En toen was het zondag whoo hoo!!!!

5 maart 2017 - Westminster, Colorado, Verenigde Staten

Die ochtend wilde ik wat langer slapen maar dat lukte niet dus ben ik na een kort nachtje toch maar opgestaan. 

Na wat gegeten te hebben stelde Donna voor om naar de sportschool te gaan, even wat sportief te gaan wezen en daarna heerlijk in de massagestoel en/of op het watermassagebed te gaan liggen. Zij mag iedere dag iemand meenemen, zo werkt haar abonnement blijkbaar en dan nog betaalt ze nog maar 15 dollar in de maand of zo, cool stuff!

Aangezien ik wel weer een keer naar de sportschool wilde gaan en uiteraard die andere dingen ook uit wilde proberen gingen we niet lang daarna op weg richting sportschool Planet Fitness met allemaal paarse toestellen, gaaf! 

We zijn allebei toch best goed bezig geweest en ik moet zeggen; dat voelde eigenlijk bijzonder goed! Daarna als 1e in de massagestoel gezeten en die kende ik al een beetje aangezien mijn chiropractor die ook heeft. Very nice!

Daarna op dat waterbed gaan liggen en me door de waterstralen laten "masseren" maar eerlijk gezegd vond ik dat wat minder dus een eventuele volgende keer ga ik weer overheerlijk in die stoel zitten ;-)

Nadat we dit alles gedaan hadden reed Donna langs de Mac daar en bestelde ze voor mij een overheerlijke pepermunt/mocha koffie, yammie! Dacht ik want ondanks dat we al betaald hadden waren er achter ons al 3 auto's weggereden en nog steeds had ik geen koffie..… What was happening??

Dus ging Donna naar binnen om niet veel later terug te komen met zo'n grote yammie koffie èn een bon voor nog zo'n gratis grote koffie! Dit omdat het zo lang duurde, ze mijn koffie waarschijnlijk aan iemand anders meegegeven hadden en ze hier van de service zijn..... Mij hoorde je niet klagen haha!

Hierna zijn we naar huis gegaan en was het de bedoeling dat ik even een power nap zou gaan doen in verband met de lange maar super gave nacht die me te wachten stond. Helaas kwam van slapen niet veel terecht en uiteindelijk ben ik maar weer naar boven gegaan. "mijn" appartement is beneden in the basement en dat beslaat zo'n beetje het oppervlak van het hele huis! 

Toen ik boven kwam was Donna bezig met de voorbereidingen voor haar snacks die ze mee naar de Cook Out bij Stan zou nemen. Die had ons daarvoor uitgenodigd en hier is het echt zo dat je dan wat meeneemt, die naam Amerikaanse bbq komt niet uit de lucht vallen ;-)

Afijn, die snacks, moesten een tijd in de oven en terwijl die in de oven stonden hebben wij gezellig zitten kletsen, even prime time met Donna, altijd leuk!

Rond half 5 vertrokken we richting Stan en toen we die straat inreden overviel me een gevoel van weemoed en herinneringen. Want in deze straat, in het condo van Diana en Graham is mijn Amerika “avontuur” destijds begonnen; daar logeerde ik voor de 1e paar keer, hebben we mega gezellige dinnerfeestjes meegemaakt en kwamen zelfs de Foo Fighters bij ons op de bbq!!

Stan woont in hetzelfde soort van steegje als D&G woonde maar dan linksachteraan. In datzelfde appartement hebben John & Susan gewoond, een stel waar ik ook nog steeds een top contact heb als ik hier ben. 

Voor Donna & Steve was het vreemd om dat appartement in te lopen aangezien zij daar voor het laatst geweest waren toen John & Susan daar woonden. Deze 4 hebben elkaar ook via Diana leren kennen en zijn inmiddels dikke vrienden geworden.… Diana is echt de spil geweest van vele vriendschappen!

Het was meteen een gezellig boel daar met mensen van allerlei afkomst; er waren 2 broers waarvan er 1 voor Stan werkt, er was 1 gast uit Boston, er kwamen nog 2 mensen uit Florida binnengelopen waarvan de dame volgens Stan een holistische dokter is welke met dieren werkt en een wachtlijst van een jaar heeft en er was nog een wat oudere dame waarvan ik niet echt veel te weten ben gekomen. 

Stan was enorm enthousiast dat wij gekomen waren en ging zowat uit zijn dakplaat, volgens mij had hij iets te veel gedronken ;-). 

Aangezien Stan ook door Diana kennisgemaakt had met Donna & Steve hoefde zij niet geintrodueerd te worden en waren we al snel in gesprek met elkaar. Dat wil zeggen; Donna, Stan, de holistische dame, de jongere gasten en ikzelf. 

Het ging al snel over het feit dat ik graag naar de USA wil verkassen en Stan werd lichtelijk overenthousiast toen hij zei: "Hell, I'll even marry ha if that's what it takes"!! 

Uh..... well.... uh..... hoe moest ik daar nu taktisch op antwoorden?! 

Hij zag mijn aarzeling en zei meteen: and if you don't like it you can divorce me after 3 years! 

Well.... uh...... ik was lichtelijk overdonderd door die reactie en heb eigenlijk niet veel gezegd want ik voelde me zo niet op mun gemak. Het was allemaal net even iets tè en ik trok me lichtelijk terug in mijn schulp.

Gelukkig vroeg hij al snel wat ik allemaal voor werk zou kunnen/willen doen en zei dat zijn bedrijf mij wel van werk zou kunnen voorzien. Hij zou dan gewoon een vacatureprofiel opstellen dat volledig op mij afgestemd was en niet voor een Amerikaan. 

Blijkbaar had hij daar eerder succes mee gehad maar omdat het me allemaal iets te snel ging en er ook best wel wat alcohol gedronken werd heb ik die boot even afgehouden. Ga niks overhaasten hoe mooi het ook allemaal zou mogen klinken. Been there done that immers en geloof dat ik daar toch wel wat van geleerd heb!

Niet veel later werd gezegd dat het eten klaar was dus iedereen schepte wat op en ik ging samen met Donna aan de tafel in de woonkamer zitten. Het was mij namelijk echt te koud om buiten op de patio te blijven staan/eten, geen zin an kou lijden ;-)

Na het eten zijn Donna en ik toch even buiten gaan kijken wie er daar allemaal nog waren en toen we even bij het hek stonden te praten kwam Cliff bij ons staan. Lange kerel, beetje vreemd en niet echt hoogte van te krijgen. 

Cliff vertelde ons dat hij met een project in South Dakota bezig was; hij wilde een stel boomhutten maken waarin mensen konden genieten van al het moois van de natuur, van de rust en ruimte. 

Dat klonk op zich best interessant dus ik vroeg of hij misschien Facebook had; moet natuurlijk wel zorgen dat mijn netwerk uitgebreid wordt immers ;-)

Inmiddels zijn we inderdaad FB vrienden maar is ook wel duidelijk geworden dat het een beetje een weirdo is. Tegen mij heeft hij nog geen onvertogen woord gezegd of geschreven maar een gewaarschuwd mens....

Aangezien het ook DE nacht van de Ride along was hebben Donna en Steve mij rond 20.30 uur weggebracht naar de PD maar niet nadat Stan gezegd had dat hij graag wilde gaan ontbijten met mij. Uiteraard niet op maandagochtend, dat ging m na zo'n nacht echt niet worden zouden we dinsdag gaan en ik heb die uitnodiging geaccepteerd. Zo kon ik zien hoe hij dan was en meteen even duidelijk zijn indien nodig.

Bij Westminster Police Department aangekomen ben ik snel naar binnen gegaan om mijn visitors badge te vragen want Deek zou mij niet lang daarna komen halen voor de briefing.

Dat liep allemaal net even iets anders....

Want toen wij bij de PD aankwamen zagen we een ambulance, Fire Fighters en een patrol car met lights and sirens de achterplaats oprijden. Dat betekende niet veel goeds. 

Ik heb best lang gewacht en dacht in 1e instantie dat Deek me vergeten was op te halen voor de briefing maar dacht daarna meteen dat dat niks voor hem zou zijn; Deek vergeet namelijk niet snel iets. En ik had gelijk, toen hij me na zo'n 3 kwartier kwam halen zei hij meteen dat er een senior sergeant niet goed geworden was en dat de hulpverleners daarvoor gekomen waren. Ook zei hij dat ze daardoor geen briefing gehad hadden dus tja, geen nut om mij eerder op te halen. 

En zo liepen we weer gezellig door de PD richting zijn gave nieuwe patrol car terwijl andere beat cops nieuwsgierig keken naar wie Deek bij zich had ;-) Niet iedereen keek nieuwsgierig trouwens want er waren er een paar die mij al eerder gezien hadden, vraag me af hoe dat kan haha!

Toen we door de ruimte liepen waar zij hun paperwork doen, drugs wegen, bewijskluizen zijn etc heb ik wat stroopwafels achtergelaten. Meestal neem ik wel wat mee om daar neer te zetten, beetje paaien kan nooit kwaad bij al die zoetekauwen haha!

Ik had niks gezegd bij het achterlaten van de stroopwafels maar Deek zei meteen tegen zijn collega’s: OK you guys, here’s what Colette brought us so enjoy! Txs Deek!

Buiten gekomen zei ik: let's make some nice photos Deek maar helaas pindakaas kreeg ik hem niet zover om op de foto te gaan. "I'm not a photo guy, make some photos of those new Police Cars". 

Dat heb ik ook gedaan ondanks dat het al donker was, volgens mij zijn de auto's toch nog best goed te zien. 

Wel grappig; ik loop daar rond alsof ik daar thuis hoor, waarschijnlijk omdat ik inmiddels zo vaak meegereden heb, nice!

Bij zijn patrol car aangekomen ben ik alvast ingestapt, hij volgde iets later. Uiteraard werden lights and sirenes getest waarna we een stukske verder reden maar al snel weer stopte bij een wat oudere truck. 

Dat bleek zijn Ford truck te zijn en hij vertelde dat hij ook graag in trucks reed. Speciaal in deze omdat deze ook tijdens de wat heftigere sneeuwcondities gebruikt kan worden, best handig hier in Colorado ;-) 

Hij stapte uit en vroeg me: “do you see that button”? Ikke: “uh, yes….”. Hij weer: “so please push that button for me if you would”, blijkbaar dacht hij dat ik het wel leuk zou vinden om wat vaker buttons etc te bedienen en you know what? He got that right ;-)

Met die button opende ik de kofferbak en nadat hij wat heen en weer overgeladen had stapte hij weer in en konden we beginnen aan de Ride along. Zoals altijd kon ik niet wachten tot we zouden vertrekken en was ook nu weer pretty excited!

Terwijl hij spullen aan het overladen was had ik de binnenkant van zijn patrol car al lichtelijk bekeken en had ook het serieus heftige shotgun zien hangen achter ons.

Dat is standaard hier en dat komt doordat men “a gun allowing” state is dus moeten ze op alles voorbereid zijn.

Toen hij instapte maakte ik een opmerking over “riding shotgun” zoals ze het hier noemen als je naast de bestuurder zit maar hij dacht dat ik het over “het” shotgun had. Nope, I said: I’m riding shotgun today buddy! Deek’s antwoord? Zo droog als altijd en met dat Schotse binnensmondse gemompel van hem zei hij: “you’re watching way too much TV” ;-)

Hij vertelde waarvoor alle knoppen op het console waren, legde uit dat ze nu ook de lights and sirenes via het stuur konden bedienen, dat is nog eens mega handig! Hij vertelde ook dat er een patrol car was met camera's op het dak; dat was een van de cars waarvan ik een foto gemaakt had.

Wat die speciale camera patrol car betreft; daar zitten minimaal 3 camera's op het dak die alledrie in een andere richting ingesteld zijn. Die camera's lezen alle kentekens die ze tegenkomen en zodra en een melding op het kenteken staat van "stolen" of zoiets komt dat meteen in beeld bij die beat cop. Dat is een nieuw systeem en is ontzettend gaaf natuurlijk want op die manier worden er veel meer zaken opgelost. 

Je kunt immers niet in alle richtingen kijken als je rijdt en bovendien kun je niet alle kentekens checken die je tegenkomt; er is zoveel dat tegelijkertijd gedaan moet worden.

Want ze zitten daar altijd alleen in de wagen dus ze moeten rijden, de meldingen op de computer checken, de omgeving in de gaten houden, de radio uitluisteren en in Deek's geval ook nog eens mij van allerlei info voorzien c.q. al mijn vragen beantwoorden.

Deek mag dan een man zijn; hij kan enorm goed multitasken en tussen al die bedrijven door houdt hij mij ook nog regelmatig voor de gek and I love that haha! De 1e Ride along jaren geleden kon ik hem uiteraard nog niet goed en wist vaak niet of hij serieus was of niet dus hield ik me rustig. Bovendien moest ik toen nog enorm wennen aan zijn Schotse accent c.q. het mega binnensmonds praten, tegenwoordig ben ik daar aan gewend en krijgt hij regelmatig een "kuukse van eigen deeg". En dat heen en weer teasen maakt dat wij altijd lots of fun hebben ook al krijgen we serieuze meldingen. 

Deek heeft wel eens gezegd dat ook hij het leuk vindt als ik meerijdt en dat was natuurlijk fijn om te horen. Omdat hij mij inmiddels kent weet hij dat ik enorm geinteresseerd ben, dat ik "braaf" ben/naar hem luister, dat ik niet zo snel onder de indruk ben van zaken en ook weet dat ik wel van wat aktie houdt. Dus hij begon meteen te vertellen over wat er veranderd was sinds de vorige Ride along en showde me weer nieuwe ontwikkelingen. 

Omdat we al zo vaak samen op pad geweest zijn en een klik hebben (nee mensen, niet DIE klik maar er is wel een speciale klik) zat de stemming er al snel weer in; messing with each other en van het een op het andere moment serieus zijn omdat er een call binnen komt, ik geniet hier altijd mateloos van!

Toen we de poort uitreden vroeg ik hem of hun poorten ook zo vaak kapot waren en vertelde hem van onze "geweldige" poorten ;-). Hij kon niet geloven dat onze poorten zo vaak kapot waren en was verbaasd dat daar geen goede oplossing voor was.

Uiteraard vroeg ik hem ook hoe het met his boys ging; his proud and joy! The boys are doing great was zijn antwoord en hij vertelde dat ze het goed op school deden, he sure is a proud dad ;-)

Daarna vroeg ik hem hoe het met zijn vrouw ging en/of ze inmiddels iets minder "worried" was als hij ging werken. Want sinds Deek neergeschoten is in 2013 was ze niet zo blij meer dat hij dit werk deed. Maar Deek ademt het beat cop zijn en kan gewoon niks anders zijn dus dat was best wel een dingetje thuis.

Gelukkig maakte zijn vrouw zich niet zoveel zorgen meer, niet meer dan normaal en ik kan me voorstellen dat dit voor allebei prettig is. 

Ik had me voorgenomen om eindelijk eens te vragen om foto's van zijn kids, vrouw en doggies maar we kregen een call en daarna ben ik het totaal vergeten, bummer! Nou ja, volgende keer beter en aangezien er beslist nog vele volgende keren komen komt ook dat wel goed tzt.

Deek had weer beat 435 wat inhield dat we die nacht door heel Westminster zouden rijden, vaak als backup maar soms ook om op een “incoming call” te reageren. En weer liet hij mij in het begin zien wat er sinds de laatste keer allemaal veranderd was en weer was ik very impressed door het grote gebied dat zij moeten coveren.

Hij vertelde daar ook meteen bij dat ze nu echt een groot tekort aan beat cops hebben doordat het gebied zo uitgebreid wordt en dat ze zo moeilijk aan mensen kunnen komen. Toen ik vroeg hoe dat kwam zei hij dat hij dat eigenlijk ook niet wist. Want ze verdienen hier niet slecht en ze hebben alle benefits wat o.a. inhoudt dat ze een goede zorgverzekering hebben. Volgens hem lag het in elk geval niet doordat er beat cops bij schietpartijen betrokken zijn (geweest) maar een echte verklaring kon hij niet geven.

Terwijl we aan het rondcruisen waren werden veel hotels gecheckt omdat daar vaak illegale praktijken plaatsvinden zoals drugshandel/gebruik en prostitutie. Ze proberen altijd een heterdaadje te pakken te krijgen maar dat is natuurlijk erg lastig omdat de meeste zaken zich achter gesloten deuren afspelen….

Naast de hotels worden ook de veelal grote winkelcentrums gecheckt, gewoon om zichtbaar te zijn en op die manier hopelijk veel zaken te voorkomen.

We reden door The Orchard, een geweldig gaaf en groot winkelcentrum waar ik de volgende keer eens lekker op mun gemakkie rond ga struinen. Niet omdat ik perse dingen wil kopen, daarvoor hebben Donna en ik inmiddels samen met Susan een traditie ontwikkeld die “thriften” heet ;-) Leuke manier om gave spullen voor heul weinig dollarkes op de kop te tikken! Zo heb ik inmiddels 2 heuse Samsonite koffers gescoord voor in totaal nog geen 30 dollar en heel wat leuke nieuwe kleren, very, very cool!

Uiteraard namen we onze rol als “backup” erg serieus en zo ontmoette ik die nacht veel van zijn collega’s. Iets dat hij eigenlijk voorheen nooit echt vaak deed werd nu bij iedere beat cop gedaan: hij stelde me iedere keer netjes voor. Wat ik ook zo ontzettend gaaf vind hier is dat ik altijd behandeld word als “one of them”!! Dat is een hele aparte ervaring want ze delen gewoon alle details over zaken no matter hoe serieus en geven je echt het gevoel dat je er al jaren bij hoort.

Nu moet ik bekennen dat sommige van hen mij inmiddels ook al herkennen en ook zij hebben inmiddels wel een idee hoe ik in elkaar steek. Bovendien denk ik dat het paaien ook wel werkt haha.

De meeste stops die we maakten, zowel al backup of zelf waren in het begin eigenlijk alleen maar traffic stops en er waren 2 zaken die mij die nacht opvielen; als 1e raakte hij de achterkant van de staande gehouden wagen niet meer aan en als 2e was hij nog voorzichtiger in zijn benadering van de bestuurder dan voorheen. Soms zou ik zijn benadering zelfs aarzelend kunnen noemen in vergelijk met hoe hij dat voorheen deed.

En ik zou ik niet zijn als ik daar niks over zou zeggen dus gooide ik als 1e in de groep de vraag waarom hij de wagens niet meer aanraakte. Want ik was er dus gewoon echt heilig van overtuigd dat ze dit in Westminster altijd deden. De reden die mij daarvoor gegeven was destijds was dat hun vingerprints op de wagen zouden staan mocht er iets gebeuren.

Bleek dat ik inmiddels zoveel Ride alongs heb gemaakt in diverse Staten dat ik dingen door de war gooide, what?!?!

Deek vertelde mij dat hij zich nog herinnerde dat ik hem verteld had dat ze dit in Napa CA deden maar ongelofig jetje als ik ben steggelde ik dat natuurlijk eerst af. Maar Deek zei dat ik dat echt vorig jaar tegen hem verteld had en dat hij dat toen al idioot gevonden had. Want die vingerprints blijven echt niet zitten onder alle weersomstandigheden en al helemaal niet in Colorado met alle sneeuw!

Tja, toen kon ik niet anders dan toegeven dat ik me vergist had, bummer! Want nu had hij weer “ammo” om mij te teasen en dat zou hij zeker niet laten! But wel very impressive dat hij zich zoveel herinnert, guess dat ik lichtelijk uit moet kijken met wat ik tegen hem zeg haha. Want het is al wel gebleken dat hij zich enorm veel herinnert van wat ik hem vertel….

Niet dat ik dat vervelend vind hoor; dat geeft mij in elk geval aan dat hij niet zo maar yes and no zegt als ik iets zeg maar daadwerkelijk luistert. Dat is niet iedere man gegeven ;-)))

Eigenlijk buurten wij de hele nacht door en zoals eerder gezegd komt dat hoogstwaarschijnlijk doordat zij meestal alleen op de wagen zitten en tja, dan hebbie niet veel te buurten immers.

Zo hebben we het over de trainingen gehad die zij krijgen en voor zover ik van onze collega’s gehoord heb krijgen ze hier in Westminster veel meer training dan bij ons (helaas!) Tuurlijk weet ik dat onze collega’s persoonlijk ook veel meer training zouden willen krijgen en dat dit al jaren een punt van discussie is…. Erg jammer want ik denk zelf dat dit de kwaliteit van het werk echt ten goede komt.

Ik vroeg Deek of er nog veranderingen binnen de organisatie waren en hij vertelde dat ze inmiddels een nieuwe Chief of Police hadden waar hij eigenlijk best blij mee was. Hij kon ook goed overweg met de vorige Chief maar met deze had hij een beter contact. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik niet zou weten met wie Deek niet overweg zou kunnen; iedere collega die ik gezien of gesproken heb de laatste jaren spreken allemaal vol lof over hem en hebben enorm veel respect voor hem. Zoals ik hem ken kan ik me daar ook wel iets bij voorstellen, het is gewoon een toffe vent/collega die nooit te beroerd is om iets voor een ander te doen en daarnaast mega gemotiveerd is als beat cop.

Toen we dit onderwerp bespraken vroeg ik hem ook naar zijn eerdere ambities om bij de K9 en/of Swat unit te komen en/of Sergeant te worden.

Hij vertelde dat er helaas nog geen plek vrij was binnen de K9 unit want de gasten die daar werken blijven daar meestal lang werken. Swat had hij even on hold gezet en toen hij dat vertelde herinnerde ik me dat hij dat inderdaad vorig jaar ook verteld had. Hij zou dan veel onregelmatiger moeten gaan werken en omdat de kids zo belangrijk zijn voor hem had hij de keuze gemaakt dit nog even uit te stellen totdat de kids groter zijn.

Zijn boys zijn 16 en 11 dus duurt nog wel wat jaartjes voordat hij de overstap zou kunnen maken maar wie weet gaat hij voor die tijd wel voor promotie als Sergeant.

Want ondanks dat hij dan ook vaker binnen zit vanwege paperwork zou hij dat toch ook best wel willen. Op mijn vraag hoe hij dat kon bereiken zei hij dat hij gewoon zou kunnen solliciteren maar dat hij ook dat nog niet gedaan had. Denk dat hij nog net iets teveel geniet van het “beat cop” zijn en ik kan hem geen ongelijk geven, geld maakt niet altijd alles goed immers!

We kwamen weer op dezelfde weg als we al eerder gereden hadden en waar we al eerder gezien hadden dat er een stuk vrachtwagenband op de weg lag. Toen al mompelde hij: “I probably should stop and get that thing of the road….”. Om meteen te vervolgen: “yeah, this is not my beat, this is Arvada beat so I don’t have to stop”.

Mijn reactie? “uh, you’re just too lazy to get out of your car buddy” en die reactie leverde me een lachende blik op want hij wist precies dat ik dat zou gaan zeggen ;-)

Toen we die zut nu weer zagen liggen zei ik: “now Deek, you’re an beat cop so you really should stop and pick that up for safety dude”!

Hij keek me aan met zijn pretogen, begon te lachen en zei: “nope, I don’t have to do anything because it’s the Arvada site, nope, not gonna” en hij reed dus gewoon door and that was that!

Het bleef helaas erg rustig met de calls en hij vertelde dat het de avond daarvoor erg druk geweest was. “What?!?!? Dude, you’re the one who told me NOT to Ride along on a Saturday night because these days they’re always so slow!”

“Well, guess this was an exception!”

Hij vertelde dat hij gister een hele tijd een PD had moeten bewaken; er was a call binnengekomen van a domestic en er was een vrouw neergestoken. Hij was als een van de 1e ter plaatse en had dus ook meegeholpen 1e hulp te verlenen: “she was really messed up”….

De helicopter was opgeroepen en had de dame in kwestie meteen naar Denver Health gevlogen, blijkbaar gebeurt dat alleen maar bij hele ernstige verwondingen.

“But I promise you: it’ll get busier later on, you’ll see!”

“Yeah right, it better dude!”

Zo gaan onze conversaties regelmatig op en neer van serieus en zakelijk naar teasen en plezier hebben.

Omdat hij mij inmiddels wel een beetje kent, het erg rustig was en ik van aktie houd probeerde hij zoals altijd toch flink gas te geven zo nu en dan, he’s a sweetie haha. Hij had eerder al verteld dat hij voor deze patrol car gekozen had en geen SUV meenam omdat deze patrol car zoveel malen sneller was en ook zoveel sneller dan zijn vorige patrol car.

Dat bleek wel toen hij af en toe het gas wat intrapte, sodejukes, wat een snelheid in korte tijd, wow, laat die spoedmelding maar komen!

Uiteraard bleef ik vragen stellen en vroeg hem of ze hier ook de buiten gebruikstelling kennen zoals wij die kennen. Hier gaat dat dus heel anders want als je hier boetes open hebt staan dan volgt er gewoon “a warrant for our arrest”.

Als je dan toevallig in iemands wagen rijdt wordt die automatisch getakeld omdat jij zelf gearresteerd bent. Degene van wie de wagen is kan de wagen weer meekrijgen zodra de takel/stallingskosten betaald zijn. Dus de takel is meer een gevolg van en niet een aktie om…

Ik leerde nummerplaten te lezen en tijdelijke “tags”, een heel ander systeem dan bij ons. Als je hier een wagen koopt zitten er geen tags (nummerplaten) op; die moet je zelf kopen. Hoe nieuwer de wagen is hoe duurder de nummerplaten en dat heeft met de belasting te maken.

Als je zo’n aanvraag gedaan hebt krijg je tijdelijke platen maar die hebben uiteraard een datum waarop ze verlopen. Je zou denken dat mensen niet zo zichtbaar met verlopen tags rondrijden maar geloof mij; niks is minder waar!

Zo’n verlopen tag is altijd een reden om a traffic stop te doen waarbij ze vaak meer zaken tegenkomen en ook regelmatig mensen arresteren.

We zagen nu een verlopen tag en lieten de wagen in kwestie stoppen. Deek liep er naar toe en kwam niet veel later terug met alle papieren van de dame die achter het stuur zat. Haar wagen miste ook een remlicht dus ik vroeg hem of zij een ticket zou krijgen of dat hij haar een waarschuwing zou geven. En Deek zou Deek niet zijn als hij zei: “no, no ticket for this lady. She seems honest even though you can never really tell and she has kids in the back seats you know…. I’m gonna check the system and if nothing comes up she’s gonna get a warning from me. But you know, if she turns the corner and get’s pulled over by another office she could get fined”.

Ondertussen hadden we een ander verdacht voertuig gezien maar die gasten hadden ons uiteraard ook gezien dus was er 1 gast uitgestapt en was rustig weggewandeld. De rest bleef in de wagen die daarna rustig weg reed.

Bummer! Dat was Deek zijn reactie toen hij weer terug in de car kwam; “most likely we’d had an arrest right there”! Maar ja, hij was bezig en als de wagen dan pleitte is, is dat vette pech, more luck next time…

Die andere keer volgde al snel en deze bestuurder kreeg wel a ticket. Voor zo’n ticket moeten ze trouwens een heel A4-tje invullen, wat een werk! Maar omdat het systeem hier zo anders is moeten ze de court date ook invullen want voor deze tickets moeten de mensen hier naar court. Als ze dan niet op komen dagen, wat ook regelmatig gebeurt worden er weer andere akties ondernomen en staat er “a warrant for their arrest” in het systeem.

Na het uitschrijven/uitdelen van dit ticket gingen we weer verder toen we ineens een melding kregen van een alarm dat afging bij een auto shop.

Dat was voor Deek een reden for lights and sirens en om eens even flink gas te geven! Hij keek me aan, begon te lachen en zei: “see, I told you it would get busier” ;-)))

We scheurden over de weg en ik kreeg nu te zien hoe snel die wagens daadwerkelijk zijn, very impressive!

Helaas was dit “geniet” momentje al snel over want we waren niet ver van de PD en toen we in de buurt kwamen gingen, net zoals op tv, the lights and sirens uit. We reden rustig op de PD af en zagen meteen dat er al 3 andere units aanwezig waren waaronder een K9 unit.

We zijn uitgestapt, deden zachtjes de deur dicht en zijn aan de rechterkant verdekt opgesteld in de bosjes gaan staan. We zagen een collega via de regenpijp naar beneden komen maar omdat de 3 andere collega’s het gebouw omsingeld hadden en nu gingen checken bleven wij staan waar we stonden.

Mocht de dader nog aanwezig zijn en vluchten dan hadden wij een uitstekend uitzicht op 3 hoeken van het gebouw, way to go Deek!

We zagen de andere collega’s het gebouw aan de buitenkant doorzoeken; het gebouw bestond uit veel glas dus je zag de felle schijnwerperlichten door het hele gebouw gaan.

Ondertussen bleef het alarm maar af gaan en ik zei tegen Deek dat de dader vast allang weg was omdat dit geen stil alarm was; je kunt erop wachten dat hier politie op af komt.

Na zo’n 10 minuten samen gezellig in de bosjes gestaan te hebben waarbij we uiteraard allebei onze ogen/oren goed de kost gaven in de hoop wel een dader te zien werd het sein “all clear” gegeven en liepen we naar de collega’s toe.

Er werd heel even gesproken over deze melding en toen we hoorden dat het alarm stopte, eindelijk van die herrie af! Niet lang daarna zijn we allemaal weer onze eigen weg gegaan.

We reden naar een 7-Eleven aangekomen en daar zouden we zijn collega Soto ontmoeten. We stonden daar een hele poos te wachten op Soto toen ik tegen Deek zei:

“what’s wrong with that lady, think we need to check her out”?

Naast ons stond namelijk een oude auto met daarin een oudere dame met haar bril op half 11 en haar hoofd naar beneden hangend. Ze hing als het ware in haar gordel en het zag er allemaal een beetje vreemd uit.

We keken samen of we nog iets van beweging zagen en waren opgelucht toen we in elk geval een soort van ademhaling zagen.

Niet veel later bewoog ze ook een beetje maar haar ogen bleven nog steeds dicht en ze bleef nog steeds in haar gordel hangen.

Deek dacht in 1e instantie dat ze met haar gsm bezig was maar daar twijfelde ik aan. Tot het moment dat haar gezicht ineens oplichtte van het licht van de gsm en ze daarop reageerde. Nu wisten we in elk geval zeker dat ze even bij bewustzijn was om daarna weer snel terug in haar gordel te hangen met gesloten ogen, bril op half elf en totaal geen beweging….

Het is dan lastig te bepalen of je uit moet stappen om te checken of dat je die dame gewoon haar roes uit moet laten slapen. Dat laatste gebeurt hier blijkbaar vaker bij deze pompstations omdat dit de enige pompstations zijn die 24/7 open zijn.

Niet lang daarna bewoog deze dame meer en ging ze wat rechtop zitten; voor ons een teken dat ze toch wel ok was.

Ondertussen had Deek het weer eens over “freakin” Soto en het feit dat die ons zo lang liet wachten….

Toen Soto dan eindelijk arriveerde kwam er een call over the radio en was het helaas peanut butter wat de koffie betreft; er was een melding.

De melding was dat er een hoop geschreeuw uit een woning kwam. Deze keer hoefde we echter niet te scheuren omdat er al een unit TP was.

We waren niet ver van deze woning vandaan en ook deze keer mocht ik zoals vanouds uitstappen om met Deek verder te gaan. “Stay to the right” zo zei hij en we liepen langs de schutting naar de woning. Er waren inmiddels 3 collega’s TP en wij bleven met z’n twee bij de schutting staan terwijl de andere 2 collega’s aanklopten. Want zo gaat dat hier; er wordt meestal niet gebeld maar geklopt, ook weer precies zoals je vaak op tv ziet ;-)

Terwijl dat gedaan werd bleven wij de ramen boven in de gaten houden om te kijken of er enige vorm van beweging te zien was door bv het opzij schuiven van een gordijn.

Na een tijd hard geklopt en geroepen te hebben vroegen de collega’s aan Deek of wij iets gezien hadden. Dat was niet het geval dus lieten we het hierbij en liepen terug naar de car. Die stond een stukkie verderop want ook hier waren we zonder verlichting aan aan komen rijden en hadden de car een stuk van de woning geparkeerd om niemand te alarmeren.

Ik vroeg hem of ze de achterkant van de woning niet moesten checken maar die was er blijkbaar niet en omdat ze totaal geen reactie kregen op het geklop c.q. zelf niks gehoord hadden was er geen reden om de deur in te trappen. En dus ja, dan lieten ze het hierbij.

Ik zag dat Deek aan het luisteren was, hij had Soto al weggestuurd en keek mij ineens aan en zei:

“let’s go”!!!

Dat was het teken dat we richting de patrol car renden, instapten en Deek voor de 2e keer lights and sirens voerde terwijl hij wegracete. Niet dat hij had hoeven zeggen dat we moesten rennen, zijn blik zei genoeg en dat is een van de voordelen als je vaker met dezelfde beat cop mee kunt/mag rijden; je wordt als het ware een klein team.

Terwijl hij over de wegen scheurde (en ik weer overheerlijk aan het genieten was ;-))) vertelde hij dat er een melding binnengekomen was van een safehouse voor battered women.

Dit is een soort van Blijf van mijn Lijf huis en die zijn uiteraard net zoals bij ons gevestigd op geheime locaties.

Uiteraard kwamen we ook op deze locatie aan zonder lichten om de eventuele dader niet af te schrikken.

Er was al een collega TP en ik vroeg hem of ik braaf in de car moest blijven zitten. Gelukkig zei Deek dat ik gewoon met hem mee kon gaan dus stapte ik uit en bleef “to his left”, precies zoals hij eerder aangegeven had.

We werden door de verantwoordelijke dame (de meldster) binnengelaten welke de telefoon nog aan haar oor had en ik hoorde haar zeggen: “can I hang up now”? Ook dat is weer zo’n typisch dingetje van TV; Dispatch blijft aan de lijn tot de politie “on scene” is.

Het was nogal een jonge dame vond ik persoonlijk maar blijkbaar wel verantwoordelijk voor de dames die daar logeerden dus we liepen met haar mee terwijl ze vertelde dat ze dacht dat iemand via de benedenverdieping binnen wilde komen.

Ze had de automatische lampen aan zien gaan en had een geluid gehoord dat leek alsof iemand aan de deur aan het morrelen was.

Dit was een hele gave melding want Deek zei nogmaals: “stay to my left” waarna ze allebei hun wapen trokken en met z’n 3’en naar beneden liepen! Ik had Deek nog gevraagd of ik boven moest blijven bij die dame maar ik mocht gewoon met hem mee naar beneden terwijl zij dus met getrokken wapens de trap af naar beneden liepen!

Ik weet dat mensen me nu helemaal voor gek verklaren maar dit was een mega vet coole ervaring!

Uiteraard weet Deek inmiddels wel wat hij aan me heeft maar toch had ik niet verwacht dat ik samen met hen de woning mocht gaan checken. Net zoals zij hield ik mijn ogen en oren open, je weet immers maar nooit wat er om een hoek kan komen! Het was een hele vreemde woning waarin je met gemak kon verdwalen en waar overal hoeken waren, very exciting!

Beneden aangekomen zei zijn collega dat ik daar moest wachten en wellicht voor sommigen onverwacht bleef ik netjes en braaf onderaan de trap wachten tot zij het rechtergedeelte van die kamer gecheckt hadden.

Maar nieuwsgierig als ik ben kon ik het niet laten om toch efkes om het hoekkie te spieken haha. Ik zag dat zullie weer terug kwamen lopen dus ik deed weer een stap naar achter en stond weer netjes op de plek waar ik moest blijven staan.

Kijkt Deek ineens om de hoek, kijkt me verbaasd aan en zegt: “what are you doing here”???

“Well, your partner told me to stay put so that’s what I did!”

“Don’t listen to him, he’s crazy! Come on, stay to my left again and let’s go”! Haha, zo ken ik je weer Deek!

Uh….ok! Dat hoefde hij mij natuurlijk niet 2x te zeggen, dit was veel te gaaf en dus volgde ik Deek op de voet om samen met hem en zijn partner de rest van de woning te verkennen. Dit was voor mij de 1e keer dat ik hem met getrokken wapen zag en dus ook de 1e keer dat ik op deze manier met hem aan het werk was, een onbeschrijfelijke ervaring and very exciting!

Nadat we de hele woning gecheckt hadden en gelukkig niemand aangetroffen hadden liepen we terug naar de dame die de melding gedaan had. Ondertussen zagen we nog een zwangere dame lopen welke wakker geworden was van alle commotie, lijkt me voor hen best een akelige ervaring als je het idee hebt dat er iemand binnen wil komen.

Want deze dames zijn allemaal mishandeld, vaak door hun exen en ik kan me voorstellen wat voor een angst er door hen heen gaat bij het idee dat een van diezelfde exen achter hun verblijfplaats gekomen is!

We vertelden de dame dat we niks aangetroffen hadden en dat de woning veilig was. Het buitenlicht was waarschijnlijk aangesprongen omdat het zo waaide. Het geluid kon van alles geweest zijn, zelfs de wind want die waaide op dat moment behoorlijk.

De dame bedankte ons en leek opgelucht te zijn waarna wij vertrokken en weer de straat op gingen.

In de car vroeg ik hem hoe het hier met het pensioen geregeld was en of zij ook tot hun 67e (of langer!) moeten werken. Het antwoord was niet zo simpel want het systeem is hier heel anders.

Zo zijn ze nu bezig om naar een soortgelijk systeem als het onze over te gaan waarbij de investeringen van mensen veiliggesteld zijn zodat ze daadwerkelijk met pensioen kunnen gaan.

Tot op heden echter is het zo dat er variabel geinvesteerd wordt en dat het daarmee ook regelmatig mis gaat waardoor ze hun geld verliezen. In dat geval kun je dus niet met pensioen gaan maar mag je gewoon door blijven werken om opnieuw te proberen genoeg geld opzij te zetten voor je pensioen.

Dat is het ene systeem van de overheid.

Een ander systeem is dat mesnen zelf geld opzij zetten c.q. investeren op een veilige manier en dan kunnen ze na een jaartje of 25 gewerkt te hebben lekker met pensioen. Helaas kan lang niet iedereen dit doen, zeker niet als je veel onkosten hebt voor bv kids die naar school gaan.

Vandaar dat ze nu graag zouden zien dat het overheidssysteem dat hun geld belegd veranderd wordt en dus veiliger wordt waardoor ze meer zekerheid hebben. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen.

Ook is het zo dat er veel mensen zijn die naast hun pensioenuitkering toch gewoon parttime blijven werken. Dan houden ze namelijk hun benefits op health care gebied en dat is hier uiteraard net zo belangrijk als bij ons. Bovendien willen ze meestal niet helemaal stoppen, daarvoor zijn ze veel te gemotiveerd ;-)

Daarna veranderde ik het onderwerp omdat we niet lang hiervoor met lights and sirens over de wegen gescheurd hadden vroeg ik hem hoe het hier geregeld was; wie bepaalde er bij hen of ze deze mochten gebruiken.

Hij keek me vragend aan alsof ik iets ongelofelijks gevraagd had en zei: “what do you mean, who decides if lights and sirens are on? We do ofcourse!”

Toen ik hem vertelde dat bij ons de meldkamer leidend is en dat die bepalen of het een prio 1 melding is zei hij: “what the hell would dispatch know about the circumstances on the road, they’re at the office! So how could they ever know if it’s necessary to speed with lights and sirens”?

Uh…. Well, bij ons bepaalt de meldkamer gewoon veel, ook of je onderling contact mag hebben via de porto en het is al helemaal NOT done om de meldkamer binnen te lopen. Sterker nog: je komt daar zonder autorisatie gewoon niet binnen!

Ook vertelde ik hem van de klachten die wij van burgers krijgen wat betreft het door rood licht rijden zonder blauwblauw en ook hierover was hij heel duidelijk:

“Public shouldn’t complain, if we’re speeding like that we’re on our way to a call! They’d like us to respond as soon as we can if they call themselves so we hardly get complaints about that over here”.

Dat alles gaat hier dus heel anders maar goed, ook het respect voor de politie is hier heel anders. Ze hoeven hier ook niet zo geheimzinnig om te gaan met informatie, veel is openbaar en online op te zoeken. Dus geen reden om geen informatie te geven, op zich wel een fijne werkwijze.

Het onderwerp Dispatch is al eerder aan bod geweest maar hij vertelde nu nog iets uitgebreider over waarom zij wel degelijk Dispatch gewoon binnen kunnen lopen.

Want naast het feit dat hij het te belachelijk voor woorden vindt dat je onderling geen contact mag hebben en/of Dispatch niet binnen mag lopen (dit versterkt volgens hem de onderlinge verstandhouding en daar ben ik het helemaal mee eens) doen de medewerkers van Dispatch ook administratief werk voor de beat cops tijdens de graveyard shifts.

Dispatch is onderverdeeld in 2: 1 collega beantwoordt de 911 calls en de andere collega’s zijn er voor het non emergency number of als backup voor 911 als dat te druk is. Deze laatste collega’s verwerken oook veel zaken die de beat cops aanreiken en zoeken vaak extra informatie op over calls/personen/ vehicels etc welke dan in het systeem verwerkt wordt.

Dit zodat het systeem gevuld wordt met allerlei info die beschikbaar is zodra er een volgende call komt m.b.t. die persoon/dat adres/die call etc. Beetje zoals wij ons BVH systeem vullen maar het verschil is dus dat Dispatch dit vaak voor de blauwen op straat doet.

Hij zei er wel bij dat dit voornamelijk tijdens de Graveyard shifts gebeurt; overdag worden deze werkzaamheden gedaan door de collega’s welke de aangiftes opnemen: the report specialists.… Deze burgers lopen niet in uniform zoals wij doen, als je daar een uniform aan hebt ben je op z’n minst a beat cop! Een heel andere werkwijze dan bij ons dus!

Ineens kwam daar de 2e call van een heterdaad: er was een man die een inbreker overlopen had!! Deze man had de inbreker uit zijn huis gejaagd, was hem “as we speak” aan het achtervolgen en belde tegelijkertijd 911…. Not the smartest thing to do want eenmaal buiten kon die gast overal naar toe rennen en dus ontkomen.

Dat zei Deek dus ook: “just go upstairs, lock yourself in your bedroom, call 911 and let us deal with it! You never know if these guys are carrying or not…..”

But no matter what, wij werden deze keer door Dispatch met maar liefst 6 patrol cars die kant in gestuurd! Dispatch had al a perimeter bepaald en bepaalde ook welke patrol car op welke locatie moest gaan staan. Aangezien het een gevalletje heterdaad was had ik weer geluk en scheurden we weer met lights and sirenes die kant op, what a lucky girl!!!!

Deek lachte omdat ik dit zo cool vond en was zelf ook wel blij met “some action” ;-)

Ondertussen was hij wel erg goed bezig trouwens, dat moet gezegd worden. Hij scheurde echt over de weg maar zeker niet ondoordacht en had de car totaal onder controle. Da’s toch wel prettig bij zo’n snelheid ;-)

Deze Ride along wist ik wat mijn taak was als we met spoed ergens naar toe moesten: ik moest voornamelijk de zijstraten rechts in de gaten houden en hem het sein “all clear” geven als hij door kon scheuren. Een onbeschrijfelijk gaaf gevoel was dat zeg; ipv het alleen maar op TV zien beleefde ik het nu zelf!

Anyways, wij werden dus naar een locatie gestuurd waarvan Deek zei: “now this doesn’t make any sense at all cause that guy is not coming this way”!!

Maar goed, in dit geval was Dispatch dus wel leidend en dus stonden wij daar op die plek naast de railway tracks en tuurden in de verte of we wellicht een of andere gast onze kant op zagen rennen.

Meteen toen hij uitstapte was Deek aan het mompelen dat hij iets verloren was en ik dacht in 1e instantie dat het om zijn flash light glas ging. Toen ik hem vroeg iets dudelijker te zeggen wat hij verloren was zei hij iets van “ my asp”…… Oftewel, zijn telescopic police batton (uitschuifbare wapenstok)

“What??? So what are you gonna do now?” Ik dacht dat dat niet zo mooi was dat hij die verloren was maar hij zei: “in this country we buy a gun in any store so this is not a big thing you know”. Die “you know” is typisch Deek trouwens, die eindigt veel zinnen met die woorden.

Daar had hij natuurlijk ook wel weer gelijk an maar toch had ik zoiets van: misschien maar even terugrijden naar dat safehouse waar we die spoedmelding kregen. Toen ik dat tegen hem zei had hij eerst zoiets van who cares maar later zei hij toch dat we daar wel naar terug zouden gaan. Typisch Deek; eerst ontkennen maar daarna toch toegeven haha.

Uiteraard zagen wij niksnadanoppes onze kant op komen rennen en na zo’n minuut of 10 gezellig samen gebuurt te hebben daar werden we naar een andere locatie gestuurd waarop Deek meteen zei: “yeah right, now you’re sending us to that location but now you’re too late, that guy won’t be there anymore! You should have send us there straight from the start you freakin’…….”!!! Uiteraard zei hij dit niet over the radio maar alleen tegen mij ;-)

So when we arrived at the the second scene stapten we uit en ook hier was natuurlijk niks (meer) te zien. Ook nu stonden we weer naast de railway tracks maar niet voordat we allerlei andere eventuele verstopplekken doorzocht hadden. We liepen allebei een andere kant uit en gaven onze ogen goed de kost. Gelukkig waren de lights deze keer uit want met al die flikkerende lichten zie je vaak geen klap!

Er stond een houten iets waarin diverse containers stonden, een super verstopplaats natuurlijk!Deze plek doorzochten we samen en we keken voorzichtig om een van de hoeken of er iemand zat…..

Daar zat niemand in dus gingen we verder en Deek liep zo maar een paar schuin staande platen voorbij waar zich iemand best onder kon verschuilen volgens mij. Beetje vreemd en zo niet op z’n Deeks…. Maar hij had blijkbaar niks in de gaten dus liep ik erop af en toen had ik zijn aandacht wel. Hij kwam snel terug met zijn flash light en scheen onder die schuine platen.

Hij mag die platen dan voorbij gelopen zijn, toch lijkt het altijd of hij ogen in zijn achterhoofd heeft wat mij betreft want hij weet altijd waar ik ben en/of hoort wat ik zeg. Dat is tijdens zo’n nacht een veilig gevoel en is ook een van de redenen dat ik graag met hem rijd; ik weet dat hij mij nooit of te never gevaar zou laten lopen. Tenminste, niet opzettelijk that is want ik weet natuurlijk best dat we in een onverwachte situatie verzeild kunnen raken waarbij ik minder veilig ben. Dat is prima, uiteraard realiseer ik me dat terdege en je tekent daar ook voor als je mee wilt op zo’n Ride along; je kunt Westminster PD nooit voor de rechter slepen mocht er iets gebeuren en dat is logisch. Meerijden is je eigen keuze immers!

Anyways, back to the scene: we liepen daar dus tussen van alles en nog wat te zoeken c.q. op te letten of we niemand verdachts zagen lopen en Deek waarschuwde me dat ik uit moest kijken voor needles want daar verbleven normaliter veel verslaafde daklozen. Gelukkig had ik mijn bergschoenen aangetrokken dus ook al zou ik in zo’n naald stappen dan zou die dikke zool heel wat tegenhouden.

Nadat we de omgeving onderzocht hadden liepen we weer terug naar de car en namen onze post weer in. Ineens rook ik een wietlucht en keek om me heen wie die kon veroorzaken. Uiteraard ontging dat Deek niet en hij zei dat die lucht waarschijnlijk door a skunk veroorzaakt werd! Really?!?!?

Ik kon me niet voorstellen dat a skunk zo rook, dacht dat die een hele andere lucht verspreiden als ze zich bedreigd voelen maar volgens hem was dat niet zo. “the smell of a skunk is a lot like the smell of pot”….

Hij wist dat zo goed omdat een van zijn Akida’s (hij heeft er 2) niet alleen achter eekhoorns aan gaat maar ook achter skunks! Hij vertelde ook dat het vrouwtje zelfs een paar eekhoorns opgegeten had…...Ai…..dat was nu niet echt iets dat ik graag hoorde….

Ik zou ik niet zijn als ik hem dan wel even fijntjes zou vragen of zijn honden wel uitgelaten werden want ik weet dat veel Amerikanen denken dat de backyard meer dan genoeg is ;-( . Gelukkig vertelde hij dat zijn honden wel degelijk uitgelaten werden, “what do you mean, do we walk our dogs?! Ofcourse they go on walks”! Good boy haha!

Ineens draaiden we ons tegelijkertijd om, tuurden even in de verten en keken elkaar toen aan…. We zagen we namelijk allebei iemand lopen die wellicht aan het signalement voldeed, althans, dat dachten we maar deze gast liep wel erg langzaam en het leek helemaal niet of hij iets te verbergen had. Omdat hij zo ver weg was had het niet veel nut om achter die gast aan te gaan rennen, die zou ons al van veraf aan horen komen en kon zo tussen de gebouwen verdwijnen mocht hij inderdaad de dader zijn.

Op datzelfde moment kregen we het seintje dat we mochten vertrekken dus stapten we snel in de auto en reden in de richting waar we die gast de hoek om hadden zien gaan. Deek wilde deze gast perse spreken want hij was ervan overtuigd dat het de dader was. Naarmate we langer zochten werd hij daar steeds zekerder van….. Natuurlijk zagen we niemand meer maar ja, zo’n gebouw met veel hoeken en onderdoorgangen in het donker geeft veel verstopplaatsen.

Deek baalde als een stekker want zoals gezegd hij was ervan overtuigd geraakt dat deze gast iets met de zaak te maken had, ikke een stuk minder. Ineens zegt Deek:

“would you please look up what they put in the computer as his description, what does he look like”?

Huh?!?!? Bedoelde hij nu dat ik aan zijn computer mocht zitten en zelfs het signalement van deze gast op mocht zoeken??? Really????!!!

Yep, dat was dus echt wat hij vroeg en braaf ik netjes wat mij gevraagd werd. Zoiets als van buiten compleet rustig maar van binnen scheurde de adrenaline door mijn aderen! Dit was cool stuf man, ikke die dit zelf mocht doen!

Normaliter lees ik wel met hem mee maar ik raak zijn computer uiteraard nooit aan, dat doe je nu eenmaal niet zonder toestemming. Helemaal niet nadat ik tijdens onze allereerste Ride along ervoor gezorgd had dat alleen mijn aanwezigheid zijn computer al zo van de wap gebracht had dat hij deze compleet opnieuw moest opstarten haha, dat verhaal blijft nog steeds de ronde doen…. Ik blijk een of ander negatief effect op die computers te hebben want precies hetzelfde gebeurde ook tijdens de Ride along in Napa, go figure!

Maar zoals gevraagd zocht ik het signalement op en voelde me ook nu weer very special! Denk dat Deek het gewoon erg makkelijk vond dat hij zich nu op iets anders kon concentreren terwijl ik met de computer aan de gang was. Van de andere kant deed hij het misschien wel expres om mij een goed gevoel te geven want z’n gast is het ook wel.

Uiteraard was het wel even wennen aan de Amerikaanse manier van omschrijven van het signalement maar de meeste afkortingen had ik toch gewoon in 1x goed, nice!

Wij hadden eerder een signalement gekregen waarin stond: WM wat white male betekende. De gast die wij in het oog hadden was negroide dus die kon het eigenlijk niet zijn of het signalement moest verkeerd doorgegeven zijn. Dat bedacht ik me natuurlijk niet op dat moment maar later toen ik weer thuis was en de hele Ride along again beleefde…. And again, and again and again beleefde haha!

Omdat het zo mega gaaf is om te doen en omdat deze Ride along zo geweldig was heb ik nog dagenlang nagenoten, very cool.

Trouwens, nu ik dit alles weer aan het typen ben zie ik de heel Ride along ook weer voor mij, blijft enorm gaaf!

Had Deek willen mailen dat wij het in dit geval dus echt mis hadden want hij baalde als een stekker dat we niet sneller gereageerd hadden maar dat is er tot op heden nog niet van gekomen. Niet dat hij zich daar nu nog druk over maakt denk ik….of misschien toch wel gezien zijn gedrevenheid al zou hij dat nooit toegeven.

Afijn, we stopten onze zoektocht en reden terug naar de PD. Daar aangekomen liepen we naar Dispatch en hij gaf wat papierwerk aan een van de dames want zoals eerder omschreven handelen die een aantal zaken voor de beat cops af tijdens de nachtdienst.

Daarna was het voor Deek even lunch break en at hij zijn zalm en quiche op. Ik was verbaasd dat hij zo maar zelf iets meegenomen had (waarschijnlijk meegekregen haha) want normaliter is het snacktime. Dan rijdt hij naar een van de hospitals en pakt daar iets uit de koelkast of een of andere chocolade iets. Blijkbaar heeft hij zijn leven gebeterd ;-)

Toen wij binnenkwamen was 1 collega binnen en tijdens het gesprek met hem kwam het gesprek op arrestanten. Ik vertelde over mijn tijd bij Arrestantenzorg en over de herrie die wij horen van vervelende arrestanten als we aangiftes op zitten te nemen.

Zo hadden we laatst blijkbaar een “ontevreden klant” zoals ik altijd uitleg aan aangevers en deze gast bleef maar op de celdeur rammen. Er zat zelfs ritme in! Later hoorde ik van een van de collega’s dat deze arrestant zo hard en lang tegen de deur getrapt had dat de schroeven uit de muur kwamen!

Toen ik dat vertelde keken beide heren mij verbaasd aan en hadden allebei zoiets van: “stupid! That’s why we have the restraining chair bij de holding cells“.

Uh, excuse me, what’s a restraining chair” vroeg ik.

Deek legde uit dat die stoel gebruikt werd bij hele lastige arrestanten voor zowel hun veiligheid als die van de beat cops. Righto, die wilde ik uiteraard wel eens met eigen ogen zien dan!

Dus liepen we naar de holding cells waar ze trouwens voor kids een andere cellengang hebben dan voor volwassenen. Ook weer anders dan bij ons...

Deek liet me die restraining chair zien en die liet niks aan de verbeelding over! Kan me voorstellen dat je hier niet echt happy van wordt. Ik vroeg aan Deek of die stoel daadwerkelijk hielp en hij zei dat vrijwel de meeste arrestanten die in die stoel gezet werden binnen no time rustig waren dus ja, die stoel had dus inderdaad het juiste effect! Misschien iets voor hier?

Nadat ik wat foto’s gemaakt had van die stoel (uiteraard met toestemming!) gingen we weer cruisen door de donkere nacht.

Niet lang daarna kwam er wéér een spoedmelding binnen: “a truck rolled over and hit a tree”. Dat klonk bijzonder ernstig dus gingen wederom de sirenes en de lights aan en scheurden we weer megasnel over de wegen. Dit keer waren we een stuk verder van de PD en waren we zeker 5 minuten onderweg voordat we aankwamen.

Ook deze keer hield ik uiteraard de zijstraten rechts in de gaten terwijl ik ook eens serieus aandacht besteedde aan de rijkundigheid van Deek. Voor buitenstaanders volkomen rustig overkomend stuurde hij zijn patrol car met hoge snelheid precies daar waar hij wilde, werden de bochten snel maar zonder piepende banden genomen om daarna weer als een duvel uit een doosje weg te spurten. Van buiten uiterst koel maar ik weet hoe de adrenaline op zo’n moment ook door zijn aderen scheurt….

We maakten een bocht naar links en er kon nog net op tijd een klein konijntje wegspringen, oefff!! Hij keek me snel aan en zei: “I’m so glad we didn’t hit that rabit”….. Aggghhhh….

Moet zeggen dat ik op dat moment danig onder de indruk was van hem en nog meer respect kreeg. De ervaring droop er vanaf en het was duidelijk dat hij wel enorm gedreven was maar zeker niet als een gek rond reed maar echt wist wat hij deed en hoe hij dat moest doen.

Toen we bij de PD aankwamen had hij deze keer wel zoiets van: blijf maar even zitten, ik ga eerst even kijken hoe het met die gast is.

De EMT’s waren al ter plaatse en met het slachtoffer bezig, dat kon ik vanuit de car zien al stonden we een stuk verder weg. Het is ongelofelijk hoe snel er dan patrol cars, Fire Rescue en EMT’s ter plaatse zijn, alsof ze allemaal om de hoek staan!

Niet lang daarna keek Deek door het raam aan zijn kant en het 1e dat hij zei was: “you’d better take off your seat belt in case you need to run Colette”! Uh….. okay….. ik zou me geen situatie voor kunnen stellen waarin ik zou moeten rennen maar blijkbaar dacht hij daar heel anders over!

Daarna zei hij dat ik uit mocht stappen maar ik had ondertussen een ander “probleem” dat opgelost moest worden: ik moest (zoals zo vaak….) ontzettend naar het toilet! Dus ik vroeg aan hem of er wellicht in de omgeving een zaak was die nog open was maar dat was nog niet zo makkelijk; het was inmiddels zo’n 4 uur ‘s-nachts en dan zijn er zelfs hier veel zaken dicht.

Deek reageerde volkomen anders dan ik verwacht had, ik had namelijk gedacht dat hij me ook hiermee voor de gek zou houden maar niks was minder waar. Hij vroeg slechts: “can you hold it”? Als je verwacht dat je voor de gek gehouden gaat worden is zo’n serieus gestelde vraag erg surprising en sweet! Aangezien dit voor mij nog steeds een issue is vond ik zijn reactie erg prettig. Moet trouwens zeggen dat hij nog nooit vervelend gereageerd heeft op mijn vragen om een bathroom….

Maar niet lang daarna was het weer de oude Deek want hij zei: “you’d better not pee on my seat”!! Yep, that’s “my” Deek, zo ken ik je weer haha!

Dus ik zei: “no worries, I won’t. I’ll find another way to solve my problem”!

Hij wees in dezelfde richting als waar ik naar had zitten kijken; er was een soort van bosje achter een appartementencomplex en daar ben ik maar eens naar toe gelopen terwijl hij weer terug naar de over de kop geslagen truck liep.

Toen ik achter dat complex aankwam was het nu niet meteen de meest toffe locatie om mijn probleem op te lossen maar zoals ik altijd zeg; “if you gotta go you gotta go” en dus zocht ik een zo donker mogelijk plekkie op en binnen no time was dat probleem in elk geval opgelost. Wat een opluchting!

Daarna liep ik naar de PD toe en toen Deek me vragend aankeek zei ik alleen: “problem solved” ;-)

Ik heb daar met diverse collega’s staan praten en had wel in de gaten dat dit een behoorlijk ernstig ongeval was met hoogstwaarschijnlijk dodelijke afloop. Een van de collega’s wees me op de cowboy boots die op de grond achtergebleven waren nadat de ambu met het slachtoffer richting Denver Health ging en ook Deek zei dat deze man er ernstig aan toe was.

Ik zei dat het slachtoffer nogal snel in de ambu geladen was waarop Deek zei dat ze ter plaatse niet veel aan het slachtoffer gewerkt hebben maar hem zo snel mogelijk ingeladen hadden omdat hij er zo ernstig aan toe was en niet bij bewustzijn was.

Daarna hoorde ik van een van de collega’s dat deze gast door zijn zijraam gevlogen was en pas zo’n 10,5 meter verder op de grond terechtgekomen was, wow, die moet met een enorme smak op het wegdek terechtgekomen zijn…. Als die het nog na kan vertellen is dat een wonder!

Toen ik dat later tegen Deek vertelde zei hij: “that’s right and he almost got hit by those people”! Hij knikte in de richting van een stelletje waarmee hij eerder had staan praten en deze hadden de man blijkbaar maar net kunnen ontwijken toen hij bewusteloos op de verkeerde weghelft lag….

En geloof mij maar; in het donker valt het hier niet echt op als er iets op de weg ligt en dit slachtoffer had zo maar overreden kunnen worden! Dat zou voor dat stelletje natuurlijk traumatisch geweest zijn dus we waren blij dat ze hem op het laatste nippertje hadden kunnen ontwijken.

Er waren diverse collega’s aan de gang met het onderzoek, o.a. met het opmeten van van alles en foto’s maken. The Fire Fighters waren inmiddels weer vertrokken.

Ik liep zo’n beetje heen en weer tussen de patrol cars die een stuk voor het ongeluk schuin op de weg stonden om de weg af te sluiten en de PD en zag opvallend weinig bloed op de grond liggen. Dat betekende niet veel goeds en zo dachten die gasten er ook over: waarschijnlijk had het slachtoffer veel inwendige bloedingen, not a good sign!

Even later liepen Deek, een collega en moi weer richting de truck en ik zag 2 andere collega’s lachen. Toen we ons bij hen voegden zei een van hen dat ze een weddenschap wilde afsluiten; als Deek op de achtergebleven versleten laarzen een stuk zou rennen zou hij 100 dollar verdienen.

Beetje vreemde humor wellicht maar dit is hoe ze soms wel moeten dealen met dit soort ernstige zaken; als ze daar teveel bij stil blijven staan kunnen ze hun werk niet meer doen. Dus werd er nog een beetje gekwald waarwe overigens allemaal aan meededen. Ook nu was het weer heel apart te zien hoe snel deze gasten schakelen van een geintje maken naar het serieuze werk, dat gebeurt in the blink of an eye!

Dit soort humor heeft trouwens niks te maken met respectloos zijn richting het slachtoffer, ik had inmiddels zelf kunnen aanschouwen hoe snel deze gasten in aktie komen om slachtoffers te helpen.

Wat ook lachende gezichten opleverde waren alle flyers die nu op alle rijbanen verspreid lagen; blijkbaar was het slachtoffer een bezorger van het een of ander geweest. Al die flyers waren dus ook door de lucht gevlogen en lagen overal maar dan ook echt overal!

Nu moet je niet denken dat die flyers opgeraapt werden want dat was dus niet het geval! Zag er niet uit maar dit was een gevalletje van jammer dan, wij gaan echt in het holst van de nacht niet achter die flyers aan!

Toen ik weer terug naar die truck liep waar collega’s ook stonden zag ik die bloedmassa weer liggen. Ik zei nog tegen Deek dat ik het zo’n dikke massa vond waarop hij zei dat dit normaal was; het bloed droogt vaak als dikke massa op. Well….. ik twijfelde daar lichtelijk aan en later werd duidelijk dat ik misschien wel eens gelijk kon hebben en dat het niet alleen bloed was dat op het wegdek lag.

Een collega die mee aan het opruimen was met de tow truck vroeg namelijk of Deek ook dat stuk schedel op de middenberm had zien liggen?! Deze keer was dat een hele serieuze vraag en ik dacht meteen aan de bloedmassa op het wegdek…. God weet wat er nog meer in die massa zat, ik kon me zo voorstellen dat zo’n klap er ook wel voor kan zorgen dat er hersenweefsel bij zat, so sad.

Hoe dit zware ongeluk had kunnen gebeuren was voorlopig nog gissen alhoewel ze vaker meemaken dat mannen van de stripclub afkomen welke net iets voor die PD gevestigd is. In zo’n stripclub drinken ze natuurlijk geen water en dus zijn de meesten die daar vanaf komen behoorlijk in de olie.

Ocourse bleven er nog meerdere scenario’s over zoals bv het onwel geworden zijn, in slaap gevallen of een verkeerde uitwijkmanoevre, who knows?

Toen de meeste zut uit de truck in de bak gegooid was en de truck zowat op de tow truck stond hebben wij de Sergeant afgelost. Die had brandende fakkels dwars over de weg geplaatst met zijn auto daarachter zodat het duidelijk was dat die rijbanen afgesloten waren. Aangezien de Serg (ook wel uitgesproken als sarch ;-))) uiteraard hoger in rang is dan Deek losten wij hem af zodat hij weer verder kon.

Dus stonden wij achter die brandende fakkels, te wachten tot de rijbanen weer helemaal vrij waren en het eventuele verkeer weer verder kon. Niet dat het erg druk was op dat tijdstip van 5am maar toch ;-)

Terwijl wij daar stonden te wachten kwam het onderwerp op zijn PTSD oftewel PTSS in ons kikkerland taaltje. Het feit dat hij in 2013 neergeschoten is heeft toch stiekem diepe sporen achter gelaten ook al wil hij dat nogal bagatelisseren….

Ik vroeg hem dus hoe het met zijn PTSD was waarop hij in 1e instantie zei dat alles ok was. Uhu, yeah right…..

Deek just smiled when I said: “you’d never say it if it wasn’t good…. So it truly doesn’t bother you anymore then?”

Daarop zei hij: “well, it hardly get’s to me anymore….. Only when I’m doing a traffic stop. Then the whole story does go through my mind”.

Ikke: “right, so that’s pretty much very often buddy since you do a lot of those! So it ain’t over by a long shot so you are so not fine dude”.

Hij keek me ernstig aan terwijl hij met zijn pretoogjes zei: “ok, so now you’re telling me that I’m not just a little fucked up in my head but completely fucked up, that’s nice…..There’s definitely something wrong with you!”

Waarop ik zei: “yep, so we’re both fucked up but you know, you need to be fucked up in this line of work”.

Daarop kon hij alleen maar bevestigend knikken want hij wist dat ik gelijk had.

Hierna vertelde hij over 2 van zijn maten die hij ook eens meegenomen had op een Ride along maar blijkbaar niet zoveel snapte van het hele verhaal en ook beslist niet zo braaf waren als ik.

Er was er 1 die nu “retired” was, ook zo’n rare Schot haha, die woont nu in Arizona. De andere maat was bakker of zoiets. Een van beiden was Deek tijdens zo’n toch niet geheel ongevaarlijke traffic stop gewoon voorbijgelopen en was voor hem bij de bestuurder gaan staan. Die gast had blijkbaar totaal NIET in de gaten hoe gevaarlijk zo’n traffic stop kan zijn. En ze weten dat Deek tijdens zo’n “simpele” traffic stop is neergeschoten….

Gelukkig gebeurde er toen niks en heeft Deek hem, toen ze weer terug in de patrol car zaten, even duidelijk uitgelegd wat de regels zijn: “stay behind and to the left of me, you never know if the driver pulls a gun dude”! Hij schudde zijn hoofd toen hij dit vertelde en had zoiets van: “how stupid can you be”?!?!?

Pretty stupid indeed!

Daarnaast vertelde hij over een mega dronken stel dat Dispatch belde met de melding dat er in hun woning ingebroken was. Die gasten waren echter niet in hun woning maar bij hun buren binnen gegaan en wat ze daar aantroffen ontnuchterde hen meteen……

De buurman had zich namelijk verhangen en hing in de woonkamer! Dus dat stel kwam zo lazerus als wat de verkeerde woning binnen, liep naar de woonkamer en schrokken zich natuurlijk wezenloos! Want dat is nu niet echt “a pretty sight” als je binnenkomt, helemaal niet als je verwacht in je eigen woning binnen te komen en lekker je roes uit te kunnen slapen.

Was wel funny zoals hij het vertelde en ik zag het al helemaal voor me (jaja, slecht ik weet het maar ik denk nu eenmaal in plaatjes ;-)))

Terwijl we zo gezellie aan het beppen waren had hij de gewone radio aangezet en ik was verbaasd toen hij een country nummer opzette. Uiteraard vroeg ik hem van wat voor muziek hij hield waarop hij zei dat hij van veel soorten muziek hield en dus ook van country muziek.

Na die song kwam een of andere wazige rockband die hij meteen afzette en boy, was ik daar blij mee! Wat een kwèkert zeg, die zanger! We hielden duidelijk beiden niet van die soort muziek ;-)

Toen er een soort van hiphop ach

6 Reacties

  1. Sis:
    27 maart 2017
    Nou ja, zit ik helemaal in t verhaal is er nog stuk weggevallen neem tenminste aan dat er na "ach" nog iets komt?!
    Wel weer gaat om te lezen!
  2. Sis:
    27 maart 2017
    F
  3. Pap:
    27 maart 2017
    Na" ach'' komt de volgende keer? Jij hebt je zin gekregen, wat een nacht. Deek heeft wel vertrouwen in je maar je gedrag is een voorbeeld voor anderen. Gebruikt je een opname apparaat want anders kun je niet alles letterlijk herhalen?
  4. Colette:
    27 maart 2017
    Haha, denk dat mijn verslag te lang was om in 1x te plaatsen ;-) Zal zo het 2e deel plaatsen, kunnen jullie verder lezen!

    Nope, geen opname apparaat, alles uit het blote koppie!
  5. Petra:
    30 maart 2017
    Wow girl, dat was me het avondje wel! Your kinda action! En je bent echt 'one of the boys', nice!
  6. Colette:
    30 maart 2017
    Echt wel maar kan me nooit genoeg aktie zijn chickie haha!