!(^#(^!@^#*%!&*%@&#*%....Esta..... of zal ik maar positief zijn en zeggen: weer een nieuwe ervaring?

Misschien dat ik daarom nog niet in een uitbundige jubelvakantiestemming was, soort van voorgevoel?

Toen ik vanochtend vroeg wilde inchecken bij een van die "do it yourself" gele kioskjes ging het even goed maar kon ik niet ingecheckt worden. Uh..... whattup?!?!? Tuurlijk bekruipt me dan meteen een duister gevoel van: ojee, als dat maar goed gaat komen en als ik maar niet straks weer met de trein richting Heeze ga..... Omdat ik me een tijdje geleden voorgenomen heb om zo min mogelijk te stressen heb ik mezelf right then and there tot de orde geroepen en heb een paar keer diep ademgehaald. Kan je zeggen: dat werkt echt! Daarna ben ik op mijn gevoel afgegaan dat wel zoiets had van: het is niet 123 geregeld maar het komt goed.....

Okay, dus geen ontbijtje voorlopig maar met m'n gat op t karretje 5 kwartier wachten tot de dames van de incheckbalie zo ver waren. Komt er een aardig vrouwke op ons af (inmiddels stonden er meer mensen, uiteraard hele aardige Amerikaanse mensen) en vraagt of ik al ingecheckt ben. Nou nee, dat lukte niet dus I need help!

Zegt ze: er staat nu een collega van mij bij de kiosk dus hij kan jou verder helpen. Yeah right, as if. Als het mij niet lukt zou het hem wel lukken denk je? Dat heb ik natuurlijk niet gezegd maar gedacht en dat was (uiteraard) goed gedacht want ook hem lukte het niet om mij in te checken, oeps..... En dus kwam dat eerder aanwezige ietwat negatieve gevoel toch weer terug van: als dat maar goed gaat!

Gelukkig bliepte de collega's onderling met elkaar en mocht ik zowaar bij de business balie aansluiten waar maar 1 persoon stond want " de software zal wel aangepast moeten worden". Nou, zo simpel was het natuurlijk niet want ikke is ikke en dan zijn er niet zoveel dingen simpel ;-)

Dame van de bizz balie was ook erg aardig maar ik vond ze iets minder aardig worden toen ze vertelde dat er iets met mijn Esta was! Zonder goedkeuring kom je de USA gewoonweg niet in dus tja, wat nu dan? Schijnbaar had ik een foutje gemaakt met mijn paspoortnummer en toen ik vroeg hoe het kwam dat ik dan toch goedkeuring gekregen had zei ze dat iedereen goedgekeurd wordt. Nou, da's lekker dan! Pas op het vliegveld zelf wordt je paspoort "geswiped" en komen ze erachter of het wel of niet klopt. Tsssss........

Gelukkig was ik erg op tijd en kon ik naar een of andere zuil om een nieuwe Esta verklaring aan te vragen. Kosten: jawel, weer volle pond natuurlijk. Dus hupsakee met het karreke naar die zuil en zie ik de melding: " login failed". Tuurlijk, het kan ook niet in 1 keer goed gaan mensen. De dame had gezegd dat ik, als het bij de zuil niet lukte, naar de balie van US Airways moest gaan en als ze tijd hadden zouden ze me misschien wel helpen. Als ze tijd hadden????? MISSCHIEN helpen????

Gelukkig zat er een hele aardige Amerikaan die me achter de balie plaats liet nemen (kwam me ietwat bekend voor haha) en ik mocht zelf op hunnie computer mijn Esta opnieuw aanvragen. Op hoop van zegen!

Aangezien ik dit verhaal nu in Philly zit te typen kunnen jullie wel raden dat het uiteindelijk toch goed gekomen is en ik nu zo'n beetje een soort van vakantiegevoel begin te krijgen. Die Amerikaanse mensen die ik 's-ochtends gezien had bij het inchecken spraken me nog aan toen ik het vliegtuig inliep: ze hadden nog naar me uitgekeken omdat ze benieuwd waren of het gelukt was! Da's nog eens mega aardig, toch?

Anyways, uiteraard is er over de vlucht ook nog van alles te vertellen maar dat komt een volgende keer weer, mijn verslaving roept en bovendien kost het geld om hier gebruik te maken van het internet/computer.

Maar jullie zijn nu in elk geval op de hoogte van het feit dat ik " voet op Amerikaanse grond" gezet heb en ik kan jullie zeggen: that felt GOOOOOOODDDD!!!

Wordt vervolgd!

O ja, enne, die ride along in Napa?

Gaat ook helemaal goed komen! Ik zag een mailtje van Pat (Lieutenant-Patrol Bureau) dat: "he's going to set me up"! Mega, mega cool stuff natuurlijk en ik sta elke keer weer versteld hoe makkelijk dat hier te regelen is en nog meer over hoe je dan aangesproken wordt.... Zo'n beetje alsof je een van hen bent, heel apart maar vooral erg lekkah ;-)

En nu ga ik echt guys & girls, talk later!