en het einde van de vakantie begon te naderen......

De volgende ochtend ben ik al vroeg gaan sporten met Donna, we stonden al om 9 uur in de sportschool, wow! Ik mocht gratis sporten, er was een 7 days free trial hier, ongelofelijk! En dan heb ik het over een sportschool waar je ook gratis gebruik kunt maken van de massagestoelen/bedden welke masseren door stralen water, je kunt sporten in de bioscoop, er is een zwembad met sauna je mag er van alle faciliteiten gebruik maken en zelfs al zou je moeten betalen kost dat nog geen 20 dollar per maand! Als je alleen gebruik wilt maken van de fitness ruimte dan betaal je nog geen 10 dollar per maand, ongelofelijk!

Nadat we lekker gesport hadden zouden we naar Brighton rijden waar we met Jeanette en John zouden lunchen maar Jeanette had een 30 days notice gekregen om een ander nursing home voor haar moeder te zoeken want waar ze nu zat konden ze haar niet meer verzorgen…. Dus lunch was off en ik schrok enorm van de prijs voor een fatsoenlijk nursing home, dat kon wel eens 11.000 dollar per maand gaan kosten!! Tuurlijk zijn er ook andere nursing homes van de staat maar hoe dat precies zit heb ik nooit begrepen.

Donna nam me mee naar Pearl Street in Boulder, dat is een normaliter leuke winkelstraat maar nu was het eigenlijk veel te koud om winkels te kijken dus we zijn er snel doorheen gewandeld en op de terugweg hebben we overheerlijk lekkere bagels gegeten bij Einstein bagels yammie!! Ik had er een Chocolate Mint Coffee besteld met marshmellows en het merk is Caribou coffee, super lekkah dus weer een genietmomentje ;-)

Uiteraard konden we niet terug naar huis zonder naar thriftstores te rijden en nadat ik wat Amerikaanse vlaggetjes gekocht had reed Donna door naar Flatirons Mall. Dat is een mega groot indoor winkelcentrum, amazing!

Daar hebben we even rondgekeken, een lekkere veggieburger gegeten en toen zijn we via Barnes en Nobles teruggereden om Joe Navarro boeken te scoren maar helaas had ook die winkel die boeken niet…. Dat ging waarschijnlijk E-books downloaden worden, die staan genoeg op zijn site….

Inmiddels was het gaan sneeuwen, brrrrr……

We zijn naar huis gereden waar ik eerst een gratis E-reader probeerde te downloaden via Amazon, iets dat ik nog nooit gedaan had maar uiteindelijk lukte het me wel ;-)

Omdat het nog steeds sneeuwde stelde ik het koffie halen nog maar even uit maar die heb ik later uiteraard alsnog gehaald en toen heb ik die sneeuw dus ook getrotseerd, alles voor een lekkere koffie haha.

Ik had het idee dat we die avond verder niet veel meer zouden doen buiten tv kijken en dat was ook zo maar Donna vertelde me steeds meer over haar ex Frank. Dat was blijkbaar een jaloerse man maar een hele toffe papa, ik heb het idee dat ze hem nog steeds erg mist.

Ook vertelde ze over Steve die een rare familie heeft volgens haar. Hij speelt volgens haar “mind control games” met zijn broer en verliest die altijd waardoor hij zich dan weer uitkuurt op Donna…. Da’s niet echt lekker natuurlijk en helemaal niet omdat Donna er eigenlijk nooit echt tegenin gaat. Ze ontloopt het meestal en vertrekt gewoon en dus gaat Steve gewoon door.

Ze vertelde dat ze, als Steve ooit komt te overlijden, geen behoefte meer heeft aan een man want zij is eigenlijk heel zelfstandig en kan/doet veel dingen zelf. Tuurlijk zou het wel fijner zijn om dingen te delen maar op dit moment heeft ze een beetje genoeg van mannen geloof ik, volgens mij heeft iedere vrouw wel zo’n periode in het huwelijk ;-)

Die avond heb ik Jim with the horses 2x gebeld maar die nam helaas niet op. Door de voicemail wist ik echter wel dat ik het juiste nummer had dus ik heb maar een bericht achtergelaten dat ik het nog wel een keer zou proberen. Want ik had aan Donna verteld over onze ontmoeting etc en ook zij vond het erg interesting om naar Jim en zijn horses te gaan.

Verder hebben we dus inderdaad niet veel gedaan en zijn we na onze series lekker naar onze mandjes gegaan.

En toen was het vrijdagochtend en zouden we die avond weer naar the Grizzly Rose gaan voor een live concert, cool!!! Joelle en haar man Darren zouden meegaan, gezellie! We spraken af dat we eerst naar the Spaghetti Factory gaan om te eten, yammie!! ‘s-Middags zou ik Adam van the Colorado State Police zien bij Starbuckks (“let’s meet at Starbucks, heb ik dat ook een keer meegemaakt ;-)) dus die dag zat ook alweer vol.

Adam en ik spraken om 12.00 uur af bij SB just across the road from Donna’s en omdat ik alleen maar de weg over hoefde te steken was ik netjes op tijd en ging vast aan een tafeltje zitten. Adam was helaas wat later maar kwam in burgerkleren en toen hij ging zitten hoorde ik pas waarom dat was.

Hij wilde geen koffie of zo en dat was eigenlijk wel vreemd want dat is bij ons “not done”: een tafeltje bezet houden zonder iets te bestellen maar hier kan dat blijkbaar zonder problemen.

Adam vertelde dat hij 2 botjes in zijn teen en een botje in zijn enkel gebroken had èn zijn miniscus verdraaid had tijdens proberen te leren motorrijden….. Tja, moet je maar niet de jofele gast uithangen haha.

Hij was nu 3 maanden uit de running en was daarvoor ook al aan zijn linkerknie geopereerd, super vervelend omdat hij nu Desk Officer was voor lange tijd maar geestelijk allang weer klaar was om weer straat op te gaan.

Hij had netjes een patch bij zich die hij eerder beloofd had en vroeg of ik de er wel eens aan gedacht had of ik de straat op wilde want de State Patrol training duurt niet lang. Zo’n 26 weken of zo en dan ga je al alleen straat op, wow!

Hij kon niet lang blijven want het was zijn lunch break dus hij moest weer gaan maar niet nadat hij zei dat ik de volgende keer maar gewoon moest e-mailen en dan zou ik weer een ride along met hem krijgen “cause you’ve been there”, I love it!!

Toen ik thuis kwam ben ik weer met Donna naar de gym gegaan en heb uiteraard weer in die overheerlijke massagestoel gelegen haha. Na de gym heb ik (uiteraard) weer een koffieke gehaald met (zoals altijd) diverse cupjes gratis creamers om mee naar huis te nemen.

Thuisgekomen ben ik lekker buiten gaan zitten en Donna ging een nap doen, zij had een offday zoals we die allemaal wel eens hebben. Donna sliep niet echt lang en toen ze wakker was zijn we gezellie coach potato gaan spelen en hebben Blue Bloods gekeken.

We maakten ons klaar voor die avond, DE concert avond maar we waren veel te vroeg klaar dus toen hebben we nog maar even genoten van Blue Bloods haha.

Ondertussen probeerde ik weer Jim with the horses te bellen maar kreeg weer geen gehoor en voicemailbox was vol dus ik kon geen bericht achterlaten deze keer. Maar hij belde meteen terug en begon lekker te kletsen over het feit dat hij een meeting bij de Universiteit had in verband met de horse therapy. We spraken voor die zondagmiddag af omdat het dan het beste weer zou zijn en we buiten moesten blijven dus dan is mooi/droog weer best wel fijn natuurlijk.

Hij vertelde ook dat er een Israelische dame bij zijn project betrokken, a brain surgeon die dit soort werk al 30 jaar doet en daar was hij uiteraard erg enthousiast over. Hij vertelde dat hij ook handouts, heeft en mee zou brengen zodat ik die wellicht bij de diverse PD’s zou kunnen afgeven.

Uiteindelijk was het dan toch tijd om naar the Old Spaghetti Factory maar kolere, wat was het daar druk!!!!

Zoals je vaker op TV ziet moesten we in een lange line wachten, zeker een halfuur want ze hadden niet gereserveerd, de slimmerikken…. We dachten dat wij later zouden zijn dan Joelle en Darrel omdat Donna eerst het restaurant voorbij gereden was maar dat was niet zo, wij waren nog steeds als 1e ter plaatse. Zij waren nog veel later dan wij waren en dus eigenlijk helemaal niet op tijd en dus niet echt netjes omdat we toen best moesten haasten om op tijd bij het concert te zijn.

We kregen uiteindelijk een “booth” aangewezen waar de airco belachelijk koud stond en niet lager te zetten was ondanks onze vraag om dat wel te doen dus hebben we onze jassen/vesten maar aangetrokken. Dat was wel een beetje jammer maar boy, het eten was daarentegen overheerlijk!!

Ik had al eerder mijn bedenkingen over Joelle en haar enorme negative instelling en die bedenkingen werden nu nog meer bevestigd. Ze kijkt altijd enorm ontevreden, zelfs als mensen doen wat ze vraagt en later zei Donna ook dat Joelle inderdaad zo negatief was. Donna zei zelfs dat ze daar een beetje genoeg van had en dat kon ik me heel goed voorstellen!

Darren leek me wel een toffe vent alhoewel die best wel een beetje popie jopie was maar daardoorwas hij waarschijnlijk dan ook wel weer succesvol als leraar.

Nadat we gegeten hadden gingen we snel naar The Grizz zoals ze dat hier noemen en boy, that was packed!! Ik had er totaal geen erg in maar er liep daar van alles verkleed rond vanwege Halloween, dat was wel grappig om te zien.

Het voorprogramma was al aan de gang en omdat wij laat waren was er natuurlijk rondom het podium geen tafeltje meer om aan te gaan zitten, bummer! Toen Donna en ik de keer daarvoor met z’n tweekes naar The Grizz gegaan waren hadden we dat wel omdat wij toen wel op tijd daar waren. Beetje jammer maar goed, Donna en Joelle bleven achter en gingen kijken naar een zitplek terwijl Darren en ik bij het podium gingen staan.

Er stond uiteraard van alles op de dansvloer voor het podium en toen een van de jonge meiden vroeg waar ik vandaan zei een andere dat ze “besties” in Nederland had, wel grappig.

Er was ook een jonge gast die rond die meiden hing en dat was nogal een irri manneke, bah. Die gast deed alsof hij met mij wilde dansen en dacht leuk te zijn cq op te vallen bij die jonge meiden maar hij kwam van een koude kermis thuis.

Een van die jonge medien duwde hem nogal hardhandig aan de kant en begon met mij te kletsen, op zich wel gezellig. Ze vroeg waar my drink was en toen ik zei dat ik geen alcohol dronk zei ze dat zij het knap vond dat ik me zo kon vermaken zonder alcohol. Zij kon dat niet want ze was erg onzeker zo vertelde ze.

Well girl, that’ll change when you get older don’t worry ;-))

Darren was op dat moment de andere dames gaan zoeken en toen hij terugkwam was hij net op tijd om Craig Morgan op te zien komen. Dat is blijkbaar een populaire gast want de crowd got crazy!!

Een erg irritante meid met lang haar stond keer op keer recht voor onze neus met haar haar te zwaaien om indruk te maken op een dronken gast, very annoying.

Die dronken gast legde popie jopie een arm om mijn schouder maar haalde die pijlsnel weg toen hij Darren zag haha. Hij zei: Ow, he’s your husband ;-) Wij hebben dat uiteraard zo maar gelaten, geen zin om alles uit te leggen en bovendien hield die gast zich toen rustig. Hij stelde zich nog wel netjes voor aan Darren en draaide zijn rug naar ons toe. Enige dat ik daarna kon blijven doen was hem keer op keer weg duwen want hij was zo dronken dat hij niet normaal op zijn benen kon blijven staan. Al met al niet helemaal zoals ik het me voorgesteld had…

Want ze stonden allemaal keer op keer recht voor mijn snufferd waardoor ik totaal niks zag dus toen ben ik ook maar op zoek gegaan naar Donna en Joelle. Die waren helemaal achteraan gaan zitten en geloof mij, dat was nogal een stukkie van het podium!

Ik ben een paar keer heen en weer gelopen maar dat was natuurlijk niet zo gezellig dus uiteindelijk ben ik maar bij de dames blijven staan en hebben we daar wat gedanst. Het leek er gelukkig wel op alsof Donna en Joelle het ondanks dat ze zo ver weg zaten toch wel naar hun zin hadden.

Toen het concert afgelopen was kwamen er heel wat mensen naar de 2 mechanical bulls die achterin The Grizz stonden om er allemaal op zijn tijd vanaf gegooid te worden haha. Dat was wel grappig om te zien en wij wilden eigenlijk ook wel een keer maar toen we en de lange rij zagen en het feit dat je daarvoor moest betalen hebben we dat maar overgeslagen.

Bovendien, mijn 1e keer op zo’n mechanic bull was destijds niet echt een succes geweest; ik had een vervelende vent die ervoor zorgde dat ik er meteen flink hard vanaf vloog en dat voel ik nu na jaren nog aan mijn elleboog….. Ondanks dat had ik er toch wel weer opgeklommen want als de rest gaat laat ik me natuurlijk niet kennen ;-)

We zijn toen maar even lasso gaan werpen, dat kon ook en was eigenlijk ook best leuk. Maar vooral ook moeilijk, wow!

Uiteindelijk is Darren de auto gaan halen en ondertussen kocht ik een CD van Craig Morgen, dat kon ik natuurlijk weer eens niet laten. Helaas kwam hij deze keer niet bij de verkoop om foto’s te maken cq te signeren en leek het een beetje alsof het een arrogant manneke was. Toen ik later op Facebook keek zag ik dat hij graag gaat jagen, so long Craig Morgan!

We waren behoorlijk laat thuis maar konden het niet laten om toch nog even naar Blue Bloods te kijken, hoezo verslaafd haha. Maar eerlijk is eerlijk; deze keer was het niet mijn maar Donna’s idee al keek ik wel graag mee ;-)

Ik ging eerder naar bed en heb toen nog even allerlei foto’s overgezet op de computer zodat ik weer plek op mijn gsm had voor volgende zaken, ik weet hier nooit wat ik tegenkom en vast wil leggen. We zouden de volgende dag namelijk met Joelle gaan thriften en we zouden waarschijnlijk ook gaan wandelen/lunchen dus mijn gsmmeke wilde ik wel leeg hebben voor nieuw beeldmateriaal.

Omdat het een korte nacht was had ik uiteraard niet genoeg geslapen en was ik nog best wel moe maar afspraak is afspraak en we zijn gaan thriften.

Joelle werd op een gegeven moment erg vermoeiend doordat ze keer op keer erg lang de tijd nam om zaken te bekijken, te klagen over van alles en nog wat en weer alleen maar erg negatief te zijn…. Ze wilde iets gaan eten en dat vonden wij uiteraard best. Ons voorstel was the Sweet Tomatoe omdat ze daar van alles hebben en voor elk wat wils maar zij wilde perse bij een Tibetaans/Indiaas restaurant eten. Ik had zoiets van: is het daar veel van de curry en spicey? Want dan haak ik in elk geval af maar Joelle zei dat dat zeker niet het geval was.

Uh….. Dus echt wel, bah!! Ik at dus niet veel en toen voelde Joelle zich schuldig omdat ze haar zin toch doorgezet had en bestelde nog een gerecht bij dat ik wel at. Dat was een spinaziegerecht maar die was aangebrand, zo niet lekker! En vooral ook niet echt goed dat je zoiets voorzet, toch?

Maar Joelle regelde nieuwe, helaas was dit gerecht weer met curry en spicey dus eet het maar lekker zelf op, ik had er een klein beetje genoeg van onderhand!

Er was wel lekker naanbrood met kaas, garlic en basil en dat heb ik toen maar gegeten, ook goed.

Joelle stond erop om te betalen en ik was blij dat we vertrokken.

Echter, toen we buiten kwamen wilde ze eerst nog naar een andere thrifstore die naast het restaurant zat. Uh….. ga vooral je gang maar ik ben er voor vandaag wel klaar mee dus ik wacht hier wel op jullie!

We gingen Donna’s auto ophalen omdat we die de avond daarvoor hadden laten staan bij het restaurant. Ik was blij dat ik in mijn eentje in haar auto zat en rustig naar huis kon rijden, Donna ging eerst Joelle nog naar huis brengen en kwam dan ook naar huis.

Het was toen en is nog steeds voor mij erg luxe dat ik een soort van eigen auto heb hier die ik gewoon mag gebruiken, voelt erg vrij en onafhankelijk. Is voor Donna natuurlijk ook wel fijner, dan hoeft zij me niet telkens te entertainen al zeg ik keer op keer dat ze dat niet hoeft te doen omdat ik mezelf wel red.

Donna denkt daar toch anders over en voelt zich blijkbaar schuldig als ze me niet bezig kan houden, hopelijk kan ik haar nog een keer overtuigen dat ze dat absoluut niet hoeft te doen!