Tis alweer een tijdje geleden maar ja, fulltime werken neemt veel vrije tijd in beslag ;-)

Donderdagochtend heb ik iets langer geslapen en zijn we daarna gaan shoppen. Shoppen met Donna houdt meestal in dat we dan naar Thriftstores gaan waar je uiteraard voor heel weinig soms hele leuke dingen kunt aanschaffen! Zo heb ik daar 2 spijkerbroeken gekocht voor nog geen 10 euro samen en originele Skechers Shape Up schoenen voor nog geen 4 euro, dat zijn leuke dingen voor de mensen haha.

Ook zijn we nog even bij Walmart binnengelopen, dat is een van mijn favoriete Amerikaanse winkels. Daar heb ik een ontzettend gaaf paarden T-shirt gekocht voor nog geen 10 euro, erg blij mee!

Na ons geshop waar Donna uiteraard ook weer wat Princess dresses aangeschaft had voor Miss Ava heeft ze me afgezet bij Westminster PD waar ik een afspraak had met Sheila. Dat is de aardige dame die tegenwoordig mijn ride alongs met Deek regelt.

Uiteraard was het weer heel tof om terug te zijn op de PD, die gasten zijn allemaal zo ontzettend aardig! Iedereen wil kennis maken zodra ze horen dat ik uit Nederland kom en Sheila stelt me aan alle voorbijgangers voor ;-). Tuurlijk had ik weer een kleinigheidje voor Mina Bakgraag meegenomen en ze was ontzettend blij met haar nieuwe, echt Hollandse keukenattributen. Ik zeg: txs to Xenos haha!

Na een gezellige tijd op de PD ben ik op mun gemakkie teruggewandeld en ik had vooraf een leuke route uitgestippeld. Lekker pionieren terwijl ik ondertussen geniet van dat overheerlijk zonnige weer en tegelijkertijd goed bezig ben qua lichaamsbeweging: loved it!

Het laatste stukkie liep ik langs Federal Boulevard, een redelijk grote weg die vlak achter Donna’s huis loopt. Toen ik daar op een wat rustiger stuk liep zag ik een stuk voor mij een jongeman onder een boom staan en het leek alsof hij een shaggie aan het draaien was. Hij stond met zijn rug naar het verkeer en leek naar de tuinen te kijken van de huizen aldaar. Toen ik hem net voorbij gelopen was hoorde ik hem ineens naar de weg vragen. Beetje vreemd dus mijn antennes stonden meteen op “alert”. Heb hem geantwoord dat ik hem niet kon helpen omdat ik niet uit de omgeving kwam en ben weer doorgelopen.

Omdat ik het allemaal nogal vreemd vond keek ik regelmatig over mijn schouder maar zag die gast niet meer. Totdat ik een heel stuk verder bij een stoplicht stond en moest wachten voor rood licht. Toen ik me toen ineens omdraaide liep hij een stukje achter mij en leek nogal te schrikken toen ik hem recht in zijn ogen keek. Meteen op datzelfde moment maakte hij een haakse beweging naar rechts en stak die straat over.

Hmmmm….. toch een goed voorgevoel gehad blijkbaar want dat dit niet klopte hoef ik niemand uit te leggen neem ik aan. Denk dat ik net op tijd omgekeken heb en toen ik dit verhaal later aan Deek vertelde dacht hij precies hetzelfde. Ik zei toen nog tegen hem dat ik nu zoveel minder “black and whites” rond zag rijden (patrol cars) en dat me dat een beetje tegenviel. Toen vertelde Deek dat ze tegenwoordig veel meer gebruik maken van “unmarked patrol cars” welke niet meer zo herkenbaar zijn dan voorheen. “So we are always around” is wat hij zei en ik moet bekennen dat ik later in mijn vakantie inderdaad veel meer politie gezien heb ;-)

Anyways, toen ik mijn weg vervolgde ben ik die gast in de gaten blijven houden, ook aan de overkant van de weg maar gelukkig zag ik hem niet meer. Denk dat hij zoiets had van: dit gaat m niet worden. Moet bekennen dat dit helaas een kleurling was en ik mezelf erop betrapte dat de gedachte door mijn hoofd ging waardoor dat het vooroordeel helaas toch bevestigd werd…. Daar was ik niet zo blij mee maar goed, ik kon daar niks aan veranderen.

Toen ik thuiskwam gingen Donna en Steve bijna weg; die gingen weer lekker pokeren bij Buckin Harleys maar ik had daar geen zin an dus ben ik lekker thuisgebleven. Beetje met Sasha gespeeld en gegeten en net toen ik Heartland wilde gaan kijken kwamen Donna en Steve weer thuis. Donna heeft zich uiteraard meteen bij mij op de bank gevoegd en Steve naar beneden verbannen om tv te kijken ;-))

Op vrijdag heb ik weer een beetje uitgeslapen wat inhoudt dat ik rond 9 uur wakker werd ;-) Rustig aan eerst mijn mails bekeken voordat ik naar boven ging. Dat vond Sasha ook niet echt erg, die was wel blij met wat gezelschap haha.

Toen ik bovenkwam hoorde ik van Donna dat Susan graag zou gaan lunchen met ons en zij zou dan Meckenzie meenemen. Dat is haar kleindochter die ze voor een aantal weken op sleeptouw had en die nogal wat aandacht vraagt…. We zijn naar de favo tent van Donna en mijzelf gegaan: Sweet Tomatoe waar je voor 10 dollar overheerlijk onbeperkt van alles en nog wat kunt eten. Dat gaat van zelf samengestelde salades tot en met overheerlijke toetjes met daar tussenin o.a. lekkere soepen, pizza’s en pasta’s ;-) Daarbij is dan uiteraard ook onbeperkte drank inbegrepen, ze zijn in Amerika nu eenmaal van de gratis refills!

Met Susan is het altijd gezellig en hoef je zelf niet zo heel veel te zeggen haha. Die maakt heel wat mee met haar (klein)kids en deelt die info graag met anderen dus het was een toffe lunch ;-)

Nadat we lekker geluncht hadden zijn Donna en ik weer naar een Thriftstore gegaan, dat blijkt toch echt een soort van verslaving van haar te zijn. Niet erg natuurlijk, het kan erger wat verslavingen betreft. Omdat het weer zo’n lekker weer was hadden we zoals gewoonlijk onze ramen open. Donna’s auto is zwaar aan vervanging toe en je hebt de keuze: of rijden met de ramen open, of stilstaan met de airco aan. Rijden met de airco aan gaat m niet worden, vindt dat oude beestje niet leuk meer haha.

Nu weet ik wel dat er daar overal sproeiers in het gras verborgen zitten. Automatische sproeiers zijn dat die je overdag ook vaak aan ziet gaan. Zo nu ook weer en meestal staan die zo gericht dat ze alleen het gras besproeien en niet de auto’s. Ik zeg dus: meestal!!! Want al snel kwam erachter dat dit nu een keer niet zo het geval was toen ik ineens een fikse straal water over me heen kreeg terwijl ik in de auto zat! Wow, die had ik dus letterlijk even niet zien aankomen!

Donna lag in een deuk en kwam niet meer bij terwijl ik zo’n beetje zeiknat zat te wezen ;-). Natuurlijk niet erg met dat weer, het was daar standaard zo’n beetje tegen de 40 graden dus wat afkoeling was wel lekkah. Maar die straal had natuurlijk meer geraakt dan alleen mij en dus was een gedeelte van haar auto ook nat. Dat vond ik dan weer minder maar Donna maakte het allemaal niks uit, die is nogal makkelijk wat dat betreft: “don’t worry, it’s just water and it’ll dry”. Zo zit ik zelf ook in elkaar maar ik ken mensen (en nee, ik noem geen namen haha) die net even anders gereageerd zouden hebben ;-)

Na dit “avontuur” en de Thriftstore zijn we naar huis gegaan waar we ons snel omgekleed hebben omdat we naar Buckin Harleys zouden gaan. Daar zou namelijk live muziek zijn van een goede countryband en zou er ook linedance zijn. Ik was natuurlijk erg enthousiast en zag dat wel zitten, al had ik wel zoiets van: uhm….. in die bar??

Steve had al gezegd dat hij niet mee zou gaan dus het werd a girl’s night out, gezellie!

Uiteraard waren we veel te vroeg en was er nog niet veel te doen maar daar zou volgens de dame die ons uitgenodigd was snel verandering in komen. Helaas was dat niet het geval en is het die avond erg rustig gebleven. De band Swerve was op zich wel ok maar ze kregen de mensen totaal niet mee ondanks dat de zanger de zaal in liep en zijn uiterste best deed. Donna en ik hebben echter toch wel genoten van die muziek uiteraard, live country muziek is nooit verkeerd!

Omdat de sfeer er totaal niet in kwam zijn we rond 23.00 uur gegaan en reed Donna naar een andere bar. Daar vroegen ze naar onze ID’s en die had ik helaas niet bij me dus we kwamen er niet in, tough luck ;-). Geloof niet dat we dat heel erg vonden want eigenlijk waren we allebei toch ook wel best moe en zijn we vervolgens gewoon lekker naar huis gegaan. Donna was “beat” dus die is meteen aan slapen, ik heb nog effe lekker een aflevering van Heartland gekeken ;-)

En toen was het zaterdag……. De dag van DE ride along met my dear friend Deek whoo hoo!

Ik begon die dag al behoorlijk wat te merken van de problemen met de slaapbeugel en ik hoopte dat ik die nacht goed wakker zou kunnen blijven; Deek draait immers het liefst graves en had nu ook weer ingeschreven op de graves die om 21.00 begon tot zo’n beetje 07.00. Daarnaast had ik nog flink last van mijn kaak maar goed, no matter what, ik zou (hopelijk) een spannende nacht tegemoet gaan!

Overdag zijn we even naar de 2 fijne winkels Sprouts en Target gegaan en heb ik me beziggehouden met het zoeken naar een vlucht van Denver naar Orlando.

En nu komt het……...

Halverwege de dag belde out of the blue “good old” Stan the man ineens op, ik was enorm verbaasd!!!

De mensen die dat verhaal van een paar jaar geleden nog kennen zullen zich ongetwijfeld mijn verbazing voor kunnen stellen. Nu had ik zelf echter al bedacht dat ik dat contact wellicht wat zou kunnen herstellen en wel om de volgende reden: Stan kent heel veel mensen, o.a. ook bij Homeland Security en wie weet komt een van die contacten ooit wel eens van pas. Je weet immers nooit hoe een balletje kan gaan rollen…..

En ja, ik weet dat ik destijds heel hard geroepen heb dat hij in mijn putje kan zakken maar inmiddels dacht ik dat ik daarmee wel eens mijn eigen ruiten zou kunnen ingooien. Ik bedoel; dat klinkt een beetje alsof ik dan misbruik van hem zou maken maar ik noem dat liever gebruik, misbruik klinkt zo negatief haha.

Dus heb ik Stan gewoon te woord gestaan en hij wilde mij enorm graag weer een keer zien om bij te kletsen. Dat zou dan eind van die volgende week zijn; hij zou donderdag weer naar Denver vliegen en dan zou hij weer terugbellen. Helemaal prima, ik hoor het wel maar ben gezien de ervaringen in het verleden wel een gewaarschuwd mens ;-)))

En zo kwam het tijdstip van de ride along steeds dichterbij, very cool!

Donna heeft me een lift gegeven naar de PD waar ik even op Deek wachtte. Ik zou bij de briefing aanwezig zijn maar toen ik langer mocht wachten wist ik al dat dat “feest” niet door zou gaan. Was ongetwijfeld een goede verklaring voor want Deek zou dat niet zonder reden doen.

Die reden werd me later duidelijk toen Deek me kwam halen: er bleek een waarschuwing rondgegaan te zijn die te maken had met de film “Purge”. Blijkbaar is er in die film een hele nacht geen politie aanwezig omdat iedereen tegelijkertijd vrij gekregen heeft en hebben de criminelen vrij spel. Daarnaast schijnen er ook aanslagen gepleegd te worden op agenten, althans, in de film. En onze Deek zou onze Deek niet zijn als hij daar niet met humor mee om zou gaan:

Ik teken meestal een formulier om ervoor te zorgen dat ik de PD niet kan aanklagen mocht er iets gebeuren en soms vul ik alleen de gegevens in en is het okay. Deze keer echter niet; hij vertelde me dat ik nu toch echt serieus moest tekenen want ze moesten zich indekken. “Just in case you get shot tonight”….. Yeah right, grapjas ;-)))

We liepen zoals vanouds naar de patrol car en ook daar waren dat soort opmerkingen niet van de lucht: “yeah, let’s hope you don’t get shot tonight”, met een grote smile op zijn gezicht.

“oh, don’t worry, I won’t sue you” waarop we tegelijkertijd zeiden: “can’t sue cause I’ll/you’ll be dead” en dat was natuurlijk weer een hilarisch momentje ;-)

“but my family might sue, they won’t be dead” waarop hij weer zei “nope, can’t, that’s why I let you sign the form”……

Zo ging het natuurlijk nog een tijdje door, altijd gezellig met die dude en ondertussen werd alles gecheckt; sirene, alle lempkes etc. Gelukkig bleef de laptop het nu wel doen, dat is eerder wel eens anders geweest. Dat lag destijds volgens hem aan mij en dat verhaal blijft ieder jaar terugkomen, just gotta love this Scottish guy haha.

Deze keer had Deek geen “beat” maar was hij vliegende kip, moesten we heel Westminster doorkruisen en dat was veel groter dan ik dacht!

Omdat die shift rustig begon heeft Deek me alle grenzen van Westminster laten zien en merkte op dat er sinds vorig jaar heel wat bijgebouwd was dus het gebied waar zij moeten patrouilleren is veel groter geworden. Helaas kampen zij ook nog steeds met een personeelstekort dus is hun aanrijtijd in sommige (nieuwe) gebieden niet meer zo jofel als voorheen.

Tijdens deze “tour” (waarbij hij deze keer zelfs het gebied aanwees waar hij zelf woont en waarmee hij mij erg verraste omdat hij daar nooit ook maar iets over wilde vertellen) reden we deze keer ook de richting in waar Diana en Graham gewoond hebben. Een stukkie verder is een groot meer met een kampeergebied en blijkbaar hoort dat ook nog helemaal bij de Westminster PD. Daar lopen allerlei landweggetjes langs en deze keer zijn we via die landweggetjes rondom dat meer gereden, nice! Daar was ik met hem nog nooit geweest en zag er wel cool uit dus heb ik dat gebied op mijn to do list gezet voor een volgende keer ;-)

Daarnaast heeft hij mij een aantal nieuwe projecten laten zien die eigenlijk een hele community op zich vormen. Mensen die daar wonen hoeven eigenlijk hun gebied niet meer uit omdat alles daar te vinden is; woningen, winkels, kantoren en eigenlijk alle voorzieningen die je nodig hebt. Eigenlijk best wel cool en het zag er zeker niet verkeerd uit. Enige wat niet zo “mooi” aan die projecten schijnt te zijn is de prijs maar goed, ze zijn daar natuurlijk andere prijzen gewend. Nu het gebied zo gewild blijkt te zijn gaan de prijzen omhoog en tja…. Daar houdt niemand van!

Tijdens een serieus momentje zei hij wel dat er veel shootings geweest waren en dat ze daarom het zwarte rouwbandje om hun badge hadden. Ik vind dat een heel mooi gebaar en vind eigenlijk dat wij dat ook zouden moeten doen! Beetje respect voor de andere leden van de “familie”….. Maar ja, hier in dit kikkerlandje zien we onze collega’s niet echt als family maar echt als collega’s. Dat is echt een heel groot verschil, hoe fijn/leuk we het hier dan ook met collega’s kunnen hebben.

Wat heel verrassend voor mij was; deze keer was het Deek die honderduit praatte/vertelde over van alles en nog wat. Normaliter is hij niet zo spraakzaam maar blijkbaar was hij van mening dat ik wel te vertrouwen ben en geen gekke dingen doe….. Of dat verstandig van hem is weet ik niet ;-))

Zo vertelde (weer) hij dat hij graag hondengeleider wil worden en op het moment even niet meer met S.W.A.T. trainde. Dit laatste omdat het nu zomervakantie was en zijn zoons thuis waren. Hij brengt veel tijd door met zijn gezin, zeker nu zijn vrouw extra bezorgd is om hem vanwege alle schietpartijen in Amerika. Kan ik me ook wel voorstellen hoor, alleen is het erg lastig om een agent in hart en ziel te laten stoppen met zijn werk. Dat is precies wat Deek zei: I told her this is what I do and what I love to do….. Lastig lastig…..

Hij vertelde dat zijn oudste zoon op een highschool in Arvada zit en niet in Westminster, volgens hem is Arvada toch net even een iets betere buurt. En eerlijk is eerlijk: als ik vergelijk waar Donna en Steve in Westminster wonen met waar Diana en Graham woonde kan ik hem daar niet geheel ongelijk in geven.

Wat ik minder leuk vond om te horen was dat tijdens ons gesprek zijn heimwee naar zijn thuisland Schotland naar voren komt. Ik krijg het idee dat hij nu, nog meer dan ooit, echt verlangt naar het moment dat hij terug kan gaan want hij praat er erg veel over deze keer. Eigenlijk best sneu, lijkt me niet prettig om te blijven voor je vrouw/kids terwijl je hart ergens in verweggistan ligt. Denk dat zijn heimwee aangewakkerd is doordat hij pas terug is geweest vanwege het overlijden van zijn oom. Dan ziet hij zijn familie en thuisland natuurlijk weer en komen alle gevoelens weer naar boven. Hoop voor hem dat zijn vrouw tzt inderdaad met hem mee terug naar Schotland gaat zoals ze beloofd heeft, tenslotte is hij ook voor haar naar Amerika gekomen/gebleven…..

Omdat hij vertelde over zijn oom die overleden was, vertelde ik hem over het overlijden van ons moeke en wat dat met mij gedaan heeft/doet. Hij kon zich dat enorm goed voorstellen en was “very sorry for your loss…Always such sad things to happen….”.

“Tough” Deek leek deze avond heel wat van zijn persoonlijke gevoelens te (willen) delen en was duidelijk niet bang om zijn “zachtere” kant te laten zien…. Ik moet zeggen dat ik dat opgepakt heb als een compliment juist omdat hij normaliter niet zo “gevoelig” wil overkomen en zijn frontje op probeert te houden. Tuurlijk had ik altijd al wel in de gaten dat hij echt niet zo onverstoorbaar was als hij zich voor wilde doen maar toch….. Dit had ik niet verwacht.

Omdat we zo’n goed gesprek hadden waarin deze keer ook van hem uit persoonlijke dingen verteld werden vertelde ik hem ook over mijn “geweldige” exen Theo en Frankenstein. The short story anders hadden we nu nog in de patrol car gezeten ;-) Hij kende die verhalen uiteraard nog niet en was weer “very sorry for me”. Kon zich niet voorstellen dat ik me zo had laten inpakken…..Right, where did I hear that before ;-))

Ondertussen crosten we het hele gebied door en reden we ook door Donna’s straat, wel grappig cause feels like home. Het bleek (helaas) nog steeds erg rustig te zijn met meldingen dus kletsten we gezellig verder…..

Uiteraard kwam ook het altijd “interessante” onderwerp gezondheidszorg aan bod en hebben we daarnaast van alles vergeleken zoals allerlei belastingen; altijd interessant om de ontwikkelingen hier en daar te volgen!

Het lijkt nu alsof het allemaal er serieuze praat was allemaal maar uiteraard werd er ook gelachen, dat is ons wel toevertrouwd.

Want Deek heeft gewoon een hele funny way of saying things: zowat in iedere zin wordt “freaking of fucking” gebruikt en deze keer had hij een nieuw stopwoord: “you know”. Bovendien kan hij gewoon grappig vertellen, sommige mensen hebben die gave van nature en met zijn accent wordt het 6x zo funny ;-) En last but not least: wij houden er wel van om elkaar een beetje te plagen en dat gaat dan over en weer. Wat dat betreft zijn wij wel aan elkaar gewaagd ;-)

Uiteraard waren er wel een paar meldinkjes over de radio en reed Deek daar naar toe als backup. Niks spannends maar helaas wilde hij deze nacht toch graag dat ik in de car bleef tot hij zei dat het safe was, hij was zo ontzettend voorzichtig geworden! Volgens mij door die schietpartij van een paar jaar geleden waarbij hij zelf neergeschoten is en door alles wat er tegenwoordig in de wereld gebeurt….

Nieuwsgierig als ik ben probeerde ik dan de radio te volgen maar dat viel nog niet zo mee, iedereen praat zo snel en uiteraard gaat daar ook alles “in code”…

Ik probeerde Deek zijn stem te herkennen maar wow, die stemmen worden nog eens vervormd over the radio zeg! Zijn stem was totaal NIET herkenbaar en klonk veel en veel zwaarder dan zijn eigenlijke stem, very weird!

Toen hij terugkwam was het tijd voor a bathroom brake vond ik en makkelijk als Deek is was dat uiteraard totaal geen probleem; a 7-Eleven was zo gevonden ;-) Is dan wel grappig hoor; je stapt samen die tent binnen, gaat samen (maar toch apart) naar het toilet en gaat daarna samen koffie halen….. Kan me slechter gezelschap indenken haha!

Ik probeer altijd te betalen voor Deek zijn koffie maar meestal krijgt hij (en ik dus ook ;-)) zijn koffie voor niks. Deze keer wilde ze wel dat er betaald werd maar voordat ik kon betalen had Deek mijn koffie al betaald, what a gentleman!

We cruisden weer verder en Deek ging verder met zijn verhaal c.q. zijn vragen. Hij begon als eerste toch weer over het feit dat er veel schietpartijen geweest waren en dat er veel te weinig aandacht besteed werd aan de Law Enforcement victims daarvan. Hij heeft natuurlijk zelf ook een shooting meegemaakt en weet waar hij over praat. Daarnaast heeft hij voor deze carriere in het leger gezeten en heeft helaas al heel wat ellende gezien.

Hij had het over de inmiddels toch alom bekende PTSD (PTSS voor ons) en vond dat er aan legerslachtoffers veel meer aandacht besteed werd dan aan hem en zijn collega’s. Bovendien merkte hij op dat de agenten iedere dag en jaar in jaar uit aan veel ellende blootgesteld worden terwijl de meeste mensen in het leger daar maar voor een paar jaar dienen.

Toen hij dit zo zei keek ik hem aan en zag dat het hem echt wat deed…. Af en toe moet ik hem even aankijken om te zien of hij me voor de gek aan het houden is maar deze keer was hij bloedserieus. Dus ben ik daar ook bloedserieus op in gegaan en heb hem verteld dat binnen onze organisatie ook veel te vaak en vooral veel te lang aan de PTSS slachtoffers voorbij gegaan is. Hier wordt pas sinds kort echt aandacht aan besteed, althans, dat schrijven ze op onze Intranetsite. Of dat ook daadwerkelijk zo is waag ik te betwijfelen maar ik hoop het uiteraard wel!

Dat is eigenlijk best triest als je er over nadenkt want geloof mij maar dat er heel wat gezien/gehoord wordt tijdens alle diensten. Dat is hier aan de balie al het geval, laat staan op straat!

We hebben daar even serieus over gepraat en Deek scheen het erg prettig te vinden dat hij er met mij over kon praten. Iemand die weet wat er speelt, die weet wat ze meemaken, die weet hoe een politie organisatie werkt maar die niet rechtstreeks als collega werkzaam is en dus “veilig”.

Want het is natuurlijk erg lastig om over zoiets met je collega’s te praten; dat zijn allemaal van die “tough guys” die zich niet willen laten kennen. Bovendien delen politiemensen vaak niet graag, dat zei Toni op een later tijdstip ook al. Die kan het weten want die heeft jaren bij de Westminster PD gewerkt…

Terwijl we het over dit serieuze onderwerp hadden zagen we een ieniemienie konijntje op de weg zitten en als ik niet zelf achter het stuur zit word ik dan altijd zenuwachtig…. Want wat als het nu iemand is die daar niet op let en/of dat beestje aanrijdt?!?!?!?

Maar Deek zag het beessie wel en gelukkig was hij iemand die daar rekening mee houdt en dat ook maar heel normaal vindt! Dat was natuurlijk precies zoals ik het graag zie dus die pluspunten heeft hij weer verdiend haha!

Onderweg heb ik ook nog een vos gezien maar Deek zag die niet, soms moest hij natuurlijk ook wel een klein beetje op de weg letten ;-)

Na het PTSD onderwerp vroeg Deek uiteraard hoe het bij ons geregeld was en stelde hij meer vragen over de Nationale Politie. Hij wist nog van vorig jaar dat dit speelt en omdat ze daar in Scotland ook wel eens mee te maken hebben gehad was dat blijven hangen denk ik. Alhoewel…… hij wist nog opvallend veel van ons vorige gesprek en van de onderwerpen die we toen besproken hebben. Very impressive vond ik want dat was toch alweer een tijd geleden en hij praat natuurlijk in de tussentijd met veel meer mensen.

Uiteraard komt ook het altijd “interessante” onderwerp gezondheidszorg aan bod en we hebben daarnaast van alles vergeleken zoals allerlei belastingen, altijd interessant om de ontwikkelingen hier en daar te volgen!

Zelf zat hij nogal vol over Brexit maar helaas heb ik me daar helemaal niet mee bezig gehouden dus een serieus gesprek daarover konden we niet voeren. Maar ook nu merkte ik dat de situatie in zijn thuisland hem erg bezighield…..

Zoals jullie ongetwijfeld al in de gaten hebben is er heel wat afgekletst die nacht en dat kwam vooral omdat het gewoon bijzonder rustig was met meldingen. Helaas, want zoals volgens mij iedereen wel weet ben ik wel van de aktie!.

Hij gaf dat zelf ook al aan: “Saturday nights are usually not so busy, Monday/Tuesday nights are way more busy.” Well dude, last time you told me Saturday night was the best night to do a ride along, things must have changed!

Okay, next time you’ll have to gimme some advice about what night the best night is to do a ride along dude, and answer my email…..

“Yeah, about that….. I’m not so good at that but next time I will ;-)”

Righto, what else is new, I have noticed that Deek! Waarop hij me aankeek met een grote grijns op zijn gezicht, funny face!

We hebben het ook nog even over Toni gehad, she hooked me up met Deek destijds en dat heeft ze goed gedaan haha. Zij werkt nu niet meer bij de PD maar op een school en is samen met haar man het project “Lovin America” gestart. Ik vind dat een super gaaf project en voor wie nieuwsgierig is: Lovin America heeft een FB page en een eigen website so check it out ;-)

Vorige keer zijn Toni en ik zelf Deek op gaan zoeken op de PD om heel even bij te kletsen en had Toni hem haar visitekaartje gegeven. Deek had zo maar een kijkje genomen op hun website, voor mij redelijk onverwacht want dat had ik niet achter hem gezocht. Blijkbaar is de Schotse band tussen die 2 is toch sterker dan ik dacht ;-)

Toen vroeg Deek naar hoe ik Diana & Graham eigenlijk kende en vroeg hij toch weer naar de uitbarsting van Graham vorig jaar. Dat was hij blijkbaar ook nog niet vergeten, ik moet zeggen dat hij me enorm verbaasd heeft die nacht door alles zo onthouden te hebben, dat had ik dus zo niet verwacht….

Hij vond de uitbarsting van Graham, net zoals vorig jaar, belachelijk en respectloos. Hij zou zich enorm awkward gevoeld hebben en zei: “I would have packed my suitcases and would have left, no matter if someone was sleeping there, you know”. Haha, wastie weer met z’n “you know” dus ikke terug met mijn “yeah right, as if haha.

Hij kon zich echter serieus heel goed voorstellen hoe miserable ik me gevoeld had die nacht.

Dat Deek nieuwsgierig was wist ik al maar dat werd die nacht ook bevestigd want hij bleef maar vragen ;-) Nu vroeg hij weer hoe ik Donna en Steve had leren kennen en of die dan anders dan D&G waren. Well…. Guess you can say that!

Het onderwerp werd veranderd en hij stelde vragen over mijn eigen familie, zoals woont jouw zus nog in Nederland etc, hij toonde verbazingwekkend veel interesse in vergelijk met voorgaande jaren. Moet toegeven: dat is eigenlijk stiekem best leuk ;-)

De stemming zat er goed in en ik vertelde hem toen over mijn “geweldige” reis/boekingen. Dat was blijkbaar lachwekkend allemaal en TUI was “a freakin’ airline, you’re right never to fly with them again”.

Ondertussen waren we al een paar keer over het terrein van hotel La Quinta gereden dus ik vroeg hem waarom we dat zo vaak deden. Hij vertelde dat deze hotelketen erom bekend staat “gevaarlijk” te zijn en criminelen te huisvesten vandaar dat dit regelmatig tijdens de patrol meegenomen wordt. Er gebeurt daar regelmatig wat en uiteraard willen ze er dan snel bij zijn.

Hij vertelde dat hij zijn job nog steeds erg leuk vindt ondanks wat er allemaal gebeurd was maar dat hij, als hij terug gaat, in Schotland niet bij de politie wil. Hij wil dan een normaal leven met standaard werktijden….. “I’d like a normal life with regular times, like to play golf and come home same time every night”.

Yeah right dude, I know that ain’t so, you’ll be bored cause you need the action! In 1e instantie sprak hij mij tegen maar later gaf hij toch toe dat ik wel gelijk had. Dude, you know I know you better than that!

Daarnaast had hij al eerder gezegd: “I need this action and won’t change my job cause this is what I do”……

Als ik hem vraag of ze bij de PD, net zoals op tv, heuse “cop” bars hebben zegt hij dat ze die niet hebben “but I do drink beers with the guys”, they’re my family! Hij gaf aan dat ze bij de PD echt een soort van familie zijn en bevestigde daarmee hetgeen ik al eerder dacht. Dat gevoel heb ik immers ook altijd als ik daar ben en dan ben ik niet eens een collega!

Daarna gaat het toch weer over Schotland en over hoe hij houdt van het weer daar. “I just love the Scottish weather. I’d rather put some clothes on to stay warm. I don’t like this heat where you’re sweating your balls off”. Hahaha, typisch Deek uitdrukking!

Hij ging verder: “you can only take off so much clothes before…..” en ik, die meestal in beelden denkt, kreeg daar op dat moment best wel een beeld bij, bij het uittrekken van uniformen ;-)))

Ineens bedacht ik me dat ik niet eens weet hoe lang hij eigenlijk al in de VS was dus stelde ik hem die vraag. Hij is zo’n 18 jaar in de VS maar pas sinds 6 jaar werkzaam bij Westminster PD! Dat verbaasde mij want mijn 1e ride along was ongeveer 6 jaar geleden, wow! Dan ben ik meteen aan hem gekoppeld destijds, eigenlijk best wel cool!

Voor de PD heeft hij in de mountains gwerkt en hij vertelde o.a. dat ze het daar over “light pollution” hebben. Uh….I’m sorry…. They talk about what???

Hij legde uit dat ze daarmee bedoelen dat er bij diverse hotels etc zoveel licht is dat je de sterren niet meer kunt zien wat erg jammer is. Ik kan me zoiets helemaal voorstellen want ik ben super blij dat ik, waar ik vertoef, vaak heel veel sterren kan zien juist omdat het daar donker is. Ik geniet daar mateloos van en kan me voorstellen dat mensen in de bergen balen als ze zo mooi wonen en een bedrijf verpest hun uitzicht.

Ondertussen hadden we allebei wel trek gekregen en omdat ik weet dat Deek nogal “a sweet tooth” is had ik een paar lekkere en een klein beetje gezonde repen meegenomen die we toen verorberden. Het was dan wel geen chocoladereep maar deze peanut bar liet hij zich zichtbaar goed smaken ;)

Hij ging verder met vertellen over het leventje in the USA en hij vond dat veel mensen het allemaal veel te positief brengen. Neem nu bv de “taxes” zo zei hij, we betalen hier State tax, City tax en die mogen we allemaal zelf betalen. Ja, en dus? Dat is bij ons ook en onze motorrijtuigenbelasting ligt veel hoger om van de brandstofprijzen nog maar te zwijgen…..

Hij ging verder; “healthcare also costs lots of money and we still have to pay for a lot ourselves”. Daarnaast blijkt het daar net zoals hier te zijn: je hebt het merk medicijn en the “nock off” oftewel het merkloze medicijn. Dat heeft precies dezelfde werking als het merk medicijn maar kost beduidend minder. Hierover zijn wij het samen roerend eens: wat een oplichterij!! Als je toch hetzelfde medicijn voor zoveel minder kunt maken waarom mensen dan laten betalen voor een duur merk medicijn?????

Terloops merkte hij nog even op: “you no, I’ll never move to Holland, it doesn’t seem nice at all”……

Waarop ik zei: “hey, I don’t like it either but I’m stuck for the moment so why don’t you arrange something so I can work at the PD”?

Waarop hij weer zei: “you know if I could I would but I have nothing to say about that….. But I can tell you this: you don’t have to be a Citizen to work here cause I’m not. I’m still an illegal Alien and I’m working here”.

Righto, good to know!

Nu het onderwerp toch weer op de PD gekomen was vroeg ik verder naar hoe hij het doet als hij op zaterdag een verjaardag/feestje heeft. Want hij werkt immers nu in de shift zaterdagnacht t/m dinsdagnacht en dat zijn standaard diensten voor 3 maanden. Daarna mogen ze weer intekenen op andere diensten en dan geldt “Seniority” wat zoveel wil zeggen dat degenen die het langst bij de PD werken de 1e keus hebben.

Persoonlijk vind ik dat een super systeem; je weet in elk geval voor 3 maanden welke diensten je hebt dus ook precies wanneer je vrij bent. Dat is ontzettend fijn als je afspraken in je prive leven wilt maken maar wat ook niet geheel onbelangrijk is, is dat je regelmaat in je onregelmaat hebt. Dat doet je lichaam goed, veel beter dan de onregelmatigheid die wij binnen onze organisatie hebben. Je lichaam is eigenlijk continue aan het herstellen/aanpassen en ook dat is best vermoeiend. Veel mensen staan daar niet bij stil en kunnen zich dat niet voorstellen maar geloof mij, dat is echt zo.

En ik vertel hier iedere keer erg enthousiast over dat systeem als ik terug kom in de hoop dat ze er het voordeel van in zien maar vooralsnog is dat helaas pindakaas. Komt natuurlijk ook omdat mijn verhaal nooitoftenever bij “de” grote mannen terecht komt die het beleid bepalen….

Terugkomend op mijn vraag zei hij dat hij gewoon “a personal day” op neemt als hij vrij wil zijn want die heeft hij immers toch genoeg. Want bij hunnie werkt het zo: “overtime” komt bovenop de personal days wat zoveel wil zeggen als tijd voor tijd. Deze personal days verliezen ze nooit in tegenstelling tot vacation days. Die laatste vervallen als je ze niet tijdig opneemt dus die nemen ze eerst op.

Doordat zij hun diensten 3 maanden vooraf weten kunnen ze zoveel extra beveiligingsdiensten bij bars etc draaien als ze willen om zo hun personal days aan te vullen. In onze organisatie moet je toestemming vragen als je zoiets wilt doen en ik weet niet eens zeker of je uberhaupt een bijbaantje als beveiliger mag hebben. Daarnaast is het natuurlijk voor andere bedrijven niet echt handig als ze niet weten wanneer ze je in kunnen plannen dus in dit kikkerlandje gaat die vlieger meestal niet op.

Ook extra shifts, zoals bv het inboeken van arrestanten, zijn bij ons niet denkbaar. Daar staat bv de Sheriff zo’n dienst te draaien als hij personal days wil “verzamelen”.Daar werken ze niet met een Arrestantenzorg en gaat alles naar “jail” no matter hoe lang ze mogen blijven. Bij ons werkt dat anders omdat wij een heel ander systeem hebben en een afdeling Arrestantenzorg hebben welke 24/7 bemenst wordt.

Valt voor beide systemen iets te zeggen natuurlijk.

Om over hun vrije dagen te praten: hij heeft 2 weken vakantie en daarboven op komen dus de personal days. Op dit moment heeft hij meer dan 5 weken vakantie staan (ik tel die personal days bij de vakantie omdat het gewoon vrije dagen zijn ;-)) en dat is dus echt wel meer dan ik heb.

Verder krijgen zij, anders dan wij hier gewend zijn, om de 2 weken betaald, op zich eigenlijk ook best wel lekker. Van de andere kant is het maar net wat je gewend bent natuurlijk.

Hoe we erop kwamen weet ik niet, denk dat het een gevolg was van ons gesprek over zijn schietpartij en over de levenskosten of zo. Maar op een gegeven moment zegt hij: “I’m not rich”. Waarop ik zeg: “yeah right”! Want ik weet zo’n beetje wat zijn inkomen is en denk daar dus anders over. Nu heeft hij natuurlijk wel een gezin en kosten de kids ook heel wat maar toch.

We hebben er even over gepraat en dan zeg ik: “well, you may not be rich money wise but you’re rich cause of your good health and you have a great family”.

Natuurlijk kan hij niks anders doen dan dat beamen en family always comes first zegt hij. Ben heel blij voor hem dat hij zo gelukkig is met zijn gezinnetje gezien zijn heimwee….

En toen kwam er een melding binnen van een aanrijding waarbij een truck een lantaarnpaal geraakt heeft. Meer weten we niet dus we rijden er naar toe, helaas zonder toeters en bellen omdat het geen spoed is.

Toen we aankwamen zagen we wel dat het hard gegaan moest zijn: die lantaarnpaal lag in stukjes en dwars over een aantal rijstroken. De truck stond een stuk verderop, gelukkig wel op zijn wielen en vooralsnog zag het eruit alsof de bestuurder ontzettend veel geluk gehad had.

Deze keer mocht ik wel meteen uitstappen maar ik kreeg wel “directions” waar ik moest gaan staan vanwege mijn veiligheid. Nu was het niet druk op de weg, er was geen kip te zien maar hij wilde natuurlijk niet dat ik ook nog eens ondersteboven gereden zou worden. Dat was dan toch wel weer best aardig van hem ;-)

We zijn, nadat hij en een aantal andere officers hun patrol car dwars op de weg gezet hadden om een en ander af te bakenen, naar de collega’s gelopen welke bij de bestuurder stonden. Er stonden inmiddels zeker 5 patrol cars met flashing lights, zag er toch wel impressive uit ;-)

Deek vernam dat ze moeite hadden met de communicatie omdat de bestuurder geen Engels sprak, alleen Spaans en merkte dat terloops op.

Dude!! That’s why you should hire me! I speak Spanish!

De blik op de gezichten van Deek en zijn collega’s waren priceless haha!

“Do you speak Spanish??????“

Yes I do, at least enough to talk to this guy.

“Would you like to help??????”

Ofcourse, I’m glad to be able to help you guys.

“Okay, let’s go over there and you can talk to the guy!”

Zo gezegd zo gedaan en ik heb wat vertaald voor de collega die met hem bezig was. Was wel apart en niet geheel zoals ik normaliter van mezelf gewend was want het was wat hakkelend maar goed, uiteindelijk hadden we wel de info die we moesten hebben.

Het was uiteraard niet echt heel bijzonder maar ik persoonlijk vond dus val wel! Voelde ik me dan ook heel even echt wel een beetje speciaal. Niet dat daar nu zoveel voor nodig is ;-)

Later liepen we terug naar de zut die op straat lag en begon Deek met zijn collega’s op te ruimen. Er lag 1 grote houten paal op de weg en toen ik die in 1e instantie op wilde rapen mocht ik dat niet. Nu zei Deek na het oprapen:

“Thanks for your help Colette”, op een sarcastische toon maar die kreeg hij natuurlijk meteen terug:

Dude, I wanted to get this mess out of the way before but you wouldn’t allow me….

Hierna ging ik mijn trui aantrekken want ik vond het best wel frisjes worden en toen hoorde ik ineens naast mij: “really”??? “I’m sweating my ball of here and you are cold”?????

Uh…yep, you know me!

Nadat de zut van de weg gehaald was (ze hebben daar gewoon 2 pionnen over het elektragebeuren gezet en niks af laten sluiten, moeten wij hier eens proberen!) stapten we weer in en cruisden we verder.

Het was inmiddels rond 5.00 uur en Deek begon behoorlijk moe te worden. Toen ik daar iets van zei kreeg ik als antwoord: “well, this is how Mondays normally go and it’s Monday for me you know”.

Daar had hij dan weer gelijk in natuurlijk en daar had ik dan weer helemaal niet bij stil gestaan.

Kreeg meteen ook de volgende opmerking want zo wakker wastie dan nog wel: “don’t forget to take all your stuff when you get home, last time you left your cell”.

Yep, you’re right and nope, I’ll try not to forget anything this time maar kan je niks beloven ;-)

Hij reed richting Donna’s huis en uiteindelijk heeft hij mij rond 05.30 uur thuisgebracht. Hij wilde eerder naar het bureau omdat hij zo enorm moe was en dat was ook wel duidelijk geworden tijdens de dienst: hij begon na een paar uur vaak flink te gapen en sociaal als ik ben (en zeker toen met het gedoe met de beugel) deed ik gewoon lekker mee. Deze keer echter was hij vermoeider dan normaal en zo zag hij er eigenlijk aan het einde van de dienst ook wel uit ocherreme….

Hij vertelde onderweg naar huis nog dat hij vanwege de rust in the basement slaapt omdat het daar donkerder is en geluidsdichter. “Except if my boys are running around like crazy dogs or use their roller scates! They sometimes forget that I’m down there but I do have good boys. Very sociable and respectful. They’re not like other boys their age, they do have cell phones but absolutely don’t use them all the time and yes, they know how to talk to people instead of only text them”.

Uh....little bit TMI denk ik: volgens mij hoef ik niet echt te weten waar hij slaapt maar toch ;-) 

Dus ik was iets eerder thuis dan ik had gedacht maar goed, ik mag al blij zijn dat ik zijn hele shift mee mag rijden, normaliter mag je maar 4 uur mee namelijk .

Righto, dat was dan eindelijk het hele ride along verhaal, meer kon ik er echt niet van maken maar volgens mij is het redelijk gedetailleerd. Uiteraard heb ik niet alles verteld, sommige zaken zijn nu eenmaal private en helemaal als het om persoonlijke dingen gaat.

Ga binnenkort weer even met de foto’s aan de gang want er zijn natuurlijk veel meer foto’s gemaakt dan er nu op de site staan but that and the next blog are a work in progress ;-))))

Enne, het zou zo maar kunnen dat er fouten in dit verslag staan, ik heb het nu 3x doorgelezen en begin een beetje scheel te kijken ;-)