Ride along Westminster (Denver) Colorado, alleen lezen als je HEUL VEUL tijd hebt -)))

Maandag 24 augustus 2015 was het dan zo ver; mijn ride along met Deek en omdat ik weet hoe gaaf dat altijd is had ik me er ook deze keer weer enorm op verheugd.... Kunt wel zeggen dat dit zoals altijd weer een van de hoogtepunten van mijn verblijf in Amerika was, no matter wat voor tofs er nog gaat gebeuren! Een verblijf in Amerika is niet geslaagd zonder ride along ;-)

Was het voorgaande keren Miss Toni die de ride alongs regelde, nu was het Sheila aangezien zij het stokje zo'n 3 jaar geleden overnam van Toni. Sheila had ik nog nooit gezien, alleen maar gesproken via Skype (zonder beeld) en gemaild. Het was echter al snel duidelijk dat ook deze Sheila erg aardig is en we hadden afgesproken dat ik wat eerder zou komen want "zij kon de hele dag wel van mijn accent genieten" ;-)

En dus was ik een uur voordat ik met Deek op pad zou gaan op Westminster PD waar een mega enthousiaste Sheila me een welkomst knuffel gaf alsof ik een oude bekende was die ze jarenlang niet meer gezien had, very sweet! Ik had wat typisch Hollandse souvenirs meegenomen voor haar en Derek en voor haar vooral een setje met Delftsblauw/witte klompkes om haar te bedanken voor wat ze gedaan had. Want als zij aan Nederland dacht zag ze altijd klompen voor zich. Geloof niet dat ik ooit iemand zo blij gezien heb met een paar kleine dingen.....

We hebben even gezellie staan praten en toen kreeg ik de "grande tour" door het gebouw waarbij we zowat overal geweest zijn; de grote baas "Chief of Police" was helaas met vakantie maar de "Commander" en Deputy Chiefs waren er wel, net zoals veel andere pliesiemensen zoals Detectives, Officers, Sergeants, Investigators, mensen van Communications (oftewel 911 Dispatchers) en administratieve peopletjes. Aan al deze mensen werd ik door Sheila persoonlijk voorgesteld en door allemaal werd ik enorm warm welkom geheten. Leek wel alsof zij het een hele eer vonden dat er iemand uit Nederland bij hunnie kwam kijken terwijl ik het weer een hele eer vond om met hunnie kennis te mogen maken!

Halverwege de tour werd Deek "gespot" door ons en toen hij ons zag kwam hij ons efkes "Gooday" wensen. Dat schijnt dan weer Schots te zijn en Sheila had totaal geen idee waar hij het over had wat ik dan weer vreemd vond. Want zo moeilijk was hij niet te verstaan op dat moment vond ik en bovendien; zij werkt zowat dagelijks met hem! Anyways, het was ff snel op de gang halleekes zeggen want hij moest nog wat doen voordat de briefing begon en Sheila wilde mijn tour afmaken. Toen Deek het woord "briefing" zei vroeg Sheila aan mij of ik bij de briefing wilde zijn. Really??? Thought you'd never ask hahaha! 

Op dat moment hadden we nog maar 10 minuten voordat er verzameld zou worden voor de briefing dus gingen Deek en ik onze eigen weg en werden we voor even gescheiden voordat we weer bij elkaar zouden komen. Enorm interessante dingen gezien, hoe anders dan bij ons alhoewel er toch wel 1 overeenkomst te zien was en dat was Communications/Dispatch (meldkamer). Die leek enorm veel op die van ons alleen zat hier geen ambulance bij aangezien die hier bij de Fire Department "inwonen" tijdens shift. 

In de briefing room aangekomen zaten er zo'n 8 personen, helemaal verdeeld over de ruimte alsof ze elkaar niet moesten, very strange..... Maar goed, maakt niet uit, ik was bij de briefing aanwezig, weer een nieuwe ervaring! Sheila en ik zei de gek gingen netjes achteraan zitten en waren benieuwd wat er komen zou. Nou, niet echt veel want er was niet veel te melden.

Wel werd er gezegd dat er iets van eten zou zijn rond 5.30 pm op de parkeerplaats. Dus Sheila helemaal blij tegen mij: "lucky you, you're getting dinner!" 

"Well.... guess what, bet ya we're not going to have a single call all afternoon and when dinner starts we'll be very busy" zo was mijn antwoord. Niet wetende dat ik daar ook echt gelijk in zou gaan krijgen.....

En als ik had geweten wat er toen kwam had ik wellicht niet eens mee naar binnen gegaan want de Deputy Chief die de briefing had gedaan zei tegen Sheila: "why don't you introduce your guest?". Waarop Sheila de bal meteen doorkopte naar Deek en zei: "Well Derek, she's with you today so introduce your guest.....?" 

Iedereen was ondertussen omgedraaid en alle ogen waren gericht op "kwatta" waardoor "kwatta" lichtelijk rood aan begon te lopen want "kwatta" staat niet graag in de spotlights..... Gelukkig was Deek heel even een goede afleiding toen hij mij kort maar krachtig en vooral zonder zich om te draaien (wat dan wel weer typisch Deek was en funny) voorstelde: "meet Colette, she's from Holland en she'll be joining me today" Punt. Uh......way to go Deek, thanks!

Maar die goede afleiding van mijn "tomato head" duurde niet lang want Sheila moest zo nodig zeggen: "maybe Colette can introduce herself a bit more, tell us what she does in Holland etc." 

Nou, Colette was daar enorm blij mee.....NIET!!!! 

Maar ik kwam daar natuurlijk niet onderuit en ik voelde mijn gezicht hoe langer hoe roder worden en opeens was het toch wel erg warm in die briefing room..... 

Gelukkig werden er op dat moment geen funny jokes gemaakt, dat gebeurde later pas toen ik weer een klein beetje bijgekomen was maar gelukkig was ik niet het "slachtoffer" maar Deek en die kan wel wat hebben ;-)))) 

Heb me zo goed als ik kon door het voorstelrondje heen geworsteld waarna er meteen gezegd werd tegen Deek: "please Deek, let her talk over the radio today so we'll understand what's been said.... And let her type your reports!" 

Ook werd er rechtstreeks aan mij gevraagd: "will you be able to understand him?" 

Da's dus wat hij zowat iedere dag te verduren krijgt aangezien hij nog steeds na al die jaren in Amerika een enorm Schots accent heeft. Nu ben ik zelf gek op accenten en moet eerlijk toegeven dat ik hem ook gewoon echt goed kan verstaan. Dus ik heb hem maar efkes geholpen door te zeggen: "Oh yeah, no probs, give me 15 minutes and it's all good" en "been there done that". Want het was natuurlijk niet mijn eerste ride along met hem alleen wisten de meesten dat niet.

Vond het niet geheel onverstandig om hem efkes een handje te helpen aangezien de ride along nog niet begonnen was en het toch aan hem was om die weer zo gaaf mogelijk te maken. Geloof alleen niet dat hij met dit alles ook maar 1 seconde in z'n maag gezeten heeft, gelukkig kan hij kan heel wat hebben. Daarnaast is hij zelf ook zeker niet vies van mensen "teasen", heeft hij een tof gevoel voor humor en waren ze allemaal erg blij dat hij weer terugkeerde op "het nest" nadat hij voor een tijdje bij Breckenridge PD gewerkt had.

Anyways, briefing overleefd en na de briefing kwam er een collega op mij af die spontaan begon te vertellen dat zijn dochter sinds een paar weken in Amsterdam aan het studeren was. Dat was natuurlijk wel een tof gespreksonderwerp en vanaf dat moment ging het allemaal van een leien dakje en was er ook geen tomato head meer te bekennen ;-)

Toen we over de gang liepen hebben we even met een andere collega staan praten die hem weer met zijn accent aan het plagen was. Zegt ie tegen die collega: "Well, gotta listen when she (dat was ik dus!) is talking!"

"Uhm.....Deek.....I live in Holland  honey and you are living here, kinda different......"

De andere collega moest lachen en vond dat een goed excuus, puntje voor ikke en "that game was on!"

Deek moest nog wat opvolgen voordat we op pad zouden gaan en dat was een hele aparte "case" zo zei hij. Hij had zondag een "call" gekregen van iemand die zelf opgebeld was door een vreemd persoon waarvan tot op de dag van vandaag nog niet duidelijk is wie dat was. Die persoon vertelde de beller dat hij een onderzoek in moest laten stellen naar de dood van zijn broer (die was pas overleden) want die was vermoord.... Very weird!!! 

Deek was erg sceptisch maar ik had meteen zoiets van: dit is een enorm "interesting case" en dat zei ik hem ook. Waarom ik dat zo dacht weet ik niet, was gewoon een voorgevoel oftewel a gut feeling. 

Nu is Deek er een die nogal "swears and curses" (want dat doen Schotse mensen volgens hem) dus zijn antwoord was: "why do I always get these fucking boring cases" en "this is just fucking shit". Hij geloofde niet dat er iets van waar was want hij had de dag ervoor geen extra informatie van de beller gekregen. 

Die maandag echter had dezelfde man teruggebeld en was met namen op de proppen gekomen waardoor Deek "just had to follow up....." Dus na binnen een paar rondjes heen en weer gelopen te hebben en een en ander nagevraagd te hebben bij Dispatch (zullie mogen daar dus gewoon de meldkamer binnenlopen en overleggen met de mensen daar, dat is dan wel weer totaal anders dan bij ons) ging hij dezelfde persoon nog even bellen. Helaas kreeg hij geen gehoor en zijn we op pad gegaan.

Hij vertelde dat we ergens gedurende de shift weer terug naar binnen moesten om die gast nog een keer te bellen maar nu had hij er even genoeg van, hij wilde de straat op en dus gingen we de straat op.

Het was in de auto meteen weer als vanouds en ik werd alweer snel voor de gek gehouden door hem. Deze keer echter was ik minder verlegen dan voorgaande keren en kreeg hij regelmatig de volle laag terug wat hij niet verwacht had maar wel leuk scheen te vinden. Met andere woorden: de sfeer zat er vanaf het begin al goed in waardoor ik wist dat ook deze ride along weer super zou worden ;-)

Helaas is Deek ook iemand die alles hoort, verstaat en vooral niet vergeet waardoor ik een paar keer op mijn eigen woorden teruggepakt werd. Damned, hoe ik het ook probeerde, die paar "slagen" kon ik niet winnen! 

Natuurlijk waren er ook serieuze momenten, zeker als er een call kwam want "we" zijn er in de 1e plaats om te werken. Wel grappig zoals hij tegen iedereen die hij sprak en hem vroeg iets te doen zei: "sure, WE can do that" of "sure, WE'll respond" ;-)

Tijdens een van die serieuze momenten vroeg ik hem wat die twee "ietsjes" waren die hij wel op zijn uniform had zitten en zijn collega niet. Dat had ik gezien toen we die collega gingen "back uppen" tijdens een call over een huisalarm dat afgegaan was. 

Het 1e "ietsje" had ik wel zo'n beetje in de gaten, dat was paars en dus a Purple Heart had ik me bedacht. Maar hij had ook iets blauws op zijn uniform zitten en daarvan zei hij dat dat meer betekende dan een Purple Heart. Dat blauwe "ietsje" betekende dat je "above and beyond" gegaan was in een situatie en in zijn geval betekende het dat hij, nadat hij tijdens een gewone "traffic stop" beschoten was niet zoiets had van: ik ga erbij liggen en laat de dader gaan maar dat hij meteen weer opgestaan was en zeker "3 rounds" in de auto van de dader had geschoten. Helaas ontkwam de dader alsnog op dat moment, gelukkig konden ze die een paar dagen later toch in de kraag vatten. 

Omdat de dader meer dan 4 andere "serieus heftige" zaken op zijn naam had staan werd zijn straf nogal verzwaard en kreeg hij maar liefst 96 jaar "jail". Hij had de week voor deze schietpartij namelijk ook al op 2 collega's geschoten waarbij 1 collega ernstig gewond geraakt was doordat hij zich had moeten laten vallen en bijzonder ongelukkig terecht gekomen was. Daarnaast had hij nog wat ernstige feiten begaan waardoor hij nu levenslang heeft.

Hij had me destijds wel gemaild: "I've been involved in a shooting" maar de grapjas had er even niet bij vermeld dat hij degene was die neergeschoten was. Deek is namelijk niet zo van het mailen en mailt nogal in zijn eigen steno ;-)

Ik heb hem ook nog gevraagd wat voor effect dit allemaal op hem gehad heeft want het is natuurlijk nogal wat om mee te maken ook al laat je je niet kisten op dat moment. Hij vertelde dat hij er inderdaad wel door veranderd was, dat hij de auto's tegenwoordig anders benaderde maar hij vertelde ook dat hij zich donders goed realiseerde dat er eigenlijk gewoon helemaal niks tegen te doen is als iemand je neer wil schieten. Je moet immers toch op zo'n auto aflopen en als iemand op dat moment al een vuurwapen op jou richt en door de deur of het raam afvuurt ben je altijd te laat. Dat is niet te zien voordat je daadwerkelijk in de auto kunt kijken en tja, daarvoor zul je toch echt dichterbij moeten gaan staan... 

Al met al had het nogal een impact gehad op hem maar gelukkig had hij er nu weinig last meer van, zowel lichamelijk niet als geestelijk. Gelukkig maar want het is gewoon een gast die zijn werk erg goed doet en heel geliefd is binnen de organisatie dus hij zou zeker gemist worden. Daarnaast is het gewoon een echte cop in hart en nieren....

Na dit "zware" onderwerp hebben we weer ff een stop gemaakt bij de PD om opnieuw te proberen de beller van de interesting case terug te bellen. Dispatch had het telefoontje van de man die zelf teruggebeld had door willen verbinden maar helaas ging er iets mis waardoor de verbinding verbroken werd en Deek naar binnen moest. 

Deek ging zitten bellen, ik was naast hem gaan zitten en moest mijn uiterste best doen om niet hardop te lachen. Deek had tijdens het gesprek een tekening gemaakt met daarop allerlei namen en pijlen, kriskras door elkaar. Terwijl hij met die gast sprak keek hij mij regelmatig aan en trok van die idiote gezichten dat het bijna onmogelijk was om stil te zijn en niet te lachen, t was maar goed dat hij niet met een beeldtelefoon belde ;-) 

Uiteindelijk legde hij de telefoon neer, werd er weer flink gecursed waarna hij mij een en ander begon uit te leggen: "there's 3 fucking Mike's involved in this case and he's talking about freakin' antifreeze....., what the hell?? "

Toen hij mij meer info gegeven had (want zo gaat het als ik met hem mee rijd, ik word helemaal betrokken bij zijn cases alsof ik "one of them" ben) had ik helemaal zoiets van: "dit gaat nog een staartje krijgen".... Uiteindelijk zijn we tot 9pm bezig geweest met deze case, tussen andere calls door en uiteindelijk hebben we de zaak overgedragen aan een ander district. 

We waren ook nog een "statement" gaan halen bij de beller en kregen daar uiteraard veel meer informatie over hoe en/of wat. Ik ga geen details geven want daar is geen chocola van te maken zonder de tekening van Deek maar het is zo'n case waarbij er veel scenario's mogelijk zijn: van een beller die compleet koekoek is tot en met vergiftiging met antivries en alles wat daar tussenin zit! 

Daarnaast speelt geld ook een grote rol en daardoor is er iemand die een motief heeft om iemand te vergiftigen met antivries.... Ik heb Deek gevraagd om mij op de hoogte te houden van deze case ook al hebben we die later overgedragen aan een andere PD vanwege de plaats delict en is hij niet de 1e persoon meer.

Wat ook heel tof was om mee te mogen maken was dat we voor deze case met diverse collega's gesproken hebben, o.a. met een Detective en met de Commander. En ik zeg expres "we" hebben gesproken want ik werd helemaal betrokken in de conversatie en had zowaar nog wat dingen toe te voegen die Deek niet onthouden had. Zowel de Detective als de Commander leken dat wel te waarderen....Nice!

En Deek? Die moest na de overdracht aan de andere PD tot zijn grote spijt toch toegeven dat ik gelijk had en dat het inderdaad een hele interessante case was! 

Dat Deek eigenwijs was wist ik al maar toen hij tussen het gedoe van deze interessante case ergens anders naar toe reed dan waar hij door Dispatch naar toe gestuurd was werd dat nog even fijntjes bewezen en werden we weer opgezadeld met een "fucking boring shit" case waarbij hij een collega moest helpen. Deze collega werkt fulltime op een Middleschool (zo gaat dat hier, Politie altijd aanwezig op scholen) en had een melding gehad van mogelijk "child abuse". Details zal ik besparen maar ondanks dat het nogal lang duurde was ook dit weer interessant om te volgen. Omdat de melding van kids kwam was Social Services er meteen bij betrokken en even leek het erop alsof de kiddos bij moeders weggehaald werden. 

Deek zou eventueel de kiddos moeten vervoeren en de collega meehelpen met deze zaak o.a. door de tickets uit te schrijven. Ondertussen was het natuurlijk dinner time en kwam mijn "voorspelling" die ik eerder die middag gedaan had uit; buiten wat M&M's in het kantoor van zijn collega hebben Deek en ik weinig dinner gezien ;-)  

Ook bijzonder weinig koffie gehad trouwens en dat terwijl ik hem beloofd had hem te trakteren omdat hij vanaf het begin van de shift aan het gapen was en mij enorm aanstak; 2 slapers in a patrol car... Maar er was gewoonweg geen gelegenheid geweest omdat we de hele tijd heen en weer aan het "hobbelen" waren dus ook 7-Eleven moest wachten.

We zijn 2 uur bezig geweest op die school maar gelukkig besloot Social Services uiteindelijk om de kiddos toch mee terug te geven met moeders waardoor wij weer konden vertrekken.

Onderweg naar de PD was het weer tijd om even te teasen en vertelde ik Deek dat ik inmiddels al heel wat verhalen over hem gehoord had. Dat was natuurlijk niet zo, ik had alleen maar van een paar collega's gehoord dat ze blij waren dat hij weer terug was maar dat ging ik hem uiteraard niet vertellen ;-) Hij heeft even geprobeerd de info uit mij te "peuteren" maar toen hij doorkreeg dat m dat niet ging worden istie maar gestopt met proberen: strike 2 ;-)

Deek checkte iedere keer wat voor calls er bij de andere eenheden in behandeling waren en uiteraard werd er regelmatig gevloekt dat wij weer spannende dingen gemist hadden en dat wij alleen maar alle fucking shit calls kregen. 

Ook baalde hij als een stekker dat hij nog geen "arrest" had kunnen maken waarop ik zei: "and what about those lights and sirens, I'm still waiting for those too you know!" 

Tuurlijk weet ik wel dat hij niet zo maar met alle toeters en bellen kan gaan rijden zonder enige reden. Wat hij dan echter wel weer weet is dat ik wel van wat spanning houd. Hij doet altijd zijn uiterste best om de ride along altijd zo spannend mogelijk te maken voor mij en ik denk dat hij er stiekem zelf ook wel van geniet als hij weer kan scheuren ;-)

Ik heb hem gezegd dat ik de volgende keer gewoon "lights & sirenes" verwacht en dat het deze keer geen spannende maar een bijzonder interessante ride along was vanwege die aparte case. Toch probeerde hij na de overdacht van de speciale case nog wat spannends op te zoeken en mij wat te laten zien van zijn "beat" ondanks het feit dat het donker was. Meestal komen we dan wel iets tegen waardoor we een traffic stop kunnen doen maar ook dat was nu niet het geval. Helaas pindakaas, volgende keer beter. 

Wat hij ondertussen dan wel weer deed was het gas wat verder intrappen zodat we, zonder het helemaal te overdrijven, toch "ietwat" sneller gingen dan het normale verkeer ;-) Veel extra's kon hij ook niet doen aangezien er sindskort in alle wagens een blackbox zit die alles in de gaten houdt maar goed, ik moet hem nageven dat hij het toch altijd weer spannend probeert te maken voor mij. 

Terwijl we aan het rijden waren werd DE case weer besproken en vroeg hij waarom ik dan toch eigenlijk vanaf het begin af aan had gedacht dat die case zo interessant zou zijn. Nou, gewoon, " a gut feeling, you know what I mean". 

"A gut feeling??? There's no such thing as a gut feeling!" 

"Oh yes there is, I'm sure you know exactly what I mean and you have those too, I'm sure of it!" 

Tuurlijk moest hij dat toegeven maar deze keer was hij het die mij even moest teasen en uiteraard trapte ikke daar gewoon blindelings in ;-)

Wat we tijdens de shift nog meer gedaan hebben is het vergelijken van de organisaties en boy, ben ik weer achter verschillen gekomen..... Als ik zeg dat ik "a desk Officer" ben denken zij dat ik "blauw" ben. Bij hunnie is dat namelijk het geval en zit er ALTIJD een bewapende "blauwe" als desk officer. Het feit dat wij geen training en/of middelen hebben en dat onze balie gedeeltelijk open is liet hem bijna van zijn stoel vallen. "That's fucking ridiculous, what do you mean you get no training at all?" Nou, gewoon..... geen training op IBT gebied..... Daar kon hij zich totaal niks bij voorstellen.

Het feit dat onze shifts zo anders geregeld worden dan de shifts hier was voor hem ongelofelijk en ook dat de shifts niet overlappen maar dat er in de meeste gevallen afgelost wordt is voor hem onbegrijpelijk. Hij viel van de ene verbazing in de andere...

Hij vroeg wat wij dan zoal als desk Officer deden en ik heb hem uitgelegd dat ook wij wel eens met hele vreemde verhalen geconfonteerd worden en dat wij dan net als hij zoveel mogelijk informatie moeten verzamelen.

"Okay, so you ARE a cop?" Uh.... nope we're not ;-)

Aan het eind van de shift vroeg ik hem of hij nu bij Westminster PD zou blijven of dat ik hem weer op moest gaan sporen waarop hij vroeg: "yeah, about that.... how the hell did you track me down?" Nu was dat allemaal niet zo ingewikkeld geweest, een paar mailtjes/telefoontjes en ik wist weer waar hij uithing na zijn "uitstapje" naar Breckenridge maar ik vond dit weer een uitgelezen kans om te zeggen: "Well, I've got my sources and I'll always know where to find ya so don't try to hide from me" ;-)))))

De reden dat ik dat vroeg was ook omdat ik het idee kreeg dat hij interesse had in een andere functie binnen de PD en dat beaamde hij; hij zou inderdaad graag iets anders doen, o.a. bij het SWAT team komen (daar traint hij al lang mee) en ook werken als K9 Officer zou hem heel gelukkig maken. Daarnaast was het werk als Detective toch ook wel erg interessant zo zei hij maar voorlopig zat dat er allemaal niet in want er kwamen maar weinig andere posities vrij. En ja, hij was enorm blij dat hij weer terug op het oude nest was en omdat hij zo vaak geplaagd werd met zijn accent wist hij dat zijn collega's het ook erg fijn vonden dat hij weer terug was. Want:

"You know, if you never get teased it's obvious they don't like you"...... "So how about you, do they ever tease you in Holland?" 

Wel......uh...... ;-)))))

Nu weet ik zeker dat jullie zoiets hebben van pfffff, wat een lang verhaal weer maar laat ik jullie dan zeggen dat dit nog de korte versie is! Maar dit schept dan wel weer een goed beeld van hoe ik afgelopen maandag genoten heb...

Moet zeggen dat ik die interessante case nog niet echt los kan laten en nog vaak aan de ride along terugdenk. Niet alleen daarom trouwens, ook omdat het gewoon weer zo'n super leuke dag was en er gezegd is dat ik anytime weer met hem mee mag rijden. Enige dat ik hoef te doen is een mailtje te sturen naar hem en het wordt geregeld, hoe cool is dat dan?! 

Ook Sheila heeft dat gezegd en omdat zij zo ontzettend enthousiast was ga ik zeker voordat ik naar huis ga nog een keer langs bij haar. Misschien wel met Toni, de dame die eerst mijn ride alongs regelde en wie me als eerste aan Deek gekoppeld heeft. Toni en ik hadden vanaf het begin af aan een hele bijzondere en wederzijdse klik en hebben uiteraard ook contact gehouden door de jaren heen. 

Heb haar zelfs afgelopen maandag tijdens de ride along met "that crazy Scotsman" zoals zij Deek noemt nog gebeld omdat ze graag even met Deek gepraat had. Zij heeft zelf ook Schots bloed door haar aderen lopen dus die twee hebben ook altijd een aparte klik gehad. Helaas zat Deek toen de hele tijd aan de telefoon dus dat gesprek ging niet door maar wie weet gaat Toni wel met mij mee als ik naar Sheila ga want Toni en ik gaan elkaar in elk geval nog "even" face to face zien. Verheug me daar nu al op!

Well folks, that's all for now, het is inmiddels bijna 02.50!!! 

Volgende keer een verslag van gister en dan speciaal van de Security Check in Denver want dat was (hoe kan het ook anders!) ook weer een ervaring apart!

So long!

ps: Nieuwsgierig naar Deek? Stuur me dan even een PB'tje dan leg ik uit waarom ik geen foto van hem op dit blog zet en wie weet stuur ik dan wel een foto mee met de mail ;-)