de briefing daar zondagavond in met mun tasje vol lekkers en weet nu al dat ik dan niet meer stuk kan. Je moet toch iets doen om een goede indruk achter te laten he, weet immers nooit waar het goed voor is, netwerken is the key to success!

Heb deze keer ook een stuk minder kleding meegenomen aangezien ik eigenlijk toe ben aan wat nieuws en me voorgenomen heb eens lekker te gaan shoppen in Amerika. Eens kijken of ik net zo’n gaaf spul kan vinden als de vorige keer en voor net zo’n gave prijzen als de vorige keer! Dat wordt dus thriftstore na thriftstore afstruinen ;-) Ik weet dat niet iedereen daar dol op is maar ik inmiddels wel want wat een grote zaken heb je daar en wat een dolle prijzen! Daar koop je dus echt nog iets voor 1 dollar of echte Skechers die normaliter ruim 100 dollar kosten voor nog geen 4 dollar…..

Die heb ik dus vorig jaar gescoord; stonden daar zowat gloednieuw in het rek omdat ze niet deden wat er beloofd was qua strakke billen. Amerikanen waren zelfs naar de rechter gegaan om die reden en gaven massaal hun schoenen aan de thriftstores! Nu ben je dus ook wel een klein beetje dom als je denkt van die mega strakke billen te krijgen alleen door het dragen van schoenen!

Tuurlijk vond ik het niet erg dat die Amerikanen zo dachten; nu zag ik die schoenen voor 5 dollar staan maar die stonden daar niet lang, ze waren mijns! Ik dacht toen al een megadeal gescoord te hebben maar kreeg nog een verrassing toen ik bij de kassa kwam: er ging ook nog eens korting van die 5 dollar af dus nu had ik die originele Skechers voor nog geen 4 dollar! Man, ik geloofde mijn oren niet!

Dus ja, ik ga overheerlijk met Donna weer shoppen maar dan anders haha. Ga ook naar de “echte” Skechers winkel trouwens want ook daar is mijn mond vorig jaar opengevallen van verbazing. Wat een grote winkel, wat een keuze en wat een prijzen! Daar hebben ze ook veel rekken met de modellen die “uit” zijn en als je dan toevallig leuke schoenen in jouw maat ziet heb je zo maar gloednieuwe Skechers voor 25 dollar of zo. Daar kunnen ze hier niet voor gekocht worden, dat is 1 ding dat ik zeker weet!

Zo zijn er nog meer dingen die ik wil gaan “scoren” en ook wil ik deze keer een lekkere wandeling gaan maken naar de plek waar voor mij jaren geleden alles begon, Arvada. Daar woonde Diana destijds en heb ik hele toffe tijden meegemaakt. Die buurt ken ik inmiddels erg goed en daar wonen bv ook Lana en Bruce nog. Daarnaast zitten daar ook een paar leuke winkels waar ze leuke en lekkere dingen hebben dus ja, ook daar ga ik eens op mun gemakkie rondstruinen.

Zou een wandeling van een uurtje of zo moeten zijn dus dat is wel lekker, zeker als het zonnetje lekker wil gaan schijnen. Ben ik gezond bezig terwijl ik overheerlijk aan het genieten ben van alles, wat wil ik nog meer? Bovendien, als ik niet terug zou willen lopen of ik ben te zwaar “beladen” na mijn aankopen kan ik altijd de bus nog pakken. Ook best een ervaring en als dat niet lukt is er ook altijd wel iemand die me wil komen halen.

Wat het wandelen betreft; gelukkig heeft Donna geen last meer van haar voet/knie en zullen we ongetwijfeld samen ook toffe wandelingen gaan maken. Zij houdt enorm van wandelen in de natuur en weet de leukste stekkies omdat ze daar al zolang woont. Dat zijn de stekkies die alleen de inwoners kennen, toeristen weten die meestal niet te vinden. Dat vind ik helemaal niet erg al zou ik natuurlijk ook graag meer Nationale parken zien maar dat komt tzt wel. Als ik ondertussen op deze manier ook hele gave dingen te zien krijg hoor je mij niet klagen!

Oh, en dan is er Stan the Man nog…… Dat is een gast die sommige van jullie nog wel kennen uit mijn eerdere verhalen en die ik eerst volledig uit mijn “systeem” gehaald had. Tot ik me bedacht dat hij wellicht enorm van pas zou kunnen komen mocht ik ooit een goede kans krijgen om naar Amerika te verhuizen. Want hij kent enorm veel mensen, voelt zich volgens mij ook erg schuldig voor het feit dat hij me destijds zo teleurgesteld heeft en wil het blijkbaar op allerlei manieren goed maken.

Voordat jullie rare dingen gaan denken: nee, het is zeker NIET een kandidaat maar wel iemand die me zijn huis aanbiedt om te verblijven als ik dat nodig zou hebben want hij is daar bijna nooit. Hij woont in Tennessee maar is soms in Colorado voor zaken.

Daarnaast wil hij me dolgraag the Smokey Mountains laten zien en dat gebied schijnt erg mooi te zijn dus op die uitnodiging ga ik beslist nog een keer in! Bovendien lijkt me een uitnodiging om in Tennessee te verblijven ook niet verkeerd ;-).

Als het goed is beginnen we deze keer met “gewoon” koffie, breakfast, lunch of dinner, ik laat me verrassen. Ondertussen houd ik in mijn achterhoofd wat er destijds gebeurd is dus houd ik ook terdege rekening met het feit dat “he won’t put his money where his mouth is”. Maar ach, een gratis overheerlijk bakkie koffie, breakfast, lunch of dinner is nooit weg, toch ;-)

Ondertussen is het zonnetje lekker gaan schijnen en krijg ik een klein voorproefje (hopelijk!) van hoe het weer overseas gaat zijn en ook daar verheug ik me enorm op! Ben nu eenmaal een enorme zonliefhebster en word automatisch vrolijk als ik die warme zonnestraaltjes op mijn huid voel. Hopelijk is het ook een voorbode voor een voorspoedige reis en vooral a very smooth flight! Want ondanks alles blijft zo’n vlucht toch ook altijd weer een beetje eng…..

Voor nu ga ik er even de pannen opgooien, wie weet ga ik straks nog wel efkes verder maar nu ga ik efkes lekker uit het raam staren en wegdromen ;-)

Toen was ik op Schiphol, overheerlijk op tijd dus even lekker geshopt voor de gastheer/vrouw en wat bloembollen gescoord voor de rest van de aardige peopletjes. Had al gezorgd voor leuke typisch Nederlandse zakjes dus ik kan straks aan het verdelen en mensen blij maken, nice!

Net een veggie burger gescoord om even een stevige bodem te leggen aangezien men zegt dat er op het vliegveld van IJsland niet echt veel te koop is en als dat wel zo is dat je dan met gemak 10 euro kwijt bent voor een broodje, wow! Nu heb ik dus die stevige bodem en een croissantje in mijn tas, wat kan me nu nog gebeuren ;-).

Voor de lekker natuurlijk wat Pringles maar die heb ik voorlopig niet nodig voel ik wel, die bodem, tesamen met mijn banenenomeletje van vanochtend zijn voorlopig meer dan genoeg!

Schiphol is wel veranderd en voor mijn gevoel een stukkie luxer geworden; ik zit nu bij het burger restaurant lekker aan een barretje "with a view" dit verhaal verder te typen terwijl ondertussen mun lappie en mijn gsm worden opgeladen. Erg handig aangezien ik misschien mun lappie in het vliegtuig wil gebruiken en mijn gsm nodig heb om Donna te berichten welke bus ik strakkies (heel erg strakkies haha) neem.

Zij (of Steve) komt me halen vanaf het Wagon Wheel station waar de bus stopt die ik vanaf het vliegveld pak. Easy peasy manier om naar hunnie te gaan en scheelt hen enorm veel reistijd. Station is vlakbij hun huis dus ze hoeven gelukkig niet ver te rijden.

Maar zo eerst richting the gate, tis bijna instaptijd! Nog snel even wat fotookes van hoe ik er op dit moment bij zit en dan zeg ik:

I'm almost up in the air!!