So long Napa!

Natuurlijk was ik "even" vergeten te vermelden dat op dezelfde dag dat Louise kwam de boiler van D&G kapot gegaan was dus we hebben het hele Labor Day Weekend zonder warm water gezeten....;-(  Dat was uiteraard minder want dat weekend duurde 4 dagen en de monteur zou gister pas komen. Hoop dat ze inmiddels weer voorzien zijn van warm water.

Maandagavond ben ik daardoor bij buurtjes Carmen en Ken (ik moet altijd aan Barbie denken als ik aan hem denk, weet ook niet hoe dat komt ;-))) gaan douchen en dat was toch wel lekker; warm water haha. Meteen afscheid van hunnie genomen want ik zou hen niet meer zien waarschijnlijk. 

Zondagavond heb ik besteed aan (zoals altijd) het aan Diana uitleggen hoe ze foto's op Facebook kan plaatsen en/of uploaden van hun digitale camera op de computer. Dat heb ik al tig keer gedaan en ze heeft het ook al tig keer opgeschreven maar goed, blijkbaar blijft dat niet hangen en is er niemand buiten mij die dat kan. 

Want ze had al commentaar gekregen dat ze de laatste 3 jaar geen foto's meer geplaatst had op Facebook. Strange coincidence, ik was 3 jaar geleden voor het laatst hier....

Anyways, ze wilde eigenlijk weer alle foto's van de digitale camera doorlopen en op Facebook zetten maar die vlieger ging deze keer echt niet op! Dat zijn honderden foto's en daar had ikke dus echt geen zin an. Dat komt dan voornamelijk weer omdat Diana geen beslissingen kan nemen en het eeuwig duurt voordat er een ja of nee komt over een te plaatsen foto...

Deze keer zijn we ook al 1,5 uur bezig geweest om 4 albumpjes te plaatsen, dat was lang genoeg vond ik. Ik had alle foto's allang op de computer gezet dus voorwerk verricht anders had het nog veel langer geduurd, ben benieuwd of ze nu zelf foto's gaat plaatsen.... Denk dat ik dat antwoord nu al weet haha.

Daarna ben ik mijn koffer alvast een eind in gaan pakken want het originele plan was om Labor Day (maandag dus) zowat de hele dag pleitte te zijn en dinsdag vertrok ik alweer vroeg richting Oakland Airport dus het leek me wel handig om alvast in te pakken.

Dat duurt dan altijd weer langer dan je zelf gedacht had en uiteindelijk was het toch nog best laat voordat ik in mijn mandje lag. Netjes de wekker gezet want we zouden om 10.00 uur weg gaan en dan kan ik het niet maken niet klaar te zijn.

Diana was trouwens al eerder op mijn kamer geweest om te checken of ik "ok" was; er was blijkbaar een kleine aardbeving geweest (nog geen 3 op de schaal van RIchter) en zij was zich rotgeschrokken maar ik had niks gehoord of gezien ;-)

Was ook pas om 2.30 uur naar bed gegaan trouwens en ik sliep daar enorm goed dus nee, niks van meegekregen haha, vond het wel grappig.

Tuurlijk werd het geen 10.00 uur maar 11.15 uur omdat de plannen weer eens gewijzigd waren. Ja, we gingen wel naar die mooie vineyard maar nee, we gingen niet naar Sophia want haar man had een meeting thuis. Zij zou ons ontmoeten halverwege bij die vineyard en samen met ons lunchen.

Ook heel leuk natuurlijk al had ik niet gedacht dat die vineyard zo gaaf zou zijn! Heb daarvan al een paar foto's op Facebook geplaatst maar zal eens kijken of ik ze hier ook nog kan uploaden, niet iedereen heeft Facebook immers.

Die lunch was helemaal leuk want Sophia is gewoon helemaal leuk. Ik was blij dat zij erbij was want Graham en Diana hadden weer hun gewoonlijke "struggels": Graham zat te mekkeren dat van alles in de weg zat: Diana's tas, Diana's, glas, Diana's been en dat ging weer even zo door tot Diana ergens anders aan onze tafel ging zitten. Kan ik me eerlijk gezegd wel iets bij voorstellen!

Maar na een tijdje kwam Sophia er gezellig bij, die had nogal wat oponthoud gehad onderweg. Ten 1e was het megadruk op de weg vanwege Labor Day en ten 2e was er een ongeluk gebeurd.

We hebben simpel maar lekker gegeten en tijdens die lunch vroeg Sophia: "so where have you guys taken her to?" Nou, die vraag was natuurlijk snel beantwoord omdat ze me eigenlijk niet zo heel veel hebben laten zien ;-) Sophia is blijkbaar heel anders maar goed, die is ook nog een stuk jonger natuurlijk en bovendien zijn D&G nu eenmaal geen mensen die er veel op uit gaan. Diana gaat alleen iedere dag naar de winkels maar daar blijft het dan ook wel zo'n beetje bij....

Na de lunch zijn we door die gave tuinen gaan lopen. Blijkt dat er een aantal artiesten een stukkie tuin ter beschikking gekregen hebben en daar hun "ding" mee gedaan hebben. Heel afwisselend en heel apart om te zien! Kan nu niet alle foto's uploaden maar dat komt nog! Dan krijgen jullie een klein beetje een indruk van hoe het er daar uit zag.

Sophia vond dat ze een paar foto's van mij moest maken want: "that's what you wanna get, pictures with yourself in it!".... Uh....dat klopt wel maar ik ga echt niet iedere keer vragen of iemand een foto wil maken. Zij deed dat echter uit zichzelf, had leuke ideekes daarover en er zijn kei leuke foto's uit voortgekomen!

Maandagavond zijn ook Veronica en Octavio nog even langsgekomen om "adios" te zeggen, dat is de Mexicaanse vriendin van Diana met haar man. Leuke mensen die twee en ook de aardbeving van die ochtend kwam tersprake. Veronica liet ons foto's zien van de heftige aardbeving die ze daar vorig jaar augustus gehad hadden, dat was niet mis! Het hele huis lag vol met zooi, alles was van de muur/uit de kasten gevallen, tv's/glaswerk etc kapot en ook in de garage was alles van de muur gekomen. Dat was dan wel weer erg creapy om voor te stellen ;-((

Die avond uiteraard verder geen gekke dingen meer gedaan want ik zou de volgende ochtend om even voor 9 uur door Graham weggebracht worden naar de bus die me naar Oakland Airport zou brengen. Dan zou ik daar wel zo'n 4 uur te vroeg aankomen maar de enige andere optie was een bus die nog geen 2 uur voor vertrek zou aankomen. Als het verkeer tegen zou zitten zou ik enorm moeten haasten en daar had ik geen zin an.

Bovendien was het ook wel een prettige gedachte om even wat "me" time te hebben zonder D&G om me heen....

Dus netjes op tijd weggebracht naar het Evans "depot" waar Graham zoals gezegd netjes zijn excuses aangeboden heeft "for the other night". Hij eindigde met: "it's been a pleasure to have you around like always"..... Tja, dan kan je niet anders dan de excuses aanvaarden, toch?

Bij het depot stonden weer een aantal van mijn droomauto's en dus kon ik het niet nalaten om ook daar toch nog efkes een fotooke van te maken. Die volgen ook nog want het begint weer laat te worden en ik ga lekker mijn mandje opzoeken als dit verhaal klaar is ;-)

Maar zo ver is het nog niet, eerst nog "efkes" de rest vertellen ;-)

Komt er een chauffeur naar buiten die vraagt oftie mij kan helpen. Nou nee, ik ben alleen wat fotookes aan het maken van die gave auto's.... Vertelt ie dat hij een tijdje geleden Scandinavische mensen vervoerd heeft die erg veel interesse hadden in diezelfde droomauto's van mij. 

Hij vertelde ook dat Evens die toen verkocht voor slechts 15.000 dollar, da's een schijntje voor dit soort gave auto's! Die Scandinavische gast had zoiets van: als ik zo'n auto koop en laat vervoeren kan ik er nog steeds behoorlijk wat winst op maken in Europa dus die zag zo'n deal wel zitten. Ik ook wel maar niet om die auto naar hier te laten verschepen; ik wil die dan gewoon hier kunnen rijden ;-)))

Anyways, mijn buske vertrok netjes op tijd en ik was blij dat ik die vroegere bus gepakt had; het verkeer was "hell"! Nu hoefde ik me tenminste niet druk te maken of ik op tijd op het vliegveld zou zijn, ik had immers zeeen van tijd! 

Dus ging ik ook met een goed gevoel door de security en uiteraard werd ik ook hier weer extra gecontroleerd. Ik weet niet wat ik deze reis voor een "vibe" heb maar blijkbaar niet zo'n hele goede....  Deze keer moesten ze m'n achterste broekzakken "bevoelen" en kreeg ik te horen: "I need to swipe your hands"..... Blijkbaar dachten ze weer dat ik iets met explosieven gedaan had, very weird! Maar het is dan altijd wel erg prettig precies te weten wat je gedaan hebt en dat je niks te vrezen hebt, dan sta je gewoon lekker op je gemakkie alles eens te bekijken en hebbie er weer een nieuwe ervaring bij. Althans, zo deed ik het ;-)

Had gedacht dat ik op het vliegveld rustig kon internetten met de Kindle van Donna dus ik zag het al helemaal voor me: effe wat fatsoenlijks eten omdat het een lange dag zou zijn, bakkie erbij en internetten maar! Helaas ging die vlieger niet op want de Kindle maakte geen contact met internet, shoot! 

Toen maar uitgevogeld dat die Kindle ook een kaartspelleke had en dat heb ik toen maar een tijdje zitten spelen. Eigenlijk ook best wel grappig en boy, wat genoot ik van de rust om me heen! 

Dat klinkt natuurlijk erg gek: rust om me heen terwijl ik op een vliegveld zit maar ik doel natuurlijk op D&G die er niet waren om me horendol te maken ;-)

Mijn vlucht naar Phoenix vertrok netjes op tijd om 4pm en zou zo'n 2 uurtjes duren. Dat klopte ook precies en ik had nog een klein halfuurtje om even rond te kijken daar. Wat me meteen deed beslissen dat ik zeker nog een keer naar Arizona wil dus dat staat in het rijtje op my "wish list".

Ook de vlucht in Phoenix vertrok op tijd en hoewel ik gehoopt had op een van beide vluchten langs een lekker ding te mogen zitten kwam daar niet echt veel van terecht, integendeel zelfs! Dus maar weer terug naar mijn kaartspelleke met mijn eigen muziek in m'n oren...

In Denver aangekomen zou mijn bus oorspronkelijk om 10.20 vertrekken richting Westminster waar Donna en/of Steve me bij de bushalte op zou komen halen. Vanaf daar is het nog geen 5 minuutekes rijden naar hun huis, prima geregeld!

Maar ik moest nog wel "even" mijn koffer ophalen natuurlijk en zodra ik die had zien dat ik naar "level 5, Island 5" kwam. Omdat ik dat nog nooit gedaan had wist ik niet precies waar ik moest zijn en dus had ik zoiets van: laat die koffer maar snel komen dan heb ik nog even tijd om rond te kijken. 

Normaliter duurt het best lang voordat de koffers komen maar deze keer heb ik getimed; binnen 9 minuten zag ik mijn koffer al, impressive! Dus ikke hupsakee naar buiten want inmiddels had ik al "gespot" dat ik op dat moment al op "level 5" was. Wel zo handig, nu hoefde ik "slechts" nog maar "Island 5" te vinden....

Gelukkig was ook dat zo gevonden en stond ik netjes om 10.10 klaar om met de bus mee te gaan. Die uiteindelijk pas om 10.41 zou vertrekken, schema was veranderd....;-(

Op zulke momenten is het dan toch bijzonder handig dat ik zo'n simpel gsmmeke heb aangeschaft; nu kon ik tenminste Donna bellen dat het wat later zou worden en zij en/of Steve niet lang bij de bushalte hoefde te wachten. 

Uiteindelijk heeft Steve me opgehaald en hebben we met z'n driekes nog effe gezellie zitten kletsen, voornamelijk over Diana en Graham. Donna gaf eerlijk toe dat zij het niet langer dan een paar uur met hen uit zou houden, dat vond ik dan wel weer funny om te horen. 

Na ons gezellig bijkletsmomentje zijn we naar bed gegaan en voelde het zo'n beetje alsof ik thuis kwam toen ik naar het appartementje in de kelder ging. Met dat geweldig grote en hoge Amerikaanse bed haha!

Heb eerst nog efkes mijn koffer uitgepakt en ben toen lekker gaan slapen om vanochtend toch weer lekker op tijd wakker te zijn. 

Donna en ik zijn wat boodschapkes gaan doen en ik zou vandaag even bij Sheila langsgaan op de PD. Ik zou haar even toedeledokie zeggen want haar zou ik niet meer zien voordat ik naar huis vertrek. 

Nu had ik me al voorgenomen om iets kleins mee te nemen voor iedereen die me zo warm welkom geheten had toen ik mijn tour en ride along had. Ook had ik een bedank "ietsje" gemaakt met daarop een foto van mij, Sheila en Deek die op die dag gemaakt was. Zodoende konden de desbetreffende mensen zien van wie dat bedankje afkwam, leek me wel handig. 

Het bedankje bestond uit een mand vol chocola en candy, het zijn allemaal nogal snoeperds ook al zouden ze dat zo nooit toegeven ;-)  Maar ja, als je op een ride along mee gaat en een klein beetje observeert leer je al snel. Bovendien; Deek had tijdens onze ride along heel wat M&M's, chips en Cheezit's achter zijn kiezen gestopt dus ik had wel een beetje een idee gekregen ;-)

Dat bedankje staat nu als het goed is in de briefingroom zodat iedereen iets kan mee nemen. Had gezorgd voor kleine pakjes die ze mee kunnen nemen naar hun patrolcar want losse candy schiet natuurlijk niet echt op. 

En net zoals tijdens de tour/ride along was het bezoekje deze keer ook weer erg gaaf. Sheila en ik hebben weer veel zitten vergelijken en ze blijven hier versteld staan van hoe het systeem in Nederland werkt.... Maar dat versteld staan bedoel ik dan niet positief ;-(

Ondertussen was ook de "commanding chief" binnengekomen en Sheila stelde me netjes aan hem voor en zei dat ik deskofficer in Nederland was. Tuurlijk kwam die alleraardigste gast even kletsen en werd er ook al snel wat vergeleken. In het kort komt het erop neer dat wij als Service & Intakemedewerkers veel taken verrichten die hier door de Officers verricht worden. Dus eigenlijk ben ik hier al een halve cop, wie weet komt dat ooit nog wel eens van pas, you never know immers!

Ook werden er een aantal niet zo'n mooie "casussen" besproken waar zij de laatste tijd mee gedeald hebben en kwam ook het nieuwe drugsbeleid van Colorado tersprake. Allemaal met de "commanding chief", ik voelde me zeer vereerd!

Uiteindelijk was het weer tijd om op te stappen want ik zou met Donna en Steve naar Susan en John gaan die avond. We waren uitgenodigd om daar te komen eten en dat vond ik enorm tof; met Susan ben ik destijds naar Dr. Phil geweest en daar denk ik nog regelmatig aan terug. 

Dus ik zei tegen Sheila; wil je heel even een kaartje op je computer oproepen zodat ik een beetje weet hoe ik terug moet lopen. Dat deed ze maar van lopen kwam niks in, ze zou wel een Officer vragen om mij een lift te geven. Uh.... maar ik vind het helemaal niet erg om te lopen hoor!

Nope, komt niks van in zei nu ook de "commanding chief": "I'm gonna find an Officer to give you a lift!" En dus ging die hoge pief zelf hoogstpersoonlijk een van zijn "mannen" vragen om mij een lift te geven, het moet echt niet gekker worden hoor!

Ondertussen had ik aan Sheila gevraagd of zij aan Deek wilde vragen mij even te bellen. Toni en ik wilden immers samen nog een keer naar de PD; zij om "hi" te zeggen en ik om 'bye" te zeggen ;-)  Aangezien Toni en ik zelf ook heel wat bij te kletsen hebben maar zij tegenwoordig niet meer zo dichtbij woont wilden we dat combineren. Eigenlijk komende zondag en daar had ik Deek over gemaild maar ik had nog geen antwoord gekregen. 

Omdat ik wist dat woensdag zijn laatste dag van de week zou zijn had ik zoiets van: dan moeten we dat vandaag wel efkes bespreken natuurlijk. Hij was waarschijnlijk met Labor Day vrij geweest dus had niet eerder kunnen reageren. 

Maar ik was "even" vergeten dat er een shift change geweest was en dat Deek nu andere diensten draaide. Dat had Sheila mij voor de trip wel gezegd, dat en de verplichte training van vandaag waren immers ook de reden dat mijn ride along verzet moest worden. 

Ik had gedacht dat het alleen ging om dagen die hij anders zou moeten gaan werken maar ook zijn tijden waren veranderd. Dus ook nu zou er weer een change of plans komen aangezien Deek nu van woensdag t/m zaterdag werkt en niet van zondag t/m woensdag dus hij is komende zondag niet eens in dienst! 

Sheila had alles netjes opgeschreven en zou hem vragen mij te bellen waarna ik met mijn "lift" naar de patrolcar liep. 

En wie liepen we ondertussen tegen het vege lijf????

Yep, precies.....Deek!

Die keek erg verbaasd toen hij mij zag lopen en vroeg: "whatyadoin?" Met zijn Schotse accent uiteraard dus dat klonk wel weer funny.

Anyways, dat was wel weer ff leuk en eigenlijk had ik hem moeten plagen en moeten antwoorden: "well, I just signed up" maar dat deed ik maar niet. 

Er stonden een aantal collega's van hem achter mij toen ik even bij hem was gaan staan om te overleggen over wanneer Toni en ik het beste langs konden komen. Hij voelde zich blijkbaar niet echt op z'n gemak, waarom weet ik niet maar hij bleef iedere keer langs mij heen naar zijn collega's kijken.... Heb zo'n vermoeden dat ze hem weer eens voor de gek stonden te houden ;-)

Anyways, ik vroeg hem of hij mijn mail gehad had waarop hij antwoordde dat hij net teruggemaild had. Yeah, nice but I haven't read that yet, I was here you know ;-)

Dus maar even gevraagd of het uitkwam als Toni en ik morgen of vrijdag even met hem kwamen kletsen en dat was prima. Ok, maar welke dag komt jou dan het beste uit? "Don't matter, I'm here from 4pm to 2am to take your pick" ;-)

Righto, have a good shift and see ya grapjas!

Toen werd ik netjes door die andere gast naar huis gebracht en ook die vroeg me hoe het was om voor de Nederlandse organisatie te werken. Ze zijn daar allemaal erg benieuwd naar zo blijkt. 

Ik zei dat hij dat maar aan Sheila en Deek moest vragen; die waren inmiddels helemaal op de hoogte van alle verschillen maar ik heb toch even een paar belangrijke en megaverschillen opgenoemd. Daar viel ook zijn mond van open ;-)))

Toen ik zei dat ik bij ons voor de gein gezegd had dat ze me maar moesten overplaatsen naar Amerika vroeg hij of ik serieus in Amerika wilde werken. Toen ik daar bevestigend op antwoordde vroeg hij of ik al bij alle aangrenzende districten geinformeerd had of ze op dat moment vacatures hadden. 

Nou nee, voordat ik hier uberhaupt bij de politie zou kunnen werken moet ik zien dat ik een Greencard heb en bovenal een Citizenschip hebben. Dat weet ik dan inmiddels wel maar dat was hij efkes vergeten haha. Dus ik zei tegen hem: "if you know a way to get over here just let me know" ;-)

Was wel weer een gezellig ritje maar niet van lange duur want met de auto is het nog geen 10 minuten rijden dus ik was zo thuis. Hij had het netjes aangemeld want dat is hier heel belangrijk als ze een vrouw "vervoeren" i.v.m. de eventuele aantijgingen die gemaakt worden. Sjee, daar had ik dan weer niet bij stil gestaan...

Ik zei tegen hem dat het wel grappig was dat hij me hier afgezet had; iedereen in de straat zou nu zoiets hebben van: wat is daar nu weer aan de hand haha. 

Donna vond dat ook wel grappig trouwens, die had zoiets van; ben jij nu met een patrolcar thuisgebracht? 

Uh....yep! Ik mocht niet naar huis lopen dus tja....

Nu had Donna me een gps meegegeven, een tijdschema van de bus, gratis buskaartjes EN zou ik haar ook nog mogen bellen als ik graag opgehaald wou worden, wat een service huh?! Ondanks alles vond zij het toch erg funny dat ik ook nu weer in de patrolcar "vervoerd" was ;-)

Niet veel later zijn we naar Susan en John gegaan wat zoals altijd weer erg gezellig was. Dat zijn ook zulke toffe mensen en ook hunnie had ik natuurlijk lang niet gezien dus ja, echt top avondje!

Weet niet of ik daar foto's van kan uploaden trouwens want ik heb vanmiddag van Donna een nieuwe camera gekregen! Mijn digitale camera zoomt niet meer in, dat deed ie al niet meer toen ik hier aankwam de 22e. Ik dacht in 1e instantie dat t ding bevroren was in het vliegtuig maar ik kreeg de zoom gewoon echt niet meer aan de praat. 

Omdat ik die camera z'n 3 jaar geleden hier bij Best Buy gekocht had, had ik zoiets van; dan ga ik hier gewoon even terug naar die winkel en vraag of het simpel is om dat te laten maken. Ik vreesde natuurlijk al het ergste en dat was dat de reparatie veel duurder zou zijn dan een nieuwe camera en precies zo was het geval, bummer! 

Want een nieuwe camera zat natuurlijk helemaal niet in de planning ook al zijn ze hier leuk geprijsd! 

Maar nu hebben ze hier zoiets altijd "open boxes" blijkbaar, dat zijn items die teruggestuurd zijn door klanten omdat het artikel ze niet bevalt. En zodra de box geopend is kunnen ze die items hier niet meer als nieuw verkopen dus krijgen ze een meer interessante prijs.....

Dat wist ik natuurlijk niet maar Donna wel en ik had geluk; de laatste van de 5 kasten, daar stond een open box Sony digitaal cameraatje in. Niks bijzonders en gewoon simpel maar wel meer megapixtels als mijn camera nu heeft en een heel stuk kleiner dus handiger.

Mocht nu voor 88 dollar weg zei t menneke.....

Toen kwam "handelsvrouwke" Donna om de hoek en vroeg of er niet nog meer van de prijs afkon. Tenslotte had ik 3 jaar geleden daar ook mijn huidige camera gekocht die nu al niet meer goed werkte en bovendien kwam ik uit Holland (die zin doet het trouwens altijd haha)

Maar nee, menneke zei dat hij er niks meer af kon doen en had ik een lastige beslissing te maken. Op zich is dat natuurlijk niet duur maar ja, het was wel een uitgave waarmee ik geen rekening gehouden had natuurlijk....

Donna liet zich echter niet zo maar omver "l*llen en vroeg naar de manager! 

Sjee, dat gaat hier toch echt wel heel anders dan bij ons hoor!

Zo gezegd zo gedaan, menneke was daar trouwens ook helemaal niet kwaad over wat ik in 1e instantie wel gedacht had want je gaat toch immers een stapje verder. Maar hij mag dat soort beslissingen niet nemen en dus is het blijkbaar heel normaal dat je er dan een manager bij roept. 

Manager kwam, Donna vroeg, manager keek in de computer en zei: Yep, I can lower the price to 70 dollar. Wow, da's toch niet te geloven hoe dat gaat?

Donna probeerde het toch nog 1 keer ook bij deze manager maar helaas, voor minder dan voor 70 dollar konden ze deze camera niet meegeven. 

Toen heb ik de knoop maar doorgehakt en gezegd dat ik de camera zou nemen, het is natuurlijk erg weinig geld immers. Toen zei Donna opeens: I'll pay for your camera! Dus ik keek Donna erg verbaasd aan (denk dat mijn gezicht vergelijkbaar was met dat van Deek deze middag!) omdat ik niet wist wat ik hoorde! Hoe zo ga jij mijn camera betalen dan? Voorschieten is 1 maar betalen en niet terugbetalen?

Nu heb ik concertkaartjes gekocht voor Tim McGraw en ik was even vergeten dat ze me die niet niet terugbetaald had. Echter, zij heeft kaartjes gekocht voor Saturday Night Fever (film of play, dat weet ik niet maar maakt me eigenlijk ook niks uit, tis gewoon helemaal leuk!) en mijn kaartje had ik nog niet betaald.... 

Donna bleef bij haar besluit want zij had absoluut minder voor haar kaartjes betaald dan ik voor Tim dus dat zat allemaal wel goed....

Terwijl ik dit zit te typen heb ik weer zoiets van: wow!!

Anyways, om een lang verhaal kort te maken: er volgen dus nog meer foto's als ik uitgevogeld heb hoe ik ze kan transporteren richting laptop ;-)

Maar ik heb dus nog een heel druk program:

morgenavond the one and only Tim McGraw, kan het nog steeds niet geloven!

vrijdag overdag Prairie Doggies, lunch met Donna en 's-avonds Saturday Night Fever

Zaterdag komt Toni me al rond 10.30 halen, gaan we koffie drinken/brunchen or what ever en rond 4pm naar de PD naar Deek. Kei gaaf om met haar zowat de hele dag door te brengen en ook daar verheug ik me enorm op!

Zondag is de laatste dag en dan gaan we naar Rocky Mountain Park. Dat stond eigenlijk voor zaterdag op het program maar doordat Deek z'n diensten veranderd zijn is dit ook veranderd. En volgens Donna komt dat eigenlijk wel goed uit want komende zaterdag moet Steve waarschijnlijk aan een van zijn huurhuizen werken en zou hij niet mee kunnen. Als we zondag gaan kan hij waarschijnlijk wel gezellie mee so all is good en even better!

Betekent wel dat ik morgen maar vast ga beginnen met het inpakken van veel van mijn spullen want volgens mij heb ik daar verder weinig tijd voor haha. Helemaal niet erg natuurlijk, de komende dagen gaan gewoon helemaal gaaf worden en ik ga genieten van elke minuut, dat weet ik zeker! Gaan weer bijzondere memories worden......

En nu is het alweer zo maar 2am dus ik ga snel m'n mandje opzoeken, ben een beetje moe geloof ik;-)

Later!